119 resultaten.
Vermengen
netgedicht
1.7 met 3 stemmen 867 In het kleine moment waar we
weer samen zijn
is elk woord eenzaam
en elke kleur een
antwoord
dat we niet
wensen
en kleuren
met
een
gevonden
glimlach
die alleen
maar een
kleurloze
herinnering
achterlaat…
maandag
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 251 het hemelsblauwe
op deze nieuwe maandag
het wintergroene
vermengen zich met
vele andere kleuren
in het sneeuwwitte…
WINTEREFTELING
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 Spelenderwijze
vermengen zich kunstwerken
van tekenaar
Anton Pieck met de adem
van Charles Dickens' boeken.…
Ooit...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 148 Tranen van vissen vermengen zich
met het water.
De bladeren van de bomen verbleken.
Wij komen later...…
Ochtendverlangen
hartenkreet
1.5 met 2 stemmen 793 Vermengen onze vochten
in de krochten
Loslaten bekrachtigt
Ook zonder jou, in mezelf, voel ik dit
Mijn warmte, mijn stroom, mijn vocht, mijn zacht
En toch…
tao vier
netgedicht
4.6 met 9 stemmen 189 voor alles ben ik er
ik ben er voor alles
mijn lege hoofd is vol
vol leegte, en leegte
ik doe alles
ontknoop, verlicht, vermeng
mijn leegte
wordt niet gevuld
geen bodem, niets
bodemloze oerliefde…
Daar ga je ...
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 355 Grijs, blauw, rood
kleuren vermengen zich
geuren dringen zich op
fluisterstemmen zo licht
alles lijkt logisch
maar niets is het nog
hoe gemakkelijk kan het zijn
hoe moeilijk toch ?…
BOMMELSAGA MET BIJBEL
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 81 Marten Toonder leest
aandachtig in Gods woord
schrijft en tekent verhalen
uit eigen verbeelding ontsproten
door zijn wondergeschiedenis
schijnen zachte bleekgouden stralen
van de Evangelische boodschap
die Tom Poes en heer Bommel
ofschoon zeker niet opzichtig vroom
helpen om met doordacht geweten
hun vrienden liefdevol bij te staan
waarbij…
DICHTERS OORD
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Zij, die de daagse woorden van onze taal
laten vervagen tot zwevende mist,
welke dan een burcht is, hecht en beslist,
vorsen de spraak als een strenge generaal.
Deze zoekers leven in een wonderzaal,
waarin de wereld van alles mist,
zich toch herstelt door eigenwijze list,
smullen rondom een overwinningsmaal.
Bij al hun bezonnen waarnemingen…
grensvlak
netgedicht
3.2 met 43 stemmen 109 vandaag draagt de spiegel zijn muur
vooruitgeschoven als naderend front
naar weidsheid in aanliggend gebied
sprakeloos tot in uithoeken en gaten
de ruimte waarin we ons begeven lijkt
oogluikend op een paal boven water
we zijn onze tijd in een geleend lichaam
het huis van oneindige fantasie
nooit ver te zoeken en altijd bedrieglijk
dichtbij…
liefde
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.100 Jouw tranen van verdriet
en mijn tranen van onmacht
ontmoeten elkaar op onze wangen
Ze vermengen zich
en rollen zachtjes verder
naar zoekende lippen
Is dit ware liefde?…
Sneeuwvriend
netgedicht
3.6 met 8 stemmen 345 Soms zie ik sneeuw
in je ogen vallen
tranen vermengen
in de diepte
van jouw zwijgend hart
herinner ik mij
gesmolten liefde
een warme moeder
bij de witte dood.…
Op koers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 110 Ik vermeng me met de geur van persoonlijke lucht
waar een stroom van achtervolgers
fluisterend waaiend in mijn richting
en het aanruisen van hun aderen
mijn schuilhoek verdroogt
al was ik te lang in het zonlicht geweest
onvoorstelbaar hard
roept de werkelijkheid om genade…
komen en gaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 185 de zee houdt
mijn gedachten in bedwang
een tijd lang,
tot ze het beu wordt
en alles uitspuugt
mijn gedachten
belanden op
het natte zand,
en drogen op in de zon
waar ze zich weer
vermengen
met het droge zand,
en zo
weer verdwijnen...…
Mannen
netgedicht
3.6 met 10 stemmen 1.887 Als ik aan hem denk eet ik appelperen stroop
volkoren met zweet en metalen feromonen
vermeng het met de geur van bitterkruid
verkoolde appeltjes van opgewonden zijn
winkel alsmaar blikken uit de supermarkt
terwijl ik slaap tussen kleverige lakens…
Confluent
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 2.276 Ik vermeng de kleuren
rood, blauw, geel
tot één geheel
aan haar.
Samen breien we tot
de draad
veel te strak
gespannen staat.…
Vol van
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 220 schrijvend met letters vol liefde
beschilder ik jouw hart
waar kleuren vermengen
lekken naar daar waar
je nog niet geliefd werd
op handen gedragen
varen we op hoge golven
onze vrijheid tegemoet
met liefde als onze leidraad…
Sluimeren
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 93 in de sluimer
kus ik de zon
en strijk de lucht blauw
vanaf het palet
waarop kleuren zich
liefdevol vermengen
licht nog dieper kleurt
dan eergisteren
omarmen zonnestralen
mij zodra de droom
over jou langzaam
overgaat in alle dag…
basalt
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 76 in de woeste bezeten kop
teistert het spookhuis van zijn kindertijd
blokken basalt houden onwrikbaar de wacht
onstuimige kleuren spatten uiteen
vermengen zich met het wijde water
golven slaan in dikke klodders op het strand
woeste verfstriemen belagen het doek…
ESSENTIE
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 986 ik heb mijn basten afgepeld
en krab het vel over mijn been
het kwetsbaar ongekorven hout
door eigen hand geschonden
tot op het bot krijg ik het koud
de krullen liggen om me heen
vermengen zich met druppels bloed
het boomsap uit mijn wonden
zo schaaf en schrap ik ieder woord
totdat ik niets meer overhoud…
Lichtpunt
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 53 woorden laten zich
niet schrijven
beelden liggen nog niet
vast op het doek
al zullen kleuren zich
nimmer vermengen
door dromen van
vroeger
souvenirs zijn bewaard
voor generaties die komen
gaan, tot hun plek
gevonden is
evenals de jouwe
wetende dat jij daar bent
en licht geeft in
het duister…
Traan-vocht
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 83 Het plenst buiten, koude tranen
vermengen zich op mijn gezicht
met de warme die van binnenuit
stromen naar benee, qua gewicht
Van mezelf.
‘t Giet, onophoudelijk
er komt geen einde aan, net als
de tranen, ik laat ze dan maar gaan
immers kun je verdriet gewoon toelaten
‘ t komt vanzelf goed!…
Nooit meer schrijven
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 177 Nooit meer schrijven
Stoffige inkt uit het verleden
dwarrelt als rook in mijn neusgaten
Het prikkelt
Vage excuses vermengen zich met mist van opties
Ik zou nooit meer schrijven
Verse woorden vormen zich op het papier
onwennig
De muze slaat me keihard in mijn gezicht
alle stof dwarrelt
Het prikkelt…
Zielenleed
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 162 verdriet ontmoet verdriet
onze tranen vermengen
op schouders die de lasten
zullen moeten dragen
zo samen maar toch ook alleen
ieder zijn eigen treurnis
waar geen tijd voor staat
noch een recept voor is
omarmen zij elkander
net zolang totdat
het leed gestelpt is
al is het maar voor even…
Vaderschap
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 79 Aan alle vaders
die vader werden
zonder te weten
wat dat was precies
dan plots vader zijn
Het kindje in hun armen
vermenging zien
Oog in oog,
elkaar vragend zoekend
verbazend, hoe mooi, perfect.
Dan een zorgen
voor zoiets zo afhankelijks
een zoeken naar het juiste
een aantal jaar
een leven lang…
Twee voetstappen
hartenkreet
4.2 met 8 stemmen 1.584 Tranen vermengen zich
met de zilte golven,
ik weet met mijn verdriet
geen blijf.
Twee voetstappen verdwijnen
in het vermoeide zand,
ik ga nu wegdrijven
naar een witstralend land.
Ik ga nu echt,
maar weet,
ik had je lief
...heel oprecht.…
Morgenlied/fado
netgedicht
4.9 met 15 stemmen 356 Aardse geuren
kruidig gevormd,
kronkelen omhoog
langs ontluikende bloem
omzich te vermengen
met lange zilverwitte
zonnestralen, die
door de morgen
schemer, de dag
doet ontwaken.…
als koningsvlinders...
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 933 als koningsvlinders elkaar raken
hun kus in kleuren verdwijnt
vermengen zij het dansen
tot een sierlijk luchtballet
in het wentelen rond een roos
behoedzaam naar elkaar
omhelzen zij dit leven
hun groet naar de zon
waar liefde zich laat voelen
dartel om ons heen
wij hand in hand verstrengeld
dansen met elkaar…
Haiku-Suite: “SNEEUWPRET “
netgedicht
4.7 met 12 stemmen 303 twee watjes sneeuw
boven’s honds ogen -
zijn hesje
sneeuwvlokkentapijt
zijn hond is niet te houden -
sneeuwdolheid
de beste buren
hun sneeuwvlokken vermengen
zich met de onze
op de rustbank -
mijn roggeboterham -
een sneeuwvlakte
in de poedersneeuw
een handvol rotte appels -
hmmmm – smoutebollen…
Bos (2)
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 470 Onze voetstappen vermengen zich met onze gedachten,
er lopen geen andere mensen,
wel loeit er een koe,
dit is een plek van rust en onbegrensde mogelijkheden.…