Alle inzendingen over verloren waarde

Gedogen wij slechts Gedachtengoed Taal van eerbied Lang vervlogen Angst ontsproten uit Matrieel vermogen Staal doorboort met Blauwe gloed wie vertoont een Grauwe grimas de dag ontwaakt Gestold in bloed.…

De lege plek was snel weer opgevuld door een vaas met tralies, toch leeft jouw gemis terug in de zwaluwen van deze lente ‘k heb er nog geen 't gezien, een zwart met wit bedekte vleugel die al jagend op insecten mijn beeld van jou zal gaan vervagen zes scheppen zwarte aarde een kiezelsteen en een oude spijker en verder niets meer van waarde…

alleen maar gezond zijn de woorden spelen in het rond zoals de lach van goud zoals de dag die eindigt en opnieuw begint met dauwdruppels aan het gras vers opnieuw geboren hoor lief je kunt het horen zon lach nog een keer naar mij zoals een speelplaats klinkt als een schommel die wipt omhoog en omlaag dit is geen duisternis maar goud waard…

Laat elk mens elk kind, elke baby, elke foetus elke jongen, elk meisje, elke vrouw en elke man: laat ze in hun waarde. Dat is de grootste schat in het hart van elk waardevol mens. Laat iemand in zijn waarde, is mijn grootste wens.…

Dan stolt de tijd en zien we wat er echt van waarde is: de liefde die gegeven is, ontvangen en herkend in kleine dingen.…

Ik wist niet, dat ik jouw liefde waard was, maar nu dat de tranen van geluk en dankbaarheid over mijn wangen biggelen, weet ik, dat wij een speciaal moment deelden; wij hadden het samen.…

Zal ik geleefd hebben als ik sterf? Er is zoveel nog niet gezien, niet geproefd, niet gelezen en ook de kern van mijn wezen heeft nog niet genoeg gestraald. Zo vaak ben ik verdwaald in enkel hoge woorden maar wat er echt toe doet, een warme ochtendgroet heb ik toch soms vergeten.…

in het koude licht van een zonloze dag verraadt de vaart toch glans geen vogel, die de lucht verplaatst slechts een zuchtje oude wind dat niet verjongt, maar korte windsels spint rond ’t vroegste en het laatste maar aan de waterkant vergroeit het riet met onze metaforen, van te voren al gespiegeld aan een blauw vergeet-me-niet van…

schipperen is soms geboden net als het verschuiven van de boel of het beetje bij beetje bijdraaien van de bitterheid een kwartslag of zo een volle tafel met rekwisieten biedt ruimhartig plaats voor een ander verhaal loslaten is geboden overstijgen de kunst net als je aanraking is alles van waarde mooi genoeg…

Nu alles faalt, heeft dit nog waarde Voor mij, die nooit één waarheid heeft ondekt; Ik zal van u niet scheiden als deze aarde Mijn poover lichaam dekt. Ik heb maar één geloof: nooit gaat verloren Wat eens de liefde zalig bevrucht, En waar er twee elkander toebehoren Is zelfs de dood geen vlucht.…

Het kleine muzikale meesterwerk hangt nu te drogen in mijn oren 't is een geschenk ik schat het zeer op waarde toch zijn het jouw gedachten die mij inder- tijd het meest mochten bekoren en elk present dat ik ontving vanuit jouw gave bevestigt wat ik heb verloren…

missen is vorm geven aan verloren kwaliteit in het duister tast men oude beelden af waaraan men lijdt waar het leven vaak eerder het onbewuste steelde schep ik nu alsnog, in de groeiende tijd, de echte waarde die immer gedijt…

In de kou gezet, naar het schijnt verloren Heeft IJsland na zoveel jaren welvaart Nu door een kredietcrisis niets meer waard Alle spaartegoeden ijskoud bevroren De barometer staat lager dan ooit En men vreest nu dat elke pegel dooit -------------------------------------------------- …IJsland is hard getroffen door de kredietcrisis……

Nu alles faalt, heeft dit alleen nog waarde Voor mij, die nooit één waarheid heb ondekt, Ik zal van U niet scheiden als deze aarde Mijn pover lichaam dekt. Ik heb maar één geloof: nooit gaat verloren Wat eens de liefde zalig heeft bevrucht, En waar er twee elkander toebehoren Is zelfs de dood geen vlucht.…

verloren geld zonder waarden in verdorven ruimten kansloze gesprekken arme woorden verstoorden wat was wat zou zijn de liefdevolle armen die zich niet stoorden aan wat iemand zegt die hun eigen weg zouden volgen tot het einde komt en iemand opsomt optelt hoeveel het waard was wat is gebleven jou en mij was gegeven door te gaan…

plots waren we mensen zoals mensen waren die door water waarden op weg naar een nieuw land zoals mensen zijn die eens hun huis moesten verlaten zoals mensen zijn die hun kind verloren en dan ineens werden we 'menschliche' mensen zoals een filosoof ooit eens zei…

om geliefd te worden Ik was het waard om liefde te voelen Ik was het waard om één moment met jou te delen Het was zo mooi Bijna te mooi om waar te zijn Mijn trots Mijn eer Het gevoel Het vertrouwen Het verlangen De liefde Die glimlach Alles is verloren gegaan Door woorden Door omstandigheden Door het moment Omdat ik het waarschijnlijk…

Toen samen met jou. Rode lippen, gras zo groen. Zorgeloos die tijd.…

Blaadjes die vallen. Bomen worden kaal. Straten worden donker. Laatste granen gaan door het gemaal. Het gras wordt bruin en rot. Donkere dagen komen eraan. Traditie getrouw doet een ouder echtpaar de lichtjes aan. Samen voor nog heel even... lichtjes hebben helaas ook niet het eeuwige leven....…

Of is mijn leven verloren gegaan? Heb ik überhaupt wel bestaan? Ben ik het leven waard geweest? Kan ik met opgeheven hoofd doodgaan?…

Nu alles faalt, heeft dit alleen nog waarde Voor mij, die nooit één waarheid heeft ontdekt; Ik zal van U niet scheiden als deze aarde Mijn pover lichaam dekt.…

het kind jij bent het kind uit de oorsprong de drager van de nieuwe morgen van ongekende waarde onomwonden nieuw mens beeltenis in toekomst jong en ontluikend sprongetjes makend een dansje in het landschap glimlachend volmaakt verloren in zijn dromen glimlachend in de bespiegeling van tijd in een zacht uitdijend heden…

ik voelde dat de strijkstok steeds zwaarder werd in het verloren gaan van waarden en normen pas later besefte ik dat mensen alleen nog maar het gangbaar makkelijke als hun waarheid willen horen…

Ik ben mijzelf verloren Op een doordeweekse dag Ik had me nog geschoren En ik droeg ook zelfs een lach Ik had mijn leren jas aan En alles op een rijtje Ik zou een blokje om gaan Of even naar mijn meidje Maar ergens halverwege Is het het toch misgegaan Van moeheid neergezegen Ben ik niet meer opgestaan Wie ziet in mij nog waarde Het…

heeft verloren.…

Marco Borsato weg bij Leontien Dave Roelvink zijn gebit doet het niet goed Gravin Eloise heeft een vriend ontmoet Dionne Stax houdt Sjoerd al voor gezien De kennis die ik gisteren vergaarde Was zeer beslist “Van onschatbare waarde”…

De norm is kwijt, de waarden verloren. Dit beleid moet anders in die Haagse toren!…

Getekend in heiligen en vervolgens in de hemel gekleurd discipelen, schrijvers en poëten; volgers en kunstenaars Aangenaam, kleurrijk, atmosferisch fijnmazig, gedetailleerd een mooie hemel op aarde vertegenwoordigt onschatbare waarde Immer moeten wij leren uit het verleden, die tijd voor eeuwig die niet verloren mag Roemenië, Boekarest…

Gestoord geraakt van al dit leven wil ik vertrekken van dit land geweld, oorlog en misbruik heeft mij reeds aangerand Verloren geraakt in dit bestaan stilzwijgend in de ban Ga ik weg en ik vertrek Zodra ik weet waar heen ik kan Vrijheid kan niet worden verkregen geen land is nog paraat zonder zich te laten verleiden tot het plegen van…

Niets is gebleven en alles is verloren wat ik niet wachten liet toen ik weer verdween en dacht dit is de winst die mij niet uitlacht en niet vraagt waarom ik zo graag mijn respect verlies…