groet aan morgenzon met trotse handen
Zijn regenboog zich omsjerpt, hel op grauw -
Dan voel 'k, boven werklijkheidswaan gerezen,
Mij als de Zelfontplooiing van Gods Wezen,
En mijn ekstaze weet: Ik ben 't, die werp
In dond'rend heen en weer langs gouden banen
De bliksem over flikk'rende oceanen;
Ik ben de storm, zijn weefgetouw, zijn sjerp…
De grens is bereikt
het beweende verleden
doorlopen
de sjerp bestikt met tranen
weggeworpen
vooruit, de eerste stap
over de grens van
het verleden.
Nacht wordt dag,
naakt en pril
ongrijp - en
voelbare hordes
krijgen een stralend daggezicht
de ogen staren naar
een open veld met sproeten
een toekomst tegemoet.…
Berucht
bericht van kale klauwen waar als vaan
een gele sjerp in hangt. Zo schel als goud
van ver. Van dichtbij zie je sterren staan,
van bloemblad, warm gekruld. Het hout blijft koud.
Kijk daar: drie spreeuwen hebben opgelet,
hun wijze kelen krijsen om het fel
geluk dat plaatselijk is ingezet.…
Je nieuwste blouse gekocht voor het doopsel van je petekind
een grijze mantel die je droeg door weer en wind
Sjerpen en sjaals in diverse kleuren, zowel wol als kant
en een zijden stola waarop een speld met diamant.…