Ik stond zo in gesprek
glas wijn in de ene hand,
parmant
Andere quasi nochalant
in mijn kontzak gestoken
Had mijn grote bek thuisgelaten
Stond me af te vragen,
onzeker,
of ik niet beter dat andere rokje
had kunnen dragen…
zo was het ons gezegd
volgende week dinsdag
in de huiselijke sfeer
om tien uur in de morgen
een gunstig tijdstip
voor een laatste kus
gevolgd door een drankje
niet in een glas maar
in een beker toegediend
door de dood die voor de
gelegenheid zijn witte
jas had thuisgelaten
---------------------------------
uit: 'Wassend verleden…
Zaterdagmorgen
zonnebloemen
zover het oog reikt
geel
de temperatuur stijgt
zwarte zaterdag op
de wegen naar het zuiden
hier niets van te merken
de katjes slapen
eindelijk, na
nachtelijk kattekwaad
in de heldere schijn
van de maan
Zaterdagmorgen
de vakantie is begonnen
de crisis thuisgelaten…
Vitesse had de rug eens moeten rechten
En nooit diep door de knieën moeten gaan.
Door zo te laten zien waar ze voor staan,
Dat ze zich echt door niemand laten knechten.
Wat hangen blijf....toch een sportief gevoel:
Vitesse mist een kans voor open doel……
de majorettes zijn voorbijgekomen
de knieën werden hoog geheven
de witte laarsjes waren gepoetst en aangeregen
een paar dapperen hadden zelfs hun nylons thuisgelaten
hoe moedig repten de allerjongsten
hun magere beentjes
om in de maat te blijven
en scheurden haast hun liezen
om de grote passen van de ouderen
bij te houden
de majorettes…
licht neemt af de waterstromen kletsen
Bakken water dalen op ons neer
De Heer heeft ons wederom behoed
Voor splijtende atomen
Maar ons welhaast verzopen
In een rijkelijk overdadige watervloed
Als Noach’s ark drijft nu de caravan
Door het open hek de Kanaalengte tegemoet
Vannacht kunnen we het dromen laten
Konijn kip en parkiet hadden we thuisgelaten…