135 resultaten.
Een ruiter in mijn gedachten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 243 'k Zie een ruiter
Op een blinkend
Paard door mijn
Gedachtengangen
Gaan
En verbeeld me
Dat ik die ruiter
Ben die in ' t
Volle licht ieder
Verslaat die hem
Naar het leven
Wil staan…
Over de ruiter.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 234 Ik heb mijn leven lang
Nooit eens paardgereden
Toch ben ik met wat ik deed
Achteraf toch best tevreden.
Wel stond ik mijn leven lang
Met beide benen op de grond
En liet me vaak verbazen
Wat een ander daarvan vond.…
De ruiter
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.502 Een Ruiter is een mens te paard,
Omtrent drie voet hoger dan een mens op aard,
En die zich somtijds vasthoudt aan de manen en somtijds aan de staart.…
De ruiter
poëzie
3.0 met 1 stemmen 441 De ruiter is éénswillend met zijn dier,
En laat het vrij te vliegen naar zijn aard,
Ook hij streeft naar een hoger land van licht.
Zo gaan zij beiden, hooggestemd en fier,
Als in apocalyps, èn man èn paard,
In vlammenpralend, visionair gezicht.…
de troon van Vishnu
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 342 een ruiter op een adelaar
strijkt over de lotusvijver
hij zwaait met vier armen
discus en schelp en knuppel
als loze wapens in zijn greep
één vrije hand plukt de roze bloem
ontloken aan een lange steelwortel
een doorzeefde kegel
zwicht onder zijn gewicht
de zaden vallen
verzinken in de drab
de ruiter rust er op bladgroen
als een…
steekspel
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 754 door de zijden poort
van kousengordel en jarretellen
jaagt
de ruiter
opgewonden
zijn steigerende hengst
als zijn speer
het doel treft
rinkelen zilveren bellen…
Moest je
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 Ooit een glimlach verliezen
met je ronde, zachte en intelligente ogen
Lippen gelijk de golven van woeste manen
net een stuurloos ruiter
de nachtelijke ster die de weg baant
door je lange zijdeachtige vacht
je postuur die me vertederd
moest je..…
als niet te stuiten paarden
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 512 een ware weelde
schiet knalgroen
uit de bladoksels
van de tuin
springt vermetel
door het takwerk heen
als niet te stuiten paarden
zonder ruiter
die ik nu temmen moet
nog voor de herfst
het eerste goudblad
schouwt.…
Reken maar
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.336 Men lacht om een ruiter met één spoor aan zijn voet.
Hij lacht terug en zegt: het is zo ook wel goed,
Als ik de ene kant van het paard aan zal sporen,
Ik wed, dan gaat de andere vanzelf naar voren.…
golf
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 158 de golf plant zich
in al zijn geledingen
voort langs het oppervlak
op het punt
van verzadiging
kantelt hij
over het eigen hoogtepunt
vervolmaakt in deze
prachtige breking
een ruiter te paard
op het scherp van de snede…
Slot: De terugkeer van de koning
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 196 vindt
hen plots ter Aarde liggen dwingt
wordt blinde drift gebroken
begoocheling gewroken
Het volk aanschouwt de ruiters nu in het volle licht
en daarnaast krijgt Heer Alpha’s persoon een nieuw gezicht
Men roept hem uit tot koning van een land bevrijd en sterk
De ruiters hem nu dienend voor het Grote Vredeswerk…
vogelbericht
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 798 kon Balkenende maar zeggen
om het ze uit te leggen
dat wij hier Wilders
op film bekijken
zoals onze vogelaars
baardmannetjes
scharrelaars
blonde ruiters
of goudlijsters
uit beeld vrijwel niet te spotten
zo zeldzaam zijn die dwaalgasten…
Stijfkop
snelsonnet
3.0 met 23 stemmen 1.043 Om ruiterlijk je fouten toe te geven
Is niks voor de minister-president
Die dan ook in de Kamer heeft ontkend
Dat hij een soort excuusbrief had geschreven.
De ezel die geen ongelijk bekende
Bleef weer eens koppig balken tot het ende.…
SNEYSSENS
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.340 De ruiters stormen. Dol,
Blind, ijselijk botsen zij op vijftig speren.
Tien peerden storten. Steigrend woelt de schare. Razend krielt
Een worsteling rondom de molenwal.
Uitzinnig sert die wederstand de zegedronken ruiters.…
zomer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 de regen
op de stijlen
van mijn balkon
de bladeren
in de binnentuin
ruisen door de regen
en ik die daar sta
en denk aan de warmte
die ik voel van zo ver
Sahara, toendra, steppe
en de troepen van snelle ruiters
hijgend van de hitte verlangend
ijsklontjes en naar haar, altijd…
Mijmeringen van een ruiter
hartenkreet
4.0 met 45 stemmen 1.588 Onstuimig bruisend, soms ook vaag
ze waren er ook maar even!
De golven op het strand vandaag..
lijken op de liefdes in mijn leven
Golven zo groot....weg op het end!
ik verlang naar je, met al mijn zinnen
I'm your man..take my hand !
ik wil je eindeloos beminnen..
Nee..jij mag er niet, ook even zijn
zoals die golven in de zee
Al…
een zwemmer is een ruiter
gedicht
3.0 met 124 stemmen 29.219 Zwemmen is losbandig slapen in spartelend water,
is liefhebben met elke nog bruikbare porie,
is eindeloos vrij zijn en inwendig zegevieren.
En zwemmen is de eenzaamheid betasten met vingers,
is met armen en benen aloude geheimen vertellen
aan het allesbegrijpende water.
Ik moet bekennen dat ik gek ben van het water.
Want in het water adem…
VERRASSENDE TRIP
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 196 De maan schijnt gemoedelijk
over ruiters vol spanning.…
GESECULARISEERDE PRAKTISCHE LIEFDE
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 132 Ik ben geslaagd
ik hoef niet meer ter kerke
ik heb een hoop geleerd
ik ga nu geseculariseerd werken
aan het belangrijkste vak
DE LIEFDE, de praktische liefde
dat is mijn lievelingsvak
dat heb ik nu op zak
waaruit ik ruiterlijk zal delen
want wie deelt die heelt
en voor bijscholing weet ik
ze wel wereldwijd te vinden:
de Godshuizen!…
pianissimo
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 497 muziek
water bloemen licht
rivier in de vlakte
van een klein gedicht
harpenspel
en dauw in 't gras
een statige ruiter
wijn in een glas
mijn glimlach naar jou
je weet hem niet
onbeschreven papier
van een avondlied
muziek
water bloemen licht
pianissimo
voor een klein gedicht…
zondag
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 178 er sloeg een paard op hol in het bos
terwijl ik net aan het walsen was met een parasolzwam
kwamen eikels en kastanjes aangevlogen
als een gelegenheidsorkest met hoefgetrappel
het bronzen tapijt werd opgeschud als een dekbed
een hoed waaide verveeld langs de beek
er hing een ruiter aan vast
de zon scheen maar dat is een detail…
HET PAARD
poëzie
3.0 met 11 stemmen 6.068 Het klemmen van Uw toom zal mij de hoop doen voeden,
Dat Ge in de dag des strijds mijn Ruiter wezen zult!…
Roggebrood
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 239 lippen glansden
schitterende liefdesdorst
ik schoof de
goudgele korenaren opzij
en maakte van
de ruiter een hut
kom, wenkte ik,
nog eens, kom hier
dicht bij mij
zij zwaaide,
schudde nee
en sprak
ik ben niet vrij
heb al verkering
met een roggebrood
en liep handkussend
aan mij voorbij.…
Après nous le deluge 2
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 478 in een wereld waar
jonge reuzen wees zijn
en schepen moeder
voel ik de hete adem
van de vale ruiter
in mijn nek en vlucht
langs dorre akkers
over Moria’s flanken
naar de dorsvloer
waar de man in wit
rode wijn schenkt en
met mij het brood breekt
en weet me gered…
Veld
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 117 hij overzag het veld
vanaf zijn schimmel
zag niets van belang
voor een gezonde man
twee mannen
samen
tja
twee vrouwen
komt voor
zijn vraag was
welke man hoort
bij welke vrouw
of andersom
maar dat bleef onbekend
hij was slechts de eenzame ruiter
op zijn paard van fatsoen
hinkend naar
naar de einder
van een doodsaai leven…
Ruiter, paard en hond
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.550 De ene begeleidt, de andre draagt mij,
Tot mijn genoegen en in zware strijd.
Dit zijn bevredigingen en dit plaagt mij,
Want zij zijn roekloos aan mijn dienst gewijd:
Het paard! (ik voel mijn snelheid vertienvouden),
Dat man en lans, die mij belaagt, vertrapt.
De hond! die afgeeft wat hij graag wou houden,
Mijn handen lekt, naar de belagers…
van mijn gedachten ben jij steeds de ruiter
gedicht
3.0 met 11 stemmen 18.788 van mijn gedachten ben jij steeds de ruiter,
jouw stilte is een web waarin ik sluimer
en al jouw spreken is veelzijdig zwijgen.
laten wij langzaam in elkander stijgen.
laten wij taal van elke klank ontruimen
en zo volbrengen wat wij steeds verzuimden:
een reis aanvangen naar hetzelfde zwijgen
waar echo’s in gedempte woorden dreigen.…
de hut
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 136 ons zonnige klimaat
verdwenen zijn ze uit het landschapsbeeld
die piramiden van natuurlijke producten
vervangen door rechthoekig groene blokken,
asfaltstrepen en gore grijze viaducten
voor mij als kind was het je thuis
je hut, je klimrek en je uitkijktoren
de natuur bepaalde vaak je spel
regen, zon en wind waren je makker
ik zie de ruiter…
Ochtenden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 338 Een tuinpad in de ochtend, de zon heeft nog maar
nauwelijks een gezicht en is gekleed in nevel, de
ragfijne druppels nemen intrek in mijn haren. Het
grind dat knerpt onder mijn voeten fluistert
zachtjes van de nieuwe dag, zachtjes want
de wereld slaapt nog.…
Spraakverw.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 579 Een meisje op de fiets in de regen, haar
blote voeten op de trappers, haar doorweekte
zomerjurkje
ik wilde haar wat zeggen, ik nam de natte
slierten haar voor haar ogen weg,
maar ze sprak alleen oud-Grieks, en ik
slechts onzuiver Veluws.…