21407 resultaten.
Harm Heisa (1873-1956)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 147 Harm Jansen was geboren
als boerenzoon in Sellingerbeetse
als kluizenaar Harm Heisa
werd hij folklore.
Zijn broer kreeg de boerderij
daarover maakte Harm ruzie
zonder de illusie te erven
vertrok hij, ging zwerven.…
er is meer dan tafeltennis
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 929 onze match
tegen de koplopers
in de poule 9
zevende klasse
tafeltennis holland noord
in kerkdorp Den Ilp
viel samen met zang
voor de repetitie
dertig Ilpse dames
Door Eendracht Sterk,
repertoire gevarieerd
zongen lekker weg
gespeeld de partijen
met rust om te gedijen
in harmonie met klanken
nog vóór dracht op planken
mooi beseft…
verdrinken
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 664 als een slak met wintertenen,
schrijd ik door een waterbed,
wachtend op die ene meester,
die dan net mijn leven redt.…
Levensvijand
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 307 een vijand
draagt men doorgaans niet
op handen
zei vriend Harm
en hij vergat de tijd weer eens
die droeg hij
op zijn arm…
R.I.P. Henk Elsink
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 192 Akelig nieuwsbericht
Cabaretier ging heen
"Harm met de harp"
Ja wat was dat een hit
Elsink had toen slechts een
Rekwisiteursharpje
‘k Wed dat hij boven
Een echte bezit…
Wij en gouden velden
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 360 Wij speelden altijd samen
Over onze gouden velden
De avond valt
het licht gaat uit
Wij samen als twee helden
Gitaren in de aanslag
Een prachtig samenspel
Zachtjes aan
snaar voor snaar
Volmaakt geluk, dat wel.
Wij speelden altijd samen
Over glanzend koren
Een lied alleen
iets anders niet
waaraan wij ons hart verloren…
Toch speelden wij zon
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 292 ik heb de schaduwkanten
lang gezien dacht dat
zij het echte leven waren
de jeugd werd er al
heel vroeg mee omgeven
toch speelden wij zon
klein geboren mochten wij
pas laat de stem verheffen
op hun manier gaan overleggen
weerstand was hun zekerheid
in generaties opgebouwd maar
wel in een vooroorlogse tijd
wij zochten openheid en…
Wij speelden op het strand
gedicht
2.0 met 108 stemmen 24.255 Wij speelden op het strand, wij waren
van voor de oorlog en de zee
was toen nog een uitgestrekte vrede.…
Nooit meer
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.292 Ik zie je lopen daar
Jaren niet gezien
Ik vind je mooi,
als vroeger
Maar,
die vonken van weleer
Ze zouden mij verteren
Ik wil zo naar je toe
Ach 't kan niet meer, het kan niet meer
'k Zou oog in oog vergaan
al zouden wij ontmoeten
Want in de hitte van jouw liefde
Kan 'k niet voor je bestaan.…
onbereikbaar
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.353 Ach als ik haar
eens aan kon raken
En dan warm zou worden van haar lach
naar mij
Het dromen wil niet stoppen
Onbereikbaar maar zo mooi
Vertel me dan hoe
Vertel me dan…
Muur
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 1.746 Nee breek je muur niet af
Maar
een deur zou me zo gelukkig maken
Slot mag best
Maar
de sleutel aan mijn bos…
Verlangen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.736 Missen
en een ongrijpbaar gevoel
voor haar.
Net ontmoet
en in alle hevigheid weer afscheid genomen
van haar.
Verlangen
en uitzien
naar haar.
Even nog en dan sluit ik mij
in haar armen.…
Roemrijke helden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 205 wij speelden samen
onze fantasierijke spellen
cowboys, ridders, superhelden
de tijd rijk
wij groeiden in het leven
onze helden bleven
waar zij roem vergaarden
stierven nooit
onze vaders samen
speelden hun helden
die eveneens hangen bleven
in roemrijke tijd…
Daar waar ik leefde
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 351 en bestond
voor jou,
waren wij samen
op aarde,
al wat ik je gaf
speelde tussen ons,
neem ik mee in mijn graf.…
Langs de beek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 79 Herinneringen
drijven door vingertoppen
langszij,
hier aan de oever waar
wij ooit speelden
en sliepen
kabbelden wij in slaap
op het ruisen van
de stroom.
Onze dromen spoelden mee
en golven waterig
voorbij.…
Lentespel
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 439 wij speelden heel spontaan
in kleine vrije kring
een vriendelijk gevaarlijk spel
van vrolijkheid met lege glazen
en kusjes op de mond
maar later hebben jij en ik
de kring de kring gelaten
ieder ander speels gemeen
buiten ons samenspel gezet
speelden wij alleen
zachtjes stelend van elkaar
in lachend glasbezit…
Een rode bal
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 303 ik had
een rode bal
zij kleurde mijn heelal
daagde uit
tot spelen want
stil liggen was vervelen
moest rollen
en ik hollen om
bij haar te zijn
zij was mijn fenomeen
wij speelden en met haar
was ik nooit meer alleen…
De weg
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 197 Op wegen speelde wij
onze verlaten route
een oneindige horizon
in het vooruitzicht.
Op wegen deelde wij
gespeelde situaties
maar de toekomst
was op de splitsing gericht.
Ondanks onze rotondes
die wij hadden ingebeeld
rij jij door jouw tunnel
naar het begin van het licht.…
geen titel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 104 Het speelde in zichzelf verloren;
een diepte zo afgrondelijk
dat het niet keek zelfs toen ik riep
daar hoog uit mijn ivoren toren.
Ik moet omlaag, wil hij me horen,
de trappen af, weg uit de bieb,
de boeken, ja weg uit het woord
waar uit elk vuurwerk is verdreven.…
Zonder overleg
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 72 ze keek me aan
schonk mij haar
warme lach
overbrugde met
haar ogen dat wat
wij nog steeds niet
konden geloven
of wij nu spraken
dansten of zongen
tikkertje speelden
en sprongen op een
lied van het publiek
zichtbaar waren
wij stapelverliefd
wij hebben alle
roddels vermeden
over de tijd
die wij scheelden
het ging van harte
zonder…
Opa momentje
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 483 Op het vijfentwintigjarige huwelijksfeest
van opa en oma zong ik 'Oude Harm' en las ik
mijn gedicht 'Stamvader' voor. Mijn opa heet
Harm en ik ben naar hem vernoemd. Met zijn
zwarte, loeizware verrekijker keek ik naar
de vogels in de weilanden. Die stond als een
wapen tussen de bloempotten op de vensterbank.…
Pokerden met lichtsnelheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 152 ik doodde de tijd
speelde met zon
maan en sterren
dag en nacht
om de eeuwigheid
wij pokerden
met lichtsnelheid
het heelal
werd de inzet
god onze scheids
wij hebben
de bank laten springen
zwarte gaten gaven oerknal
en schepping weer prijs
wij wonnen het aards paradijs…
Speelgronden Zuiderpark
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 430 Waar het baksteen hoekt
en de kabouterstraatjes
zich splitsen met bankjes,
poortjes, doorsluipgaatjes,
daar speelden wij:
bliezen een riddertijd
door de buis:19 mm
¾ creme wavin pvc
bestemd voor stroomdraden
en goedkope hoela-hoep,
Alles was goed want
El Cid en zijn makker beheersten
de steden van Spanje
en speelden eventueel bij regen…
Meesteres
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 117 ik zat met
mijn ogen gesloten
op de lijn
naar de rode zon
zij fluctueerde
haar energie
ik ontving een
heerlijk pulseren
wij kenden
geen afstand
zij was weids en
kleurrijk dichtbij
een meesteres
die aaide en speelde
met de magie van
het energetisch draaien
ik was de slaaf
die kwam als zij
met stralen wenkte
wij aanbaden…
Haar laatste kaarten
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 294 De dood speelde zijn spel.
Verdriet was troef.
Echtgenoot, kinderen
en kleinkinderen
bleven achter,
verweesd.
Voor wie legde zij welke kaarten?
Niemand komt het ooit te weten.
Waar wij wel zeker van zijn:
wij gaven haar onze harten.…
dorp onder het zand
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 452 hier speelde ik op de dijk
madeliefjes plukken
de pinksterbloem bewonderen
en dan de dijk af rollen
naar onderen
hier speelde ik tikkertje
met de kinderen van de buren
leerde draaien met de tol
geen auto´s die er hinderden
en wat beleefden wij en lol
hier leerde ik schaatsen
op de dichtgevroren rivier
geen tijd die ons haastte…
Echte gedachten?
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 909 (dank aan Harm Bos)…
Plagiaat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 283 Van je bed, trein en boterham, alles zit vast.
Wat zijn we anders dan een specht in de bast.
Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur.
Leeft van eigen waarde, authentiek en puur.
We zitten vast, onder de plak van het leven.
Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven.
Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…
Het magisch spel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 wij hebben
de wereld
weer geboren
zien worden
in maagdelijk
ontvangen
bleven sneeuwbuien
urenlang hangen
gebiologeerd
speelden kristallen
het magisch spel
op wie zal jij vallen
gaan wij
inhaken of elkaar
met een lach in
smelten vermaken
bijna sacraal
hebben wij het
buiten betreden
in sporen van heden
een schietgebed…
Het kind in mij
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 101 Zes was ik, kind met hart en ziel
Dat genoot van alles om mij heen -
Kalveren, kippen en ons paard
Dat mij zonder met zijn ogen te knipperen
Begreep, zoals ik woordeloos hem begreep
Die voelde dat ik van hem hield;
Toen ik groter werd, en langzaam aan
Volwassen, gingen andere dingen tellen:
Cijfers, rapport, examenlijst,
Een titel en…