Kijkgaatjes
De wind ging om en ineens waren ze er weer:
de gedachten aan winterlichtstilte. En aan
de glazen ogen van een wildvreemd kind
dat de winter liever heeft om door te kijken.
Zo zakelijk, zo onverschillig mogelijk de blik
gericht op het keren van de kou. Omdat ergens
toch het vriespunt liggen moet. Ergens moet
water ijs, ijs water kunnen houden. Ze dacht erover
haar ogen tot kijkgaatjes te laten dichtsneeuwen.
-----------------------------
uit: 'Maanreiziger', 2004.
Inzender: lvs, 1 februari 2022
Geplaatst in de categorie: jaargetijden