11 resultaten.
De dagen...
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 145 De dagen zijn lang
de nachten zijn bang
het bloed kruipt
vanuit mijn hoofd omhoog
De klokken luiden
mijn hoofd vliegt vooruit
de kerk loopt leeg
ik volg een ander geluid
Mijn vader heb ik begraven
onder een gebroken raam
mijn moeder heb ik naar
de hemel gedragen
Mijn dierbare broer had
meer levens dan een kat
maar dat mocht niet…
NATUURKUNDE
gedicht
3.0 met 117 stemmen 44.639 '
zei het jongetje
dat de wet van Newton gelezen had
en hij steeg als een leeuwerik
in de dampige najaarshemel
en geen sterveling op aarde
heeft hem ooit nog teruggezien
-------------------------------
uit: Gedichten 1938-1970…
Gewichtloos
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.798 Grijze massa klevend
aan de wetten van Newton
die ik nog kende jij niet, althans
ze dreven weg in de
lokken over je ogen langs
je mond en nestelden zich in
het kuiltje van je hals
weg vol cellen volgend tot
de zwaarte van de aarde.…
Principia
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 233 ontzetting in taal
bestuurde vormen
lijnen van denkend worden
oorsprong van zijn
drink de letters in en proef de dorst van de dichter
drijf met gespreide vingers op de klinker stroom
waar consonanten de vingertoppen betrommelen
absolute ruimte zal
vanuit zijn eigen natuur
zonder relatie met het externe
altijd onveranderlijk en onbeweeglijk…
Vertrouwen in Newton
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 167 De vloer is een tol
draait rond een as
die ik niet grijpen kan
niet stil kan smeken.
Ik probeer mijn voeten
te wortelen in aarde
de valluiken ten spijt
die dieptes dubbelen.
Een molen van sterren
wiekt rond mijn hoofd
een duivelse tovenaar
zaait kiemen in mijn ziel.
Er is niets aan het lijf
een bijwerking van pillen
zowel boeken…
In Newtons boomgaard
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.833 Ik wacht tot de appel niet ver
van de boom valt of de zwaarte
ontstijgt. De appel is rood
en hardstelig; hij hecht aan
zijn tak, zwelt welbehaaglijk.
Ik heb tijd zat. De appel
weet niet dat de zwaarte
kracht, wet is, dat de tak
zijn dracht moe wordt.
Het is herfst: appeltijd.
De appel doet of ik ver
van de boom of lucht ben
voor hem…
Het gaat haar goed
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 1.091 Zal wel weer niet liggen
in beschaduwd gras onder de appelboom
Eva drukt zich op en leest een boek
schudt haar vroegwijs hoofd los
moet even aan Newton denken
ze wordt boos en draait het
op zijn plek met een routineus gebaar
geleerd van haar grootmamma
het ook al van geen vreemde had
haar rib doet zeer, zij denkt
aan de eerste letter van het…
newtoniaanse dwaling
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 836 jij zure
appel
een boom
en een vader
zoeken
naar
1
wording
van hetzelfde
zijn.
Beweging
1
parig
rechtstandig
en een schepping
is.…
Newton
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.185 deden gaan
Telkens wanneer jij naar me lacht
word ik door jou langs wolken gevlogen
noem het liefde, ik noem het luchtmacht
Ik wil echt nooit meer landen
houd me voor altijd in de lucht
Die vliegangst overwin ik wel
ben slechts voor nog één ding beducht
Want zonder vleugels kan ik niet ontsnappen
niet ontkomen aan de zwaartekracht
Newton…
DE ZIEKTE VAN BELLE VAN ZUYLEN
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 287 Als een rotsblok lig ik op de aarde
Sinds Jean-Samuel ’t contact verbrak
Ik vind bij Cagliostro onderdak
Hij hecht aan Mesmers theorieën waarde
Magnetiseert, iets wat mij zorgen baarde
Maar tegelijkertijd een halm toestak
De wetenschap hangt aan de wilgentak
Zelfs Newton is niet meer van deze aarde
De graaf, genezer, ziet mij vorsend aan…
Genoeg
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 122 Sir Isaac Newton was een zeer geleerde Heer
die zocht en vond Universele wetten
hij had een grote hekel aan opinies
en wilde weten of God zelf Principes heeft
Die in zijn Huis, het Universum, geldig zijn
waar niets en niemand zich aan kan onttrekken
want, dacht hij, Isaac, anders blijf ik zweven
en heb ik nooit een fundament onder mijn kont…