129 resultaten.
in schaduw verborgen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 183 ik kan ze lezen
de kleine lijnen
op jouw gezicht
wij hebben ze
in geheimschrift
samen geschreven
een jeugdige aanzet
in schaduw verborgen
verdiept zich door zorgen
maar ook je lach
in warme gulheid gegeven
blijft zichtbaar leven
onze taal komt in
tedere tekens van binnenuit
schrijft liefde zacht op je huid…
in een fors arrangé
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 239 ik knipte nagels
aan vingers zo lang
voelde de kou
die lag in haar hand
ze speelde piano
in een fors arrangé
miste geen toets
in het grijze verlee
nu streelt ze noten
in gedachten verdiept
en neuriet haar woorden
bij ongehoorde muziek
wat ze nu componeert
is haar nooit aangeleerd
een weemoedig lied zingt
over afscheid zonder…
Goddelijk
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.038 ik zag hem plots tussen de ruïnes van
een grieks theater - adembenemend
beeld met reisgids in de hand
alsof een god (even op uitstap in het land)
verdiept in de gezangen van een rei
over zichzelf een eigentijdse versie vond
één decorwissel en dramascène later
verbrak hij de extase en liep me prompt
in een alledaagse boog voorbij…
In vervreemding
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 98 als de schemer
zich verdiept
heeft dat altijd
iets mystieks
hoor ik stilte
voel hoe licht en
donker zich bewegen
in hun strijd om leven
proef droefheid
van melancholie
omdat ik weer
het spijtig einde zie
van wat een mooie
dag ons bracht
aan zonnepracht
in prille lentetooi
nu verduisterd door
het holle van de nacht
in vervreemding…
Droom
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.064 Dan droom ik en droom ik weer
van een schitterend huis
verdiept
in vele kamers
uitgevend over
verre verten
en lokkend landschap.
Wij zijn er.
Jij en ik.
Wij samen.
Dan rolt er
gedonder
gruist er geraas
scheuren muren
stuivend tot puin.
Maar
Wij blijven samen.
Onkwetsbaar.
Vallende brokken raken ons niet.…
reflecties
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 194 overdonderend verstikte zoveel kou
het oude blauw van doorgaan dagen
tot de zon verdwenen was, verdiepte de avond
zich tot warme woorden, kaarslicht
en de zachte klank
van kleine windgeluiden, buiten in de tuin
negenmaal verliep de lamp in blanke traankristallen
-negenmaal kleurde er
een regenboog
van laag naar hoog kroop violet
tot…
renaissance
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 93 Ik was zo verdiept
in het samenstellen
van het voorwerp
dat ik er geen vat meer op had.
Mijn handen duwden,
trokken de ideeën
uit mijn lijf
tot een brok puurheid
alleen door mij gemaakt.
Die vaas was mijn pronkstuk
uit de verwarde geest
maar het samenhorigheidsgevoel
lag hoger dan mijn bewust zijn.…
Oerdrang
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 335 In een duinpan zag ik haar,
bloot als een vis, verdiept in een boek,
ik keek op haar neer als een keizer,
ik kon doorlopen, maar dat deed ik niet.…
Schaduwbeeld
hartenkreet
2.0 met 51 stemmen 3.266 Tot ziens
Van iets herrrezen
Verdiept. Vervallen. Naar…
De donkere kant
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 212 ik zag de kracht
uit de lijnen in je gezicht
langzaam verdwijnen
groeven verdiepten zich
in het weinige licht
uit de donkere kant van het leven
toch waren je ogen
soms helder en kwiek
in reactie op de fysieke tragiek
zij spraken woorden
die lippen niet konden zeggen
handen die zinnen uit moesten leggen
je lichaam is nog lang
bij…
Vaders woorden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 is zo juist vertrokken
op zijn pak lag een beetje stof
in zijn borstzak zat een schrijfblokje
waarin hij al veel geschreven had
hij leek gelukkig en zeer tevreden
was zich nergens meer van bewust
zelfs de storm over het strand
plooide niet zijn verweerd gezicht
ik bevond mij dikwijls in zijn kamer
keek door het raam naar de stad
en verdiepte…
Mijn ster op zonnejacht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 490 zag je
vanmorgen
in de sterren
jij twinkelde een
eerste lief maar uit het donkerte
kwamen er meer van verre
elk met een eigen teken
gaven voeding aan ons heelal
maakten alles ietsjes breder
jij verdiepte toen ik
de zon jou uit de eerste
hand liet strelen met haar licht
ga met mij mee jij bent
mijn ster op zonnejacht
en nooit…
Spitsten de oren
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 60 ze knipte
heel zacht
met haar vingers
en meteen spitsten
de oren zich in
de zaal waar door
het geroezemoes de
aandacht was verloren
ze zwaaide en
zag alle ogen
haar armen en
handen volgen
als zij draaide en
liep wist dat de
alertheid zich
weer had verdiept
in de goede
stemming en sfeer
zette zij zich neer
verwelkomde
haar…
Rode Lakens
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 108 Verdiept in rode lakens
adem je lentissimo
de verspreking van verre dromen.
Ik sta nog niet op,
wil nog niet uit bed.
In omhelzing neem ik de sluipweg terug
naar de diepe lyriek
van brede samenslaap.
De dagoever vrees ik niet,
noch het aanspoelen uit de droomzee
of het felle licht van de bestaansformule.…
verzilverd
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 232 eenzaamheid
zoekt het schelpenpad
dat ik achtergelaten heb
het zal zachter zijn
nu ik er mijn dromen
als van trap tot trap
neerleg
ik draai me om
langzaam vult de zee
mijn ogen
met een zilvergrijze zon
een meeuw wordt weer
een stip, schip in de verte
ongehaast
misschien is het een teken
dat de horizon zich verdiept
in een stilstaand…
bloeiden letters
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 53 zij schreef
onder haar handen
bloeiden letters
tot woorden met
de warmrode inkt
van het leven
zij krulde de
rechte delen tot
een harmonische
dans verdiepte met
kleur iedere
kant tot een
emotioneel
expressief in
uiterst gevoelig
liggende tendensen
van zinnen in
warme analogen
die in alle bestaan
naar de uithoeken
van misverstand…
Inzicht
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 229 de koeien langs de weg
liggen rustig te verteren
wat er nog te wachten staat
herkauwen kalm
van maag tot maag
overleverde verhalen
opkomsten en rampen
een zichzelf blijven herhalen
bedaarde ogen ongericht
zien in waar ondergaan om draait
wimpers luiken dit verdiepte zicht
terwijl zo nu en dan een harde staart
een glanzende blauwe…
Licht is mijn bestaan
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 439 ik was erbij
toen hij de wereld schiep
ik heb me er niet in verdiept
of hij er eerder was dan wij
hij stak de zon aan
tussen maan en sterren
ik schrok en zocht vergetelheid
licht wilde mij kwijt
ik donker in de liefde
hang zwaar aan stil verdriet
een lichte zijde heb ik niet
wel zorgen over morgen
duister heeft mijn licht…
cupido
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.314 hij omarmt haar met zijn liefde
en verliest zich in haar stem
en vergeet dan voor heel even
dat zij niet toebehoort aan hem
zij verrast hem in het minnen
en verdiept zich in zijn hart
en verlangt niet naar het einde
van wat zij samen zijn gestart
ik verjaag de dwaze dromen
en word wakker door geluid
hoor dan beiden zachtjes komen
zie…
Ma´s stofdoek
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.088 zij neemt mij niet meer af
het patiné verdiept zacht
onder deeltjes van stof
van wie eens beweging was
en slijt de verse dna
in fijn tot zeer fijn
mocht er een methode zijn
zij bouwt zichzelf op
van microscopisch klein
tot een reuzin, zeven voet
lang en voor niemand bang
wiegt zij haar liefste
zij zegt: wie spaart heeft wat
aan…
Soms,
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 142 Ik dweep met mijn lief,
het lijf streelt het verleden
als ruwe zijde, hunkering in
evenbeeld, waar ze mijn
droom in deelt en de
schroom en eindigheid
weet te ontwijken, verdiept
de draaikolk zich in weelde,
om de kern te bereiken, is
verdriet niet te vermijden,
in dat licht blijft niets
gelijk, waar de rede haar
bijt en ook weer…
In mijn hart gegrift
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 146 Wat zich op een boomblad nerft
zoals ik op je lichaam schrijf
voorbij de zachte maneschijn
diep in een mooie droom
Wat ik hoog aan gevels hang
als vlag, banier of wimpellint
wapp’rend in de ruige wind
spieg’lend in een waterstroom
Staat ergens in mijn hart gegrift
Verdiept zich in mijn nietig zijn
Begraaft zich met de doden
Wat ik met…
zwarte wolken
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 242 het beeld verdiept splinters
driedimensionaal
ik wil niet terug en draai mijn hoofd weg
van het graf in de spiegel
mond na mond ligt de waarheid uitgestrekt
in een rusteloze slaap
een naam komt opnieuw langs
jaren lopen terug naar achter
ik wil ze niet bewaren
ze bewaren zichzelf, stromen voorbij
tijd tast alles aan
maar…
Paragnoste
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 59 De kroegen waren slechte plekken voor
mij en die ben ik dan ook gaan mijden,
ze heeft het gat zoveel mogelijk gedicht
en ze vertelde dat ik heel geschikt voor
medium was, wat klopte, want het heeft
mijn relatie met Arthur Rimbaud verdiept,
die ik zelf als paragnost behandeld heb.…
Als zwijgen stilzwijgen wordt
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 1.206 samen zwegen ze urenlang
elk verdiept in een boek
ieder voor zich op zoek
naar een andere werkelijkheid
daarna spraken zij fel van gevoel
dat dringend om ontlading vroeg
maar op een dag was het genoeg
geweest en over
de gemoederenvloed werd neergedrukt
in draaien om een hete brij
tot geen van beide nog iets ervan zei
dat praten niet…
Met zachte hand geweven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 193 De levende letteren
spreken
waarin ik jouw naam
met zachte hand geweven heb
En in een moment van geloof
trilt de geest der onvergankelijkheid
oneindig ver
Verdiept mijn lijden
evenredig aan mijn begrip
Op het pad van
sensitief en eerlijk
begraaf ik het verleden
Want ik ben het heden
Het levende bewijs waarin ik sta
is in de baarmoeder…
Eigen zwaartekracht
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.587 Zij had haar liefde
keurig aangeharkt
hartstocht op de paden
onmin in de schaduw
jaloezie binnen de perken
Maar het miste perspectief
geen verdiepte dieptes
met verzwolgen gevolgen
De rozen bloeiden
zo vroeg dit jaar
zij keek met handen
maar een doorn drong
stekelig in haar vinger
witte rozen rood
Zij keek naar het pluisje
het…
Glimlach van het avondland 2 ( zen)
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 326 Weidse grasvlakten,
lotussen aan de hemel,
verdiept de melkweg.
Blauwe regens
aan de verre horizon,
valt zonder druppels.
Veel schapenwolken
hemel vol verwachtingen,
waar is de herder?
In meditatie
dwalen verholen blikken
naar werelds schoonheid.
Rode klaprozen
bloeden als ze rijpen,
rouge op gezichten.…
“Lust en leven “
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 387 ”
“ Liefde wordt een gewone rivier,
als deze zich niet verdiept
en vrij kan uitstromen."…
SCHAAK
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 869 kaarslicht speelde op het bord
op kristal dat blonk
de vlam verzonk in rode port
zijn ogen verdiepten die vonk
trouwe pionnen
bewaakten haar dame
de zijne kwamen
zagen en wonnen
zoet was haar wraak:
schaak
hij sprong naar voren
schaakte haar dame, voor op zijn paard
voerde haar mee in een duizelende vaart
aan haar toren ontkwam…