17 resultaten.
Gedichten zijn als vissen in het water
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 168 Door kieuwen van beleving ademen
zij helder in het licht dat beelden
breekt en transformeert tot torenhoog
weer nieuwheid wordt geboren.
Gedichten zijn als vissen in het water
dat kalm en vredig stroomt of
klaterend van rotsen stort
en alles meesleurt in een dans,
een ongekende werveling van krachten.…
Pasen 2005
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 633 Er klonk een zwarte stilte na de dood
van Hem die 't leven had verkondigd;
die voor zo velen nieuwheid bracht, en rood
van morgenlicht wie had gezondigd.…
Pinksterlied (voor morgen)
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 470 Dit kan gezongen worden op de melodie van:
"Zo lang er mensen zijn op aarde..."
Zend Gij uw Geest naar al uw mensen,
stort in hun hart een gloed van vuur,
dan kunnen wij uw eigen wensen
vervullen gaan, o Heer, dit uur.
Dan zal uw vrede overstromen
en heilzaam zijn voor al wat leeft,
dan zullen ook de oude dromen
weer leven gaan, en deelt…
Zelfbeeld
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 248 Ik merk dat wat je veel ziet of meemaakt,
tot de dagelijkse dingen gaan behoren
omdat ze hun nieuwheid hebben verloren
waardoor je er vertrouwd mee raakt.
Zo merk ik dat ik niet meer zo erg schrik,
wanneer ik al vroeg bij het ochtendgloren
in de spiegel kijk, ongekamd en ongeschoren,
want ik weet nu die lelijke vent daar, ben ik.…
Veel meer dan nieuwe liefde
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.078 Alle nieuwheid is versleten.
Nu de haven van veiligheid.
Het is zoveel intenser.
En nu je er niet bent,
Snakken mijn lippen naar je kus.
En verschuilt zich een leegte in mijn hart.
Nog nooit miste ik je zo erg.…
Vriendschap (haiku)
netgedicht
3.0 met 62 stemmen 5.686 Vriendschap is nooit weg;
gaat ondergronds voor even,
en bloeit dan weer nieuw.…
Verlangen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 406 Verlangen is je uit-rekken naar wat nog niet is,
jezelf verlengen tot het onbekende,
het onervarene, het nieuwe, het andere...
verlangen is dromen, trachten, wachten en dulden,
is uitstel en dageraad, lente en belofte;
verlangen is niet dwingen, niet bevelen, niet eisen
maar als de omgeploegde aarde
uitzien naar de vruchtbaarheid.
Verlangen…
Niet te geloven
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 649 Het ene ogenblik is 't lente en
je hoort de vogels fluiten, maar
vlak daarna zijn weer die buien daar;
niet te geloven.
Je bent verliefd, zo zielezalig voelt
je hart en heel je denken
is roos als morgenlicht;
niet te geloven
dat vlak daarna die zaligheid
het veld moet ruimen voor het treuren
dat je bedrogen werd;
niet te geloven.
Het…
Piano of iets anders
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 412 Een vriendelijke, vrolijke melodie
klimt door het open raam naar binnen
en streelt mijn ziel die droevig is omdat
zovele mensen lijden en niemand troosten kan.
De noten van de muziek dwarrelen als rozenblaadjes
van rozen die nu natuurlijk nog niet bloeien
maar geuren doen vermoeden.
Tussendoor een woord, een blik, even stilte
en alles lijkt…
Zoveel moet losgelaten worden
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 412 Zoveel moet losgelaten worden
van wat ik hier wel denk te zijn:
herinneringen, dromen, plannen,
soms iets van vreugde of van pijn,
om nieuw te vinden in de morgen
van wat die dag ook brengen zal:
ontmoetingen, verhalen, vragen
en ook weer kansen zonder tal;
want leven is steeds herbeginnen,
is nooit voorgoed het antwoord zien,
maar daardoor…
Vriendschap
netgedicht
3.0 met 45 stemmen 3.649 Vriendschap: zoeken naar de woorden die
heel voorzichtig opengaan
en die door hun huid van stilte
toch nog even doen verstaan
wat geen woorden kunnen vatten:
hoe nabijheid harten balsemt,
hoe de tederheid verzacht
wat in oude wonden bloeden
blijft en nooit genas.
Vriendschap: teken van vertrouwen
dat het leven altijd nieuw,
altijd anders…
Wat vult je hart
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 373 Wat vult je hart, je hoofd, ja heel je denken
van alles wat je ziet en hoort op deze dag;
waaraan dan wil je echt je aandacht schenken:
is het een drama of een luide kinderlach?
Want leven is voordurend iets van weten,
van voelen, van een passie, iets wat ergens raakt
en of je wel of niet weer wilt vergeten,
er is een heden dat altijd naar…
Gij hebt uw Geest
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 373 Gij hebt uw Geest, uw vuur gegeven,
uw Adem en uw levenskracht,
maar waar is nu zijn gloed gebleven,
zijn laaien waar ons hart op wacht?
Wij zijn vermoeid door zoveel zorgen -
geblust, getemd, uiteengegaan,
wij wachten op een nieuwe morgen
waar Gij ons weer rechtop doet staan.
Laat nu uw licht ons weer doorvaren
en leg uw woorden in ons…
Transfiguratie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 206 Zoveel moet losgelaten worden: straks
weer de lente, het licht op de berg en
de uren met vrienden, het vrolijke spel;
niets blijft hier duren – de tijd verstrijkt.
Steeds weer moet losgelaten worden: niets
bindt voorgoed, geen woorden of dromen,
maar we gaan verder, het leven is groter
dan enkel maar het hier en het nu.
Zoveel moet losgelaten…
Panta rhei
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 76 De laatste blaadjes vallen
van de boom aan de overkant van dit huis.
Straks wordt het weer lente
na het feestgedruis.
Vandaag sterven weer mensen
in Gaza en elders
en worden kinderen geboren.
We zoeken en vinden
maar moeten loslaten
om vast te kunnen houden,
want je kan geen water bewaren
in een vuist.
We komen en gaan,
al worden…
Lezen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 380 Maar telkens wellen er weer bronnen,
stromen beken van nieuwheid
en wedergeboorte, van bevrijding en uittocht,
doortocht en intocht,
net als in het Boek der Boeken,
net als in zovele heilige geschriften.
Een brug van letters en woorden
naar zin en betekenis die een ander
in teksten wist te vangen en die jij mocht betreden.…
Veertig dagen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 534 Veertig dagen om te vinden
welke weg we moeten gaan;
veertig dagen die ons binden
om elkaar weer te verstaan.
Veertig dagen vol van zoeken,
stilte, vroomheid, delen ook;
veertig dagen, zeggen boeken,
waar er vuur is komt er rook,
maar ook licht van nieuwe dagen,
kracht van Geest en sterk verhaal,
doen ze ons naar zin weer vragen,
spreken…