Teder
als een vlinderziel
in het witgewaad
van de langste nacht
streek geruisloos neer
haar lichte lot
en verborg zich
in de lijnen
van zijn hand
Nooit eerder
voelde hij zozeer
de zwaarte
van een stil
versterven
Vrij
zocht hij toen
te staan
en in de schaduw
van Saturnus en maan
boog hij het hoofd
en kuste haar…
Je vlinderziel eerst elders helen.
Kom gerust terug, maar dat zal wel niet,
ik weet hoe die dingen gaan. Zo wreed.
Dat je zelfs liever mij vergeet.
Ik volg de dingen die je hebt schoongemaakt
met natuurazijn, ik doe het nog een keer over
uit liefde en respect voor jou, terwijl de tranen
zich mengen met het schoonmaakgoedje.…