Alle inzendingen over vranken

Stijn Vranken Uit: Vlees Mij…

Hier, vrank en ongebonden, ontvang ik met die handen wat er is en wat zich nu aan mij vertelt. Een beeld van vroeger dat is opgeweld, vervliegt, niet langer meer een kommernis. Het lichaam sterft en ik ben ongeschonden.…

ik geef de tijd aan een kunstenaar als fijn zand dat schuurt over stilte hij vraagt welke waarde ik wil geven aan enkele uren houdbaarheid wijzers en woorden stromen mij voorbij koud en warm en af en toe een traag verdriet ik zie beelden bewegen de zon komt op en gaat weer onder waarom antwoord je niet, vraagt hij ik wacht op de…

Ik ben bang liefste, hemelsbang, dat ik vannacht al overvloedig van haar houden zal. Niet ‘houden van’ zoals van jou, niet met hart en ziel of zo, nee, heel gewoon, met wat honger in een hoek van een kamer van een donkerrood appartement waarvan jij, liefste, het bestaan niet kent. Bang van hoe ik eerst nog handenloos en schijnbaar…

Morgen kan ik, zonder vragen om waarom, vrank en vrij, in het volle leven staan.…

Zalig zacht zoemend de eerste bijen in de tuin pluizig ploeterend pielen in bloemen soms wat schuin Vrank, vrij, verwilderd de kinderen na de winter blozend bubbelend bruisend in speeltuinen zonder hinder Rozige rode ruikers van lente een boeket vlugge vlinders vliegen in het nieuwste vlinder ballet…

Ik voel de tijd niet groot genoeg, ik geloof hem niet. Je krijgt een kus, een dag, een nacht, en misschien nog wat morgen. Maar méér kan je uit mijn mond niet kopen, méér mij heb ik nooit in voorraad. Toekomst wordt tegenwoordig snel slecht. Wie weet wie ik morgen ben? Of wat? Of hoe ik heet? Wie weet waarheen mijn bed zal drijven, hoeveel…

in dit bed ligt geen wachten wanneer wij het betreden met onze rubberen troepen doch in dit bed waagt zich ook geen haast - hier woelen wij winnaars voorzichtig vergroeiend ons verlies tegemoet want in dit bed wacht geen licht wanneer de ochtend ons als een worm weer uiteensnijdt…

Herinnert u zich deze nog de vergadering van vrijdag jongstleden, met mijn lijf en zijn voltallige leden? Uw aanwezigheid was een verpletterend succes, uw acties getuigden van een doelgerichte doortastendheid en verscheidene afdelingen van mijn lichaam hebben uw input dan ook diep gewaardeerd. Vooral de dienst interne ontwikkelingen laat…

Ik ken je niet, ik droom je maar als ooit de nacht over deze stad zwijgt zal je horen hoe ik me voor jou verlaat. Hoe ik uit mijn twijfels glijd, mijn handen rood tot ridders sla twee onbevlekte paarden vouw en je zo, dwars door alle straten heen naar m’n bed toe streel. Mijn droom is een hoop stil jij - de ochtend vrees ik als een speld…

Geef me je kruis en nagel me vast in jouw illusie van wat ik ben, nagel me diep in jou te pletter tot ik voorgoed aan je hang als een verroeste held, stervend, levenslang. Ik weet, het is niet alles maar dit niets draagt zo zwaar alleen.…

Hier lig ik weer, aan de rand van mezelf, dicht en dringend tegen je aan. Ik ken je bressen als mijn broekzak, ik weet waar je linies liggen en waar ze lekken, ik weet wanneer je bodem brandt en hoe en waarom, ik ken het knielen, het breken, het scheuren, de scherven, de schoonheid zelfs van het er samen sterven, als oude vijanden, hand in…

Deze herfst heb ik al eens eerder gezien. Het eerste rillen van die tak daarginds komt me bekend voor, die plotse wind stond hier niet zo lang geleden ook al en zie: hoe volmaakt valt de regen weer in herhaling. Naar beneden en altijd raak. Wat bedoelt u, andere bladeren? Waarom zijn het dan dezelfde? Hoe springen ze dan zo geroutineerd uit…

Gedachten Dat ik niet de eerste ben Maar ook niet de laatste Die onbehouwen en ongezouten Vrank en vrij zijn mening meedeelt. Ik wacht op het Onwaarschijnlijke van levende Mensen Zomaar op zoek naar Het levenselixir Naar de metamorfose Van het immer jong zijn.…

De vlaamse tale is wonder zoet, voor die haar geen geweld en doet, maar rusten laat in ‘t herte, alwaar ze onmondig leefde en sliep te gaar, tot dat ze, eens wakker, vrij en vrank, te monde uitgaat haar vrije gang!…

De vlaamse tale is wonderzoet voor die heur geen geweld en doet, maar rusten laat in 't herte, alwaar ze onmondig leefde en sliep tegaar, tot dat ze, eens wakker, vrij en vrank te monde uit, gaat heur vrije gang.…

slimme lieden, eminente stichters hadden wellicht nog nooit van mij gehoord ik gaf geen lezingen, ik las niet voor uit eigen werk op een gala-avond terwijl ik zo met hen de strijd aanbond, een strijd die ik dus überhaupt verloor ik ben niet top: ‘k sta niet op een shortlist Ik ben een beunhaas, domme neofiet toch blijf ‘k koppig ,vrij en vrank…

Dus vroeg ik mij plots af of jij misschien, daar ergens in je vrij en vrank verleden, met elke strijd die jij al hebt gestreden, al ooit de Ware Wijsheid hebt gezien. Zeg mij, wat kun je over haar vertellen? Als jij eens wist hoelang ik haar al zoek... Ik slaag er ook niet in om haar te bellen, haar nummer vond ik in geen enkel boek.…

Vrank en vrij op de eerste rij. Hij fluit 'k wil d'eruit Want 'k heb leut---leut---leut! In mijn lieddd---lieddd---lieddd! Luister naar de lijster, hij zingt niettt! Hij fluit niettt! Hij roept nietttt! Nee! Hij bezielt zijn "Lijsterdom". Met zijn "geflijster" Scherp als een lijster! "Gierige---gierige---gierige!…

De vrijheid, hij vat post op 't hoogste punt - een vranke haan in dolle kleurenvacht - . Beneden kraait het volk zijn goegedacht en kokhalst spot - sarcasme onverdund - : 'Je God, waar is Hij, heeft Hij wat gekund ? Hij leeft ?...Ha ! Lang al pieredood gedacht !…

zolang ik je lees blijven wij bestaan * bewerkt gedicht uit 2006 verwerkt in kunstwerk door Joske Vranken…

Knallen zoals Fanny Blankers-Koen Niet te stoppen, zelfs na een valpartij stond ze op en liep prompt voort vrank en vrij Met de schwung van een wereldkampioen Op de aflossing kwam ze echt van ver Haar tegenstanders verkrampten, ijskoud bleef ze relaxed en versnelde naar goud Het pientere buurmeisje een wereldster Femke Bol doet heel holland…

De wereld heeft haar mommerij Zo nodig als haar geld; Een reine ziel is vrank en vrij, En treedt in ’t open veld. En laat zich tot de bodem zien, Gerust en zonder schrik, Maar let op onbescheiden liên, En weert ze met een blik.…

De wereld van gisteren is mistig opgelost Prettig verstoord zweeft alles ter plaatse Vranke vormen hangen nevelig omfloerst Traag blaast de zon alles weer in beweging Warmkleurig viert dit fris seizoen ingetogen Het verdwijnen van alles wat terugkomt Terwijl wij voetstoots vooruit willen draait de natuur geduldig cirkels Door nevel praten…

- Vrank en vrij, en stuur en stout Blijf 'Jong’-Neêrland, als het 'Oud’! Bind dan, als in vroeger dagen, Naast de driekleur, aan uw mast Niet alleen de bezem vast Om de zee mee schoon te vagen....…