gans Meetjesland blinkt
strakskes als de voren
op hun rug zijn gegaan
einders tegenwinds dood
lopen tegen dijklichamen
licht verpaupert in takken
ik hou van grijs, met rood
zoals een sjarpe de vrouw
omhelst, haar mantel tot
op de enkels doet vallen
het grijze haar in een knot
ogen spiedend rondgaan
regensluiers verhangen zich
in de…
dode wind
ik hoor een fluiten tussen de dennen
kruisbekken verknagen zich aan lariks
het voelt eigenlijk alsof wij overbodig
zijn met ons lawaai, ook als we zwijgen
als het graf, raven maken zwarte sneeuw
plooibaar, hier zou ik wel willen liggen
mooier dan ‘n bosrand kan ze niet zijn
een frulleke aan haar kleedje, sjarpe…