waar ooit liefde was
groen was het gras
bruine vlekken van bladeren
rond de poten
't deerde niet
dat de wind speelde
blad'ren zijn speelwaar
de ezel stond stram
diep
in het groen van het gras
bruine vlekken van bladeren
hij keek
rond en nam zijn kwast
geen pennestreek
een schildersstreek
de liefde in zijn hart
vanuit elke hoek
vloeide op het doek
nat van kleur en tranen
groen was het gras
waar ooit liefde was
Geplaatst in de categorie: liefde
beantwoord. Eerst was ál het gras groen voor hem.
Hij ziet het niet meer, zelfs niet de bladeren
die zijn liefde tot herfst kleuren. Hij schildert
nog slechts de leegte van de liefde, nat van kleur
en tranen.
gedicht niet. Gelukkig is er nog een buschauffeur.
4. Sommige mensen zijn oppervlakkige lezers,
enige diepte kennen zij niet. Ik geef je geen
cijfer omdat ik je ken, maar dit gedicht vind
ik een van de mooiste die ik van jou gelezen
heb