1474 resultaten.
Hallo allemaal
snelsonnet
1.0 met 1 stemmen 198 We dachten dat er geen taboes meer waren
Dat alles wel gezegd was en gedaan
Dat we met medemensen zijn begaan
Dat gêne iets was uit de kinderjaren
Hilarisch ligt de kleine ziel hier bloot
Zo heerlijk fout wordt alles uitvergroot…
Een seizoen ( 1 seizoen )
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 832 Grenzeloos groene velden
en een net zo groenig bladerdak
Het sneeuwt nu
Gele regen
en
donker bruine vermoedens
En als zometeen het groene vlak
wit weggtrekt
Is er weer een jaar voorbij
En dan is het alweer bijna
mei
Wie weet schijnt dan de zon voor
Jou en mij
En wie weet
Hoeveel regen nog
we moeten trotseren
Hoeveel…
Heel Holland Bakt Weer
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 178 Mijn lievelingsgebak, gevulde cake!
Dus ging ik die de dag erna ook maken
Met rum, pistache en uitgelezen smaken
Tot het beslag ontzettend lekker leek
Het resultaat was absoluut geen flop:
Ik had de cake al vóór het bakken op…
Weetjes
snelsonnet
2.0 met 4 stemmen 145 Marco Borsato weg bij Leontien
Dave Roelvink zijn gebit doet het niet goed
Gravin Eloise heeft een vriend ontmoet
Dionne Stax houdt Sjoerd al voor gezien
De kennis die ik gisteren vergaarde
Was zeer beslist “Van onschatbare waarde”…
HALF WERK
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 171 Voetballers opgelet!
Waar blijft ons kutgedrag?
Zo wordt dit mietjeswerk
kloten is dat!
Jongens, kom op, volg de
aanvalbeleidsaanpak:
wél laten leven,
hálf dood is toch zat?…
van lente en zomer
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 653 Eerst laat zij als kind
de koude moeder achter,
wrijft zich wat eerstelingslicht
uit de ogen: er komen klokjes,
er aarzelt groen.
Dan gaat zij voorzichtig lopen
met het vermoeden
van een feest verderop en
later en bloost het veld,
waar haar voeten gaan.
Maar dan bevangt haar een hals-
over-kop van levensliefde
en buitelt zij over…
van lente en zomer (revisited)
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 475 Zij laat als kind een witte moeder achter,
wrijft zich wat eerstelingslicht uit de ogen:
er komen klokjes, er verzamelt groen
zich in eentonig groene regenbogen.
Zij gaat aarzelend lopen en vermoeden
dat er een feest broedt verderop, of later.
En heel het veld bloost waar haar voeten gaan,
want twee, drie tinten dragen haar op handen.…
Winter
gedicht
3.0 met 48 stemmen 17.196 Hoe winter waakzaam is
voor alles wat beweegt
en keerpunt is:
de aanslag van een karabijn,
het knappen van een tak,
de hoefslag van het everzwijn.
Hoe winter weerloos is
voor alles wat verdwijnt
en zichtbaar blijft:
de voetstap van de jager,
de stervende sneeuw,
het eeuwig brekende water.
Hoe winter zwijgzaam is
en weifelt in jouw…
Lente
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 563 Zonovergoten gedachten
als vlinders...
als vlinders in mijn hart
Een speels gevaar
speelt door mijn haar:
jouw hand...
Zonovergoten dromen
als feeën...
als feeën in mijn geest
Eén ademtocht,
mijn ziel doorzocht,
vind ik jouw wezen daar...…
van glas achter glas reeds de lente
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 679 groene narcissen
ineens trompetterend geel
op de vensterbank…
Lente
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 519 de lucht
Maakt mij zo bewust
Van gemiste gevoelens
Kijkend naar mijn verleden
De liefde die niet de laatste zal zijn
Ik herinner me de momenten met jou
Nu lijkt het zo nabij
Zo moeilijk te vergeten
De goede tijden die ik had
Jij waard mijn harte wens
Ik stopte jou oproepen
Verliet alles – bekeek de wereld
En begon een nieuw begin
De seizoenen…
Late krekel
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 808 Een late krekel zingt zijn lied in de bedauwde velden.
Wat is het, waarvoor hij aandacht vraagt?
Hij heeft ons op zijn manier iets te melden.
De klamme avondlucht die zijn boodschap draagt.
Het behoeft geen geoefende oren.
Want eenieder die wil, die kan het horen:
“Staak ik straks mijn lied,
dan is het eigenlijk al geschied!”
Een tijd van komen…
Zonnewijzer
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 800 De lucht is gedrukt in eendagsvlinders
wolken wijken voor de zwaan
die zich door violen het seizoen inleidt.
Geuren bespelen bezige bijen
in een muzikale ode
van tedere aanraakbaarheid.
Vandaag is een vuurzee
een bloeiende linde
in een vaas voor het raam.…
zongoten
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 363 herfst domineert in mozaïek van seizoen
en viel met de deur in haar territorium
met een barbaars temperament
groef ze zomer uit met zongoten energie
de tastbare warmte
werd door haar donkerte toegedekt
haar passen zijn gezet
in een zuiging van fluweel
in haar stopbewegingen van najaarswaaier
zet ze zomer in een ingescheepte stilstand…
Van alle seizoenen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 138 eb en zonnegloed
ze blijven stromen
door mijn vurig bloed
zandgekleurde haren
bloeiende wangen
bruisende zee verlangen…
De lente ontvouwt,
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 252 de steen zeilt over het water
kringen versus kringen
gaan ze over in elkaar
de zon schittert op de golfjes
terwijl de steen langzaam afdaalt
zijn weg vindt naar de bodem
'n strak blauwe hemel waardoor
de treurwilg in knop de rust
weerspiegelt in het kabbelende water
*…
tuinstoelenblues
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 281 gevieren, zo twee aan twee
staren ze me triestig aan;
nog maar enkele maanden
te gaan en dan mogen ze
van mij weer buiten staan;
en ik geef het maar toe
ik kan er even niets aan doen
't is ook niet mijn seizoen…
winterse rozen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 489 roodglazuren rozen
groeien in koude nachten
geliefd in haar seizoen
haar lippen bleek en wangen koud
zo rook ik haar winter
als een geurmelodie
en haar geruis van bladeren
als een zacht geraas…
Oneindige eindigheid
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 123 Lente
Zomer
Verval
Ik val
In een oneindig bodemloze put
En ik blijf maar vallen
Dat valt heus niet mee
Het vallen
Het verval
De bladeren blijven maar vallen
Deze herfst
Tot humus
Tot winter
Daarna
Punt
Uit
Eindigheid
In een oneindige stilte
Het eeuwigdurende niets
Totdat de rups
In en uit de cocon…
Als de hemel daalt
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 302 vult mijn adem de geest al met belegen dauw;
ik word deels van de hemel losgeweekt
de voeten dragen schaduw zwaar
als het gras in zijn lengte gaat berusten
ook de ochtend die steeds meer verlaat
verkort mede het licht op gangbare lusten
neen, het zijn niet de jaren
die mij nog steeds worden gegund
maar wederkerende gebaren
van vervagende seizoenen…
De spotvogel.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 273 de spotvogel had achter de kat aan gezeten
de hele zomer lang
vol spot vol spot vol spot
pesterig en hanig;
de kat kroop op veranda’s onder schommelstoelen
zwaaistaartend
en zei iets woedends tegen de spotvogel
dat ik niet begreep
gisteren kwam de kat kalmpjes het garagepad oplopen
met de spotvogel levend in zijn bek,
vleugels waaierend…
Bij de kladden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 154 Toen ik eindelijk besloot
te gaan genieten van de zomer
bleek deze over datum
dus nam ik me voor herfst
bij de kladden te grijpen
maar waar zaten die eigenlijk
winter waaide aan mij voorbij
daar 't leek of ik bevroren was
gelijk 'n ijskristal
nu hou ik mijn adem in
onverhoopt wachtend
tot lente haar entree doet…
Wanneer mijn moeder zomer werd
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 421 mijn moeder bestond uit seizoenen
alleen in de zomer had ik haar lief
dan was zij lichter dan de wind
vrolijk als een kind
rennend op blote voeten
in de herfst was zij vallend blad
dan raapte ik haar op
en sloeg de aarde van haar schouders
dekte haar toe in het grote bed
tijdens winterdagen sliep zij
maan en zonlicht gingen aan haar…
Vrouwe der seizoenen
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 138 Drie lentes was de kleine meid
Vijf zomers de godin
Acht herfsten de groentevrouw
Tien winters de heldin
En welk seizoen of het ook was
Met bloemen of verval
Zij zong altijd haar eigen lied
Op bergen en door dal
De jaargetijden vol van kleur
Zij vlogen met haar mee
Van haar geboorte tot haar dood
Tot as en sterrenzee
Sindsdien…
Ontaarding
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 wanneer zij weer
met z'n allen vergaderen
hangt hij angstvallig bladeren
terug in de boom
iedere dag
wel een keer
of vier
want de herfst
waarin alles bederft
is niks voor hem…
Verkleuren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 109 het gevallen blad
houdt zich niet stil
in tegendeel
het kleurt de herfst
terwijl zij een
langzame dood
sterft…
Zomer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 142 Zwoele zomerdagen
zinderende hitte drukt op mij
de mensen klagen
zwetend zij-aan-zij
het felle licht
de lucht van wolken vrij
de zon brandend in het gezicht
van de anderen en van mij
de tuinen met een overvloed aan bloemen
het gras wordt bruin
de droogte doet ontgroenen
de sproeier cirkelt in de tuin
wij zitten in de noen
de warmte…
Oud en knoestig
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 96 passie, nesteldrang
Wat groen en geel en paars, een bruid
Als ze haar ogen even sluit
Wat dageraad en merelzang
Wat voorjaarswind, betraande wang
Wat tijd met rijpend pennenfruit
Wat flarden passie, nesteldrang
Wat groen en geel en paars, een bruid
Herinneringen, nachtenlang
Een nieuwe loot van babyhuid
Een schedelplaats, dag in dag uit
Seizoenen…
zomert op je laatste benen
netgedicht
2.0 met 707 stemmen 109.908 je glimlacht
en je loopt voorbij
zomert op je laatste benen
schijnt verleidelijk naar mij
bruin gebrand met
zon van lange dagen
je kijkt me herfstig aan
je ogen vol met vragen
we dansen branding
golfen passie deinen lust
ik koester warm je lichaam
tot de maan je zachtjes kust
nu raas je tegen mij en
drift het zand in stormen
het…
Als de kou komt - voor Margreth
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 73 Zij legt elzentakken
langs de randen van de kleine tuin.
Een egel loopt heen en weer
in de druiligere regen.
Op de terugweg
zijn bek vol bladeren.
Stoepje op stoepje af
door het gat in het hek en terug.
Hij maakt zijn winternest in haar tuin
in takken van elzenhout.
Dan komt het moment
dat het voor iedereen is gedaan.
De…