inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 777):

Liefde

De dingen hebben soms eenzelfde naam:
een lichte kus, elkaar verwilderd bijten,
zacht mokken, blindelings met huisraad smijten,
vreemd, het valt alles onder liefde saam.

Wie liefheeft en daar langzaam aan gewent,
ontdekt verbijsterd achter maan en rozen,
het kleine strijdperk van twee tomelozen,
waar men elkaar om beurten tart en temt.

Eerst zacht van zin, later snel uitgestoeid,
elkander prikkelen, dan ronduit haten,
en ouder wordend: zacht weer, en vermoeid.

Zó gaat het ons, misschien in milder mate...
Twee slingerplanten in één wilde groei,
die ondanks alles elkaar niet verlaten.

... 1919 ...

Schrijver: Max Dendermonde
Inzender: T.A., 2 oktober 2006


Geplaatst in de categorie: liefde

2.5 met 308 stemmen aantal keer bekeken 53.841

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Johan van durme, 2 jaar geleden
Ik draag dit mooie sonnet sedert 2002 voor als burgemeester aan jonggehuwden
Johan van durme, 2 jaar geleden
Ik draag dit mooie sonnet sedert 2002 voor als burgemeester aan jonggehuwden
Anoniem, 16 jaar geleden
Het gedicht is mooi en het vertelt ook echt wat over de liefde
geweldig gemaakt ;)
Bina, 18 jaar geleden
De liefde perfect weer gegeven!
rijan, 18 jaar geleden
prachtig ontroerend een grijpend beschrijfsel van de liefde
Yur, 18 jaar geleden
Prachtig sonnet, welluidend gedicht; naadloze versmelting van vorm en inhoud: voor de lezer open, associatief en (filosofisch) verwijzend van karakter;
inborst van poëzie, helende schoonheid.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)


Kies een categorie