Alle inzendingen over mijn geboorte ging z

het is voorbarig pas morgen word ik jarig destijds vandaag zat ik vast kwam gewoon niet los twee geneesheren kwamen tegen vijven in de ochtend met de tang om mij te halen voor mijn moeder was het balen met twee lepels aan mijn schedel er uit gepeuterd er komen blauwe plekken alles zal goed gaan geen letsel dat komt wel maar…

" Maar waterstof, de schobbejak, was daar niet van gediend, pakte 't mobieltje uit z'n zak, en belde een wapenvriend. "Die slome zuurstof," sprak hij koen, "die pakken wij getwee, en mocht hij echt vervelend doen, dan delen we'm in twee!…

Want ik wil met mijn dood op z'n minst het plezier bederven van een stuk of twintig administraties. --------------------------------------- uit: Met een klank van hobo, 1980…

Maar toen ze 'm zo opgeruimd Er mee op straat zag gaan, Toen keek ze 'm verlegen na En ging voor 't raam vandaan: Om z'n hoge hoed, om z'n hoge hoed. Toen vroeg ie an z'n beste vrind, Hoe die er over dacht.…

Het zijn de kleuren van de avond die mij verwonderd stil doen staan. Het langzaam doven van de zon, dit stilzwijgend ondergaan. Het zijn de geluiden van de avond. Het zachte ruisen van de zee. De stilte op de achtergrond. Het late krijsen van een meeuw. Het zijn de geuren van de avond. De kamperfoelie, de jasmijn. Het pas gemaaid gazon…

Ging hij iedere middag de piepers schillen en was altijd in z'n sas Ondanks het feit dat ie de pannen soms kwijt was maakte hij de groente vast klaar Iedere avond weer zingend en altijd met liefde voor HAAR…

Ik keek in z'n zorgeloze kinderogen en hij voor even door het verkleurde herbarium bladerde (ah..gezien..nog lang geleden..) deed het dicht en ging verder spelen.…

Hij dacht: 'Het ging verkeerd, maar ik vervolg m'n pad te voet, slechts,' want hij had z'n lesje wel geleerd.…

niet meer op z’n benen staan had zoveel gezopen was weer veel te ver gegaan hem rest alleen nog het kruipen hij kon geen stap meer lopen noem het nu schuivend sluipen N schaamt zich: dat ik daar toch familie van ben niemand die nog op hem let want hij blijft nu voor altijd achteraan in het alfabet staan leeft verder als zielige Z…

Heb mij lange tijd niet zo gevoeld als nu, de warmte is weer terug in mij. Mijn liefde weet de weg weer, ik ben niet meer verdwaald. Heb lange tijd geen vleugels gehad, wist niet dat ik ze uit kon slaan, wist niet dat liefde in vrijheid kan bestaan, weet nu weer hoe ik vliegen kan. Heb lange tijd gezocht zonder bewust te zijn, niet bewust…

Wanneer je zachtjes in mijn onderlip bijt, siddert het verlangen naar meer door me heen. Wanneer je jouw handen om mijn gezicht heen vouwt, glijdt er een warm spoor door mijn lichaam heen. Wanneer je me vol passie zoent, wil ik meer van jou. Als je me optilt en naar bed toe draagt, voel ik me aantrekkelijk en sexy. Als je boven me ligt, voel…

Het liefst ging ik nu naar die vrijheid toe maar ik wacht nog heel even, dan smaakt de vrijheid nog zoeter.…

En daar sta je dan half ontkleed bij je auto en ik zou graag wat langer willen kijken dan die ene korte blik. Maar doe het niet voel me niet op mijn gemak. Zie toch een stukje naakte huid en krijg het warm. De wind waait het haar langs je slapen en je legt uit hoe ik af moet slaan. Ik kijk alleen maar naar je ogen en laat de bal met de wind…

Sluimerend nog 's ochtendsvroeg kom jij zachtjes mijn gedachten binnenwandelen heel teder kus je me wakker en zegt nog even niets Mijn ogen houd ik nog even gesloten in de tijd tussen slapen en ontwaken droom ik van jou naast me en zeg nog even niets Tot het ontwaken dan echt begint weet ik jou in mijn gedachten denk ik aan jou en kruip…

Vermoeid ging ik zitten, keek om mij heen, deze plek kende ik niet, ik voelde mij dubbel alleen. Met mijn knuffel dicht tegen me aan liet ik mijn traantjes gaan. Niemand die mij horen kon of zien had zo'n verdriet, ik huilde voor tien.…

zij hielt heel veel van dieren dat is altijd zo gebleven want zelfs haar eigen man gaf zij een hondenleven…

Ze gingen lekker dansen met z'n allen, Wel honderdduizend beentjes van de vloer. Maar iedereen moest toch op zijn retour Zodra de natte avond was gevallen. Toen eindigde een vrolijk festival En werd de dansvallei een tranendal.…

Hij viel - z'n valscherm ging niet open - in een der zachtste modderhopen en dacht, dat God hem spaarde. Doch zwaar vergiftigd bleek het slijk. De man - hij lag al gauw voor lijk - viel niet in goede aarde.…

Ging op eigen benen staan, verliefd, verloofd, getrouwd. dat u nog van mij houdt; met ons bent u begaan... En is er nu een nood geboorte, ziekte, ongeluk... Uw moederliefde kan niet stuk: komt helpen: moeder-groot! ----------------------------------------------------- Gerdina www.gerdina.nl…

Een wereld ging zo voor hem open. Z'n ex-vrouw deed niet meer zo nukkig. De scheiding was gladjes verlopen. Hij leefde nog lang en gelukkig.…

Een muis, met een schoolreisje mee, ging wat ver van z'n schoolklas in zee en hij zwom en hij zwom en een zeetong zei: 'Kom, we beleven pleziertjes voor twee.' De tong was een griet en zei, dat ze een hekel aan 't schoolleven had en, omdat ze het haatte, de school had verlaten, Ze was zelfs het schoolzwemmen zat.…

We vonden Kees altijd een beetje raar met z'n sproeten, z'n pukkels en z'n peentjeshaar, z'n rare loopje, z'n ogen ver uiteen en dat ene veel te korte been. In de klas werd je altijd gesard. Ook de meester zette je apart. Geen dag ging er zonder straf voorbij tot aan die trieste dag in mei.…

hij glom van oor tot oor je zou zeggen daar zijn geen woorden voor meer een boom van een gevoel als u begrijpt wat ik bedoel kleinkind gezond geboren bompa's spraak verloren maar nee hoor 'die mooie ogen gelijken die van oguh ze zijn van mijn' mijn commentaar is dat dit niet raar is hugo ging wel uit z'n dak met d'ogen uit z…

En dan is er nieuw leven dat ik die negen maanden afwachtend in mij droeg. Had mijn hart dat al lang begeerd mij moederschap innerlijk aangeleerd. Droeg het onze gezamenlijke stam wat uit ons deze vooravond op aarde kwam. Wordt leven manenglans en zomergloed in deze bijzondere november tijd vol moed met een mooi wisselkleed uit sterrenpracht…

De tijd ging hemeltergend langzaam, tot hij met een stoelgang rende naar 't toilet; hij deed z'n geldbehoefte op de pot. De vrouw dacht opgelucht: 'Ik kan weer dokken.' Ze stond verheugd al klaar met haar pincet. Hij had helaas de flapdrol doorgetrokken.…

De hele krokus ging hij laat z'n nest in Het weer was mooi, de camping was een feest Vakantie was nog nooit zo fijn geweest En toch had hij verschrikkelijk de pest in Ik weet wel hoe dat komt hoor, zei hij sip Mijn caravan is namelijk een Kip…

Daar zat het, de dag was oud, het was net alsof het zout, alsof het zoet werd, zo kwetsbaar en introvert, het trof de branding, stond er middenin en ging, het liet zich gaan, brak de branding aan en vertrok…

Toch wel, want zover als ik kijken kan, reiken dan de dijken van de walen, niet veel verder kwam het einde nooit in zicht, tot eindelijk te zien was tot nooit, toen zag ik mezelf pas; ‘ooit, je zult zien,’ zal tijd sterven en bovendien, wij ook, zij aan zij.…

Kijk in de diepte van het water alsof het leven is, want, kon ik maar, kon ik maar; een foto met mijn ogen maken, levend hart en zenuw raken, zeker zijn van beelden, als alles niet meer zeker is, geven wat niet gegeven kan worden, woorden knopen aan de levensles die mistig is voor droge ogen, beter weten en nooit vergeten, klimmen in oorlogspuin…

Grond is vast, grond van oude dagen, vast gevroren last, de wortelen der vragen. Spoorloos verschenen, voetstappen van ons, van de levenloze genen, die vroeg historie spons. Erosie brengt verwarring, wist dat laatste vast, strooit vraagtekens op de branding, dus afscheid lijkt gepast.…