De kamer
Laten we de kamer voor wat ze is:
het verlangen om te wonen. Laten we
de gordijnen dicht alsof we nog
niet weten hoe het zal aflopen.
Jij slaapt en alles is wakker.
Je lichaam is stil en herinnert.
Je adem is een barst in de lucht.
Een lege droom adert in je slaap.
Ik ril van je verte en fluister.
Mijn woorden zoeken het vermogen
je toe te dekken. Beneden lekt een
kraan, tikt de tijd en bloeien de rozen.
------------------------------------------
uit: 'Met onze handen ernaast', 2005.
Inzender: nk, 26 februari 2008
Geplaatst in de categorie: emoties