4104 resultaten.
aan de voet
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 47 het bereiken van je lot, het
stadium beheersen vergt moed
wijl de dood al prikkelend
je maant om partij te kiezen
nooit was ik van keuzes, filterde
het bedrog door een zeef zonder mazen
zodat de staken als dwazen door
mijn voeten priemden
ik zwaaide met een ruige lach, behaard
en ingetekend met inkt dat ver in mijn
spieren was binnendrongen…
Gevangen in het idee
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 122 Gevangen zit ik in
Het idee ergens te
Moeten komen, ergens
Te moeten zijn -
En dat vooral op tijd!
Hersens die telkens
Opnieuw door stress
Worden samengeknepen
En verhind'ren dat
Ik in vrijheid leven mag
Zoals altijd…
Op blote voeten
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 325 laat mij in je slapen
vannacht
waar ik in je adem rust
en me geef
waar ik geen antwoord weeg
op witte muren of letters
verzameld in de lucht
wil je in me wonen
morgen
waar je innige stilte spreekt
met geen enkel onbeduidend woord
of zinnen over Liefde
zelfs niet over een zuivere dood
mag ik zijn
vederlicht
voltooien wat nooit…
Ei
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 935 Is het doorsnijden van banden niet
een té simpele route
Zelfs het ei waar ik op broedde
heb ik drastisch uit het nest gegooid
Ik wil het heus wel leren maar
het kraakt zo in mijn hoofd
als ik mijn ogen sluit en luister
naar de schaal onder mijn voeten.…
Maria Magdalena
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 318 toen de kruik
brak
sijpelde mirre
over zijn voeten
de albasten scherven
riepen :
schande
mirre is niet voor voeten
Maria
wel voor liefde
schreeuwden twee ogen
ze begon hem af te drogen
met zoute kussen
en magdalena-haar…
kust ze
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 832 ik zag ze staan
de maan
het was maar een halfje
daar staat ze weer
de maan
nu een volle
laat me omhoog takelen
voeten boven
zodat de maan
mijn tenen
kan masseren…
onder dagen en voetstappen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 228 lijnen weerkaatsen oude gebeden
wanneer geluid, wit als wierook,
zich neerlegt op gevouwen handen
mijn hoofd vult zich met landschappen
en wat verder met overwoekerde dagen
wanneer ramen sluiten, licht hellend
als vergeten beloften
zwarte gronden in gedragen huivering
drijven me naar het boetekleed;
de grens van weifelende leegte…
onder dagen en voetstappen
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 381 lijnen weerkaatsen oude gebeden
wanneer geluid, wit als wierook,
zich neerlegt op gevouwen handen
mijn hoofd vult zich met landschappen
en wat verder met overwoekerde dagen
wanneer ramen sluiten, licht hellend
als vergeten beloften
zwarte gronden in gedragen huivering
drijven me naar het boetekleed;
de grens van weifelende leegte…
Voetenwerk
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 629 tablet
mijn voeten
in lauwwarm water…
Sokken.
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 3.315 Liever had ik jouw voeten,
Zo, zonder sokken aan.
Zo, 's morgensvroeg als ik je thee bracht...
Stiekem even kietelen...
Daar hield je niet zo van.
Waar bleven al die sokken
In al die vijftig jaar...
In stoffige dozen...
En rommelige laadjes.
In de vodden of de vuilnisbak.
Weggegeven hier en daar
Gedragen, versleten.…
Op een voetstuk
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 448 'Voetje voor voetje' begin ik te verstaan
waarom er over voeten heel wat uitspraken bestaan.
Waarom iets 'veel voeten in de aarde heeft'
en waarom men iemand 'naar zijn voeten geeft'.
Of waarom men liefst 'op staande voet'
gewoon 'voet bij stuk' houden moet.…
koude voeten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 212 (eerst dan trok ik mijn kousen uit)
een dubbele buurt met alle ramen open
samenlopend langs de weg
waar ooit het water van een polder liep
torent steengroei bovenuit: een wirwar onder daken
maar daar onder schuilt nog, wat
mijn hart wil raken
zachte bloei
en tenen in het gras
een eindeloze zwaluw en het witte
van de was…
Verzonnen steden?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 Voor z’n onschuld en ingetogenheid
mag een kind niet boeten,
uit de kluwen van een visioen,
om daaruit eigen toer te kiezen
met of zonder natte voeten.…
Op blote voeten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 71 Op blote voeten
Schuifel ik door
Deze ruimte waar
Ik zo vaak al
Geweest ben
En die me toch
Onbekend voorkomt -
Mijn ogen zien
Niets vertrouwds,
Het zijn mijn
Voeten die me vertellen
Dat dit de plek
Is waar ik woon,
Waar ik leef…
Voet-prints?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 22 Het zijn slechts voet-prints
die we achterlaten voor de
eerste stap nog onbedorven
zand, waren slechts een korter
leven beschoren dan gedacht
de bezem van de tijdswind
kwam eerder dan verwacht
als ik ergens anders aarden
kon ben ik rijk of berooid
door eigentijdse en vervlogen
symbolen gedwongen afwezigheid
dat er al iemand voor…
Danklied
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 31 wij zien jaren
van moeite en leed
onze sterke handen beven
het tedere leven
waarin wij vanuit dit ons levend huis
van zang en vreugde
hoop en verlangen
de wisselende maan hebben gezien; een
biddend ademhalen
dat de dalen van stilte opent; grijs en oud
jong en blij
op zilveren voeten
kom ik naderbij
als naar een huwelijksfeest…
handen en voeten
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 151 Alsof het zo zou moeten
Hebben we handen en voeten.
Toch is er taalkundig geen verschil
Als je ze door elkaar gebruiken wil
Bijvoorbeeld lopen op handen en voeten.
Hoorde ik dat nu goed?
Er is iets aan de hand met zijn voet?…
BOLLEKEBOLLEKE!
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 195 Altijd te voet op stap,
naar Compostella,
is dat niet onwijs?
Waarom blijft hij niet thuis,
Bollekebolleke,
als hij geen geld genoeg
heeft voor de reis?…
herfst
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 160 de herfst ligt op de grond
een tapijt in alle kleuren
met bladeren in het rond
verspreiden zoete geuren
ik zie wat bomen treuren
om de kaalheid van hun kruin
ik hoor wat struiken zeuren
hun groenheid wordt nu bruin
maar ik denk alleen aan lopen
met blote voeten op het tapijt
mijn gezondheid laat mij hopen
geen hindernissen in de strijd…
Wellness visjes
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 De voetenhuid van schilfers schoongehapt,
Ik wou dat hoogstpersoonlijk wel beleven.
Een reden mij naar Artis te begeven,
Daar ben ik in zo 'n vissenbak gestapt.
Alleen met die piranha ‘s had ik pech,
Mijn tenen hapten o, zo heerlijk weg.…
GO, JOHNNY, GO
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 69 Stenen kwamen op,
voeten voelden waar
het anders werd. Dan
tastte ik, schuifelde. En
raadpleegde de cellen
boven, de hersenzolder.
Komen was gaan, paden
bewandelen. Voor keuzen
stond ik bij kruispunten.
Waar ging ik toch heen?
Mijn voeten brachten mij.
Verrassingen volgden.
Ik leerde werelden kennen.…
Pootjebaden
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 652 Rond blote voeten
speelt het zand van eeuwen her
door vloed gedreven…
nooit
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 699 ik hoef geen vleugels
voeten hebben al moeite genoeg
om mezelf niet te passeren
liggend laat ik met warmte
de krampen en de druppels komen
vleugels voegen daar niets aan toe
dromend zwaai ik naar
een hollende jongedame
stuur haar een kushand
rustig meisje pas op de plaats
anders mis je wat je mist
open die verbeten knuisten
vervloei…
Ononderdanig
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.635 'Aangezien ik geen risico neem,
amputeer uw voet.
Het is naar, maar het moet,'
zei de arts. 't Werd een afzetprobleem.
De voet die de arts amputeerde,
was echter gezond en het deerde
de arme patiënt.
Het geval was urgent
door 't gezwel in de voet die resteerde.
Ook die ging eraf en hij stond
op vergoeding.…
Ekster-ogen
poëzie
3.0 met 8 stemmen 3.165 Want hij mag zeggen ('t welk wij ook bekennen moeten)
Dat hij zijn vijanden heeft onder zijne voeten.
-------------------------------------------------------
uit: Over-Ysselsche Sangen en Dichten (1630)…
Wilde Voeten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 375 Ik loop op wilde voeten
die vol krampen slapen gaan.…
De Blauwhelm
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.093 Ik wil met jou delen
De liefde die je niemand gaf
Maar hak niet mijn voeten af.
Het hakmes viel,
Haar handen vielen neer.
Een Blauwhelm keek toe
Naar verluid.…
Dat was niets meer...
poëzie
3.0 met 19 stemmen 1.945 Dat was niets meer dan een even-wuiven
van kleine handjes, zo blank als duiven,
in ‘t avondver:
niets meer dan plotseling, het opgeflonker
van eêlgesteente, in het wordend donker
gelijk een ster;
niets meer dan ‘t kraken van kleine voeten
op ‘t wegegrint, en, om mij te groeten
een licht gegil… -
En toch voldoende, om hoe vele dagen,…
Herfst
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 351 Rood oranje goud
ligt de herfst aan mijn voeten
en ademt ontzag…
Santiago de Compostella
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.321 Annie: - Neen Jan, hij is verleden week te voet vertrokken naar Santiago de Compostella!
Jan: - ’T is niet waar hé, alweer?
Annie: - Ja, Jan, je kent hem hé!
Jan: - Hoe is ’t in Godsnaam toch mogelijk? Ik begrijp er niets van!
Als hij zijn reis niet kan betalen, dat hij dan thuis blijft hé!…