Alle inzendingen over wat krijg je te zien

Houd je maar eens in als het goede van de ander oversteekt en je lach op secure wijze diens weke delen als een buit beschouwt en je wacht op een moment om toe te slaan de ander leeg te laten en je ogen te sluiten voor sporen van geluk die niemand meer mag vinden…

Wat werkelijk wordt gezegd is in de ruimte tussen de woorden gelegen het is de geest die die ruimte wil vullen hun gewichtigheid probeert te wegen we zien kijken lezen staan er bij stil maar het is uiteindelijk altijd je geest die in wezen bepaalt wat je in iets zien of lezen wil…

Frank Snoeks lult mij de oren van het hoofd Terwijl ik naar het voetbal zit te kijken. Naarmate er meer wedstrijden verstrijken Voelt alles aan mijn lichaam als verdoofd. Mijn signatuur heb ik nu aangevuld: ‘Wim Overweg - volkomen suf geluld’.…

Dit is het. Daar sta ik voor. Mijn woorden zijn direct, Zinnen kort. Niets meer te zeggen. Ik ga verder, ga door!…

Kom eens van die wolk Van onwetendheid, dromen en oneindige zonneschijn Tijd heeft hier beneden niet stilgestaan Dromen zijn inmiddels begraven en van de baan Kom eens van die wolk Van negatie, zelfzuchtigheid en vallende sterren Tijden zijn veranderd De wolk kan jou aanwezigheid niet langer verbergen Kom eens van die wolk Verplaats je…

Verliefd word je, liefde ben je Pijn denk je, liefde voel je Verdriet heb je, liefde vergeeft je Tranen stromen buiten, liefde vloeit binnen Angst ontkent, liefde bevestigt Jaloezie gaat, liefde blijft Wantrouwen doodt, liefde leeft…

Wanneer je in de positie verkeert te worden geconfronteerd met een partner die een hartinfarct overleefd, gaan er dingen goed, maar ook zeker wel eens verkeerd. Het is een tijd van angst, van huiver, van pillen slikken, van eigenlijk van alles. Nou hadden we dat traject al eens gelopen, maar toch moet je het met gemoedsrust bekopen…

Biografen die in creatieve mensen onsterfelijke artiesten durven zien. Die we zijn.…

De dagen zullen het laten zien. De tijd die voor mij blijft, ik ken hem niet Vandaag gaat weer voorbij en morgen zal ik wel weer zien.…

Soms heb ik zo'n hekel aan jou, dat ik met alle plezier zeggen zou, krijg de zenuwen, krijg de hik, krijg voor mijn part een oog zo blauw, dat je nooit niet zien zou, dat ik zap zodra maar blijkt, dat de reclame weer opduikt! En wat ben ik dan blij, met een bezoekje aan het toilet, daarmee is de toon wel weer gezet!…

Ik zal zelf moeten werken, om te laten zien, dat ik hoor bij de sterken, om te krijgen wat me is beloofd en waarin ik zelf al die tijd heb geloofd.…

Wat houdt ze van augurken, Haar duimen en wijsvingers tastend in het zure vocht Ik zucht maar laat betijen Als het oosten in ons opspeelt gaan we beiden somberen en herkauwen, al zijn we dan nauwelijks runderen, de grieven van de dag Mijn dochter, wat is het water diep wat goed is voor vis en de zeemeerminnen Van het Great Barrier…

Gevallen sneeuw echter: Geen klok te zien!…

Leven nog moeilijker dan sterven sommige dagen geen greep krijgen op het bestaan willen negeren wat je ziel poogt te duiden verleden en heden lijken onbestaand als je het NU vat en opvult kan je de tijd weglieven, weet je nog?…

Ken je dat, een stukje delen? Ken je het, samen spelen? Wil je dat eigenlijk wel, dat delen? Wil je eigenlijk wel, samen spelen? Of moet je een stukje delen, moet je samen spelen? Ken je dat, familie hebben maar geen familieband? Ken je dat, nooit geleerd, nooit meegekregen, ken je het? Wat ben je dan een bofkont! Toch?…

Soms denk ik dat niemand me mag Dat niemand om me geeft Wat er ook gebeurt Maar gelukkig zijn er ook mensen die wel om me geven Dat zijn mijn echte vrienden Love you my friends!…

Zoeken naar het volmaakte het hemelse op aarde onvindbaar blijkt terwijl het onvolmaakte met geheimen vragend aan je voeten ligt…

je wilt het niet geloven wat ik allemaal wel voel kan er echt niet slapen van ik denk altijd en ik woel mijn hart is droef en triest onzekerheid heerst in mijn borst ik ren en loop maar raak niet los geen honger maar wel veel dorst wat trillend op mijn benen sta ik hier nu voor jou met tranen in mijn ogen en ik schreeuw... ik hou van…

grijsblauw wolkenveld dreigend of mysterieus lichtversluiering opklarende stralenkrans atmosfeer in beweging…

Voor jou Grote, wijd opengesperde ogen Die uit alle macht proberen jou Te zien die ik maar niet Op mijn netvlies krijg, Star kijkende ogen die Uiteindelijk niets zien Dan louter leegte, jij die mij De waas van mijn gezichtsveld haalt, Ogen van mij die plots weer kunnen zien En jou aan mij hebben teruggegeven…

Wie geen bomen meer kan zien, temidden van de bossen, is denkverslaafd. Wie alleen nog wolken ziet, terwijl de zon daarachter, altijd volop schijnt. Wie alleen nog kijken kan, maar bijna niets meer ziet. Wie nog van alles horen kan, maar niet meer luistert.…

Aan hen die het licht niet langer kunnen zien. Vaak moet ik denken aan ons stervelingen. Aan hen die elkaar naar het leven staan. Aan hen die als blinden oorlog voeren. Als machtelozen die streven naar macht. Vaak moet ik denken aan hen, die blijven geloven in de liefde. Aan hen die tegen beter weten in, ongeboren wonderen blijven zien.…

Een keien weg met een laagje ijs, is onberijdbaar Een Heuveltjes weg met ijs, te gevaarlijk Een Berg met sneeuw, gewoon niet proberen Een weg vol ijzel, heel voorzichtig reiden Geef ons maar code geel of oranje Dan kijken we achter onze Geranium naar buiten Maar ik heb er schijt aan Ik doe er niet langer aan mee Je kunt mij waarschuwen…

Als je je verloofd met een verslaving ben je snel getrouwd!…

In een grassprietje of iets groter het madeliefje zit al een poëzietje. In een blad de nerf of in de zon de glinstering van een glasscherf, ook daarbij is sprake van poëzie. En woorden veel of weinig gesproken of is er niets gezegd... een paar geschreven slechts, zelfs dan is er poëzie, echt! Of 's morgens bij het ontwaken met een…

De vonk in het vuur de druppel in het water het voelt als jouw hartslag waardoor 'n beweging ontstaat Niet om het vuur te doven maar om warmte te verspreiden…

Bang dat ze de ware ik zien, Bang dat ze me een watje zouden vinden, Bang dat ze een mening vormen, Dus ik blijf stil…

stierf een langzame dood met de jaren verstikten haar wortels tot zij niet meer ademen kon en al haar groen verdween haar standplaats is bij een kinderboerderij daaraan een theetuin met terras een blikvanger was zij ongekend en ook een schaduwbrenger na haar heengaan werd zij ingekort haar stam en enige takken bleven het was nogal een…

Kom nu slapen, maak een eind aan dat gedaas De dag is rond, wat valt er nog te rapen ? Vlij je naast me, staak je innerlijk geraas. De maan beschijnt de kamer dus mag het licht nu uit ? Ik zal je slapen strelen, ik wieg je gammele schuit. En nu we onder zeil zijn, -geen mens die ons nog schendt - komt Beëlzebub ons halen, hij die…

Flexibele geest Acrobatische gedachten Fixerend op een man zo stug Ga je buigen Of zal ik breken Laat me voor nu jouw hersenspinsels zien Dan krijg je ze morgen terug.…