102 resultaten.
papaverdriet
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 424 pas toen de hoem
papaver
stilde en haar groot
papaver
trok, is het vuur van de
papaver
onder haar verdriet gedoofd…
Een veld vol papavers
gedicht
4.0 met 12 stemmen 4.077 Papavers. Een veld vol papavers.
Zoveel schrijnende wonden.
Zoveel gloeiende ogen.
Zoveel aarde ontwricht.
Nooit sprak mijn vader van dood.
Jaren later werd hij begraven
met de schreeuw in zijn keel
die zijn leven zozeer had verkort.
Papavers. Zoveel papavers.…
PAPAVER-BED
poëzie
4.0 met 10 stemmen 1.391 Blank, scharlaken, woest en vredig,
Franjig, strokig, effen, ledig,
Wapenig, vol walmen;
Staan zij naar de zomer luchtend,
In een windeloze uchtend,
Opgericht als palmen.
't Rusteloze vliegendom
Gromt en glinstert al alom
En beweegt zich vinnig
Om het groene tonnetje
Met het straalsgewijs zonnetje
In elks midden innig.
Even buigen…
slaapbol
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.014 dertien papavers
knalrood wuivend tussen graan
al bijna in slaap…
Papavers
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 518 Alles is met al verweven -
kijk papavers maar eens aan.
-------------------------------------------------
Uit: Herworteld leven…
Papaver
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 1.283 Diep in het holst
van de bloemen te kruipen,
in hen te slapen.
Dan:
fluisterend hun ochtend
openvouwen,
kleurig te vervliegen.…
Papaver
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 353 Ik verpulver de papaver
wrijf bruine korrels zaad
maal rood papier tot pulp
trek de vrucht uit het vlees.
Vingers dopen wat verhuld
in handen wordt gelegd
ontvangen licht van boven
of schijnt de zon in nagels?
Jij legt in bloemen uit
wat me warmte geeft
en laaft me tot de nacht
zich aan ons mededeelt.…
Papavers
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 379 En weer zijn de papavers daar,
de bloemen uit mijn dromen -
en niemand weet er hoe en waar
ze plots weer zijn gekomen,
maar hevig-rood straalt blij hun kleed
en trilt in zon of regen,
opdat geen mens ook maar vergeet
de dagen en hun zegen.…
Papavers
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 131 Uit de wirwar
van stengels, van grassen, van granen,
reiken ontelbare papavers
naar de wolken,
naar de zon,
naar het eindeloze blauw.…
Papavers
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 34 een vogelscherm is
ruisend afgedreven
nu de winterkoude
is ingetreden
naar de zon de
warmtebron
van leven de
huilende
vragen van het kind
meegedragen door
de wind tot aan
de einder de
rood gouden gloed
‘t water stroomt
de avond zingt tussen
onze vingers
de veder in
onze hand de
vlammende mantels
van papavers
wij willen…
Papavers kleuren weer...
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 1.879 Papavers kleuren weer
de bermen en mijn dromen,
vertellen mij dat nu voorgoed
de zomer is gekomen,
dat blauwe lucht en stil verlangen
een zomer lang kan blijven hangen
maar dat de zaden zijn geborgen
en verder reiken dan de morgen
die als een droom verschijnen kan;
laat de papavers rood ons groeten
wanneer wij weer elkaar ontmoeten.…
Lapidair 22.4
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 914 zij wacht tot de gast
die zij huisvest ongevraagd
toeslaat
buiten ligt de akker braak
en bloeien al papavers…
Niets is zeker
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 158 ginds daalt hij neer
voor nectar in papavers…
Papaver Rhoeas
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 113 ik ben een rode klaproos
ontkiem na lange duisternis
op plaatsen waar geen liefde is
als een Papaver Rhoeas
herrijs ik tussen steen en as
ik bloei op alles wat ooit was.…
Schoonheid
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 212 Ieder moment is nieuw, telkens weer,
en iedere geboorte kondigt de dood
al aan, maar we leven nu en zien
de schoonheid van de tere papavers.…
Niet genoeg
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 403 Ik kan er niet genoeg van krijgen:
de geur van de linde,
het rood van de papavers,
het groen van de velden,
het rijpen van oogst...…
Brief
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 302 Vandaag opnieuw aan haar gedacht die ik vergat.
Ik las een nooit geschreven brief luidop
en stak mijn dromen in de envelop.
- Haar verre woorden nooit goed ingeschat.-
Vandaag geen krant gekocht, maar wel geluisterd
naar zwanen op het meer, naar wind die jaagt,
naar klankrijm van een vrouw die vraagt
of ik langskom in gedachten als het duistert…
In het veld
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.028 In een papaverveld
één lieveheersbeestje
vliegt en lacht én lacht
van rood naar zwart
wat is zo grappig?
zoemt de geelgestreepte bij
Buurvrouw, bent u kleurenblind?
Ziet u niet, hoe op dit veld
alle bloemen lijken
op een plagiaat van mij!?…
Papavers bloeden zolang ze bestaan…
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 523 In plat geschoeide velden
klappen rozen open, bewijs
van argeloze plicht, de wereld
zich met het licht zal voeden
van te vroeg gestorven helden,
waar de koppen blijven bloeden,
om gemorst zaad een kans te geven,
te aarden aan beide zijden van een
tere grens, zich steeds weer
de ultieme wens te beleven
en hoop te laten ontkiemen…
China, juni
gedicht
3.0 met 27 stemmen 13.540 wielen ratelden; hard
snerpten zwepen in de stenen hand van de menners
die neermaaiden de papaver en de gentiaan
De dichter is maar blinde
vlier, hij zwijgt en zinkt in de wind
die aan hem wringt
---------------------------------------------------
uit: 'In de kalkbranderij van het absolute', 1990.…
decorum
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 810 ze zit opgezet op de piano
papavers hangen in het behang
de piano kraakt soms
maar hout leeft lang
er schijnt een zonnestraal
op de partituur
ze krijgt het ijskoud
als haar mobieltje rinkelt…
ontstoken oog
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 336 in je vaarwater drijven
vissen moedeloos
je ontstoken ogen
ontvlammen
mijn wenkend gebaar
op schroot
tiert de gedachte
zienderogen
op een schotel
breng je mij
wilde papavers
windstilte doorboort
het witte vlies…
In mei 2017
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 310 Kijk mee met mij, de tuin bloeit wonderschoon
Veronica, narcis, viool, aubretia
Azalea, papaver, tulp, weigelia
Astilbe akelei en anemoon!
Ajakkes, Keizer-kruid! Daar in de hoek
Eruit! Dat staat als woekeraar te boek!…
Papaver (Rondeel)
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 337 Een klaproos klappert in de wind
verhaalt van loze dromen
verlamt de handen van een kind
een klaproos wappert in de wind
papaver schreeuwt tot bloedig rood
en droomt zijn dromen van een kind
een klaproos klappert in de wind
herhaalt zijn loze dromen.…
waar eens papavers stonden
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 339 ik zag je
papavers veroveren aan het grote
raam
je liet het maanzaad zien
om mij
- blauw -
uit schaduwpoëzie te
bevrijden
ik herkende je handen
en het trage web dat in grote donkerte
sliep
alsof uit het zandig licht
waarover je sprak, geen erfenis
daalde…
Exterminatie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 608 Het is lente aan het worden,
straks ga ik in de tuin
het onkruid wieden tussen de rozen,
de papavers, de primula’s.
Dan komt die steek van pijn:
er is veel meer te wieden
waar ik niet bij kan,
aan mijn binnenkant.
Wanhoop slaat mijn handen
voor mijn ogen als ik bedenk:
wie in de grootstad, in de wereld,
extirpeert het onkruid mens.…
Onderdaan
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 944 Wat ooit papavers en madelieven waren
aangetast door een stortbui
Schuimkoppen in een rauwe, blauwe vlakte.
Versnippering van weefsel.
Morgen en dan pas overmorgen:
Bedolven onder ontredderde gebaren.
Nodeloos zwelgen in het zweet
Dat mijn rug laat rillen.
Het antwoord weigeren
Tot het bijt in mijn geheugen.…
BELOOF JE HONING
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 496 Mag
mag ik
mag ik je
deze papaver schenken?
Het rode hart
koolzwarte vegen
tere huid
Vanuit verte
is er
onophoudelijk
wenken
Ik maak alleen
als bij of hommel
geen geluid
Mag ik je
deze tere bloem
schenken?
Beloof je
honing...
rijke buit.…
Buskruit
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.063 gouden regen staat in bloei
paarse papavers besprenkelen het groen
rood twinkelt geel vlamt blauw flitst
even de lente in mijn ogen
knallen moet het, tweeduizend twee is doei
Dat kunnen we nooit meer over doen
Die lijkzakken zijn voor altijd dicht geritst
En daar wordt dan kleurrijk over gelogen…
Intocht van de lente
gedicht
2.0 met 11 stemmen 4.161 Langs de oevers der stromen
Beuren roos en papaver
Hun fluwelen petalen.
Sta op! Over heuvels en dalen
Is de lente gekomen!
---------------------------------
uit: 'Gedichten 1938-1992', 2001.…