Alle inzendingen over kleur en sfeer

Ik geef je vandaag gratis het witgrijs de vleugelslagen van ook de meeuwen de laaghangende wolken die verhuizen wellicht van Friesland naar Westmaas. Het is altijd een ik en de laatste fase samen met ook een nieuwe dag.Een die eigenlijk wil wensen de hele dag aanwezig te blijven om iets te betekenen voor de gewone ander. Wij hebben als…

Het is een schilderstijl die met licht, kleur, vorm en diepte een vervreemde sfeer schept. De voorstelling van haar ogen zijn uitsluitend mogelijk in de fantasie van de schilder. Het is een extreem gevoel voor detail. De sfeer is de onbegrijpelijke onwerkelijkheid. De geschilderde ogen zin mode gevoelig.…

jij hebt de kleuren geraakt met je romantische smaak ze in vorm gelijkheid gegeven ook al lijken hun hoeveelheden dat anders te beleven juist het accent de subtiele plaatsing zindert ineens van ongekende warmte benadrukt de kracht van het hart dat eindelijk romantisch heeft uitgepakt handenvol sfeer in ogen en lach waar mensen…

Zacht hoor ik een bries door wonderschone kleuren in eenparige samenzang van den en eik haast word ik bedwelmd door de frisse herfstgeuren en overal een bont tapijt waar ik ook kijk alsof de natuur nog eenmaal feest wil vieren trekt zij nu haar kleurrijke feestkleding aan wil zich met het vele pracht en praal sieren toont de rede van seizoenen…

ook het licht had de kleur van verleden zelfs schaduwen vielen niet meer naar beneden in het huis van hiernaast…

voor een prachtig nieuw seizoen de bomen schilder ik mooi bruin van stam tot tak diep in de kruin bloemen, zullen altijd geuren het maakt niet uit in welke kleuren de liefde krijgt een rode strik zaai met vrede, heb geen schrik want in een leven van verkennen moet alles wel zijn kleur… bekennen!…

Jij mijn lege hemel eens straalde in de vele van je sferen een evenaar aan kleuren …. Jij mijn lege hemel, nu zijn er alleen nog puntjepuntjes aan een verdwijnhorizon…

nieuwe kleuren aan…

vaag komen beelden langs ja uit la douce france met mijn modische baret of was het weer de eeuwenoude alpinopet in de schemerige sfeer van middagzon en te veel wijn gaat het schilderen mij zwierig en wat gladjes af het ochtendlicht verraadt in een gedegen overpeinzing dat vorm kleur en opzet hebben gefaald de toets der kritiek niet…

Wanneer de stralen van de zon en de maan elkaar kruisen, gaat de zon onder in een zwoele dans van exotische kleuren. In een eindeloze sfeer komt de maan op en omarmt de wachtende nacht in een uitgestrekt zicht boven de horizon.…

je tekent zwart glijdt potlood over weerbarstig papier nog geen markante lijnen maar de eerste compositie ligt hier ook de vlakverdeling van donker en licht brengt wat expressie op het gezicht de esoterische sfeer roept om diepte in een eerste aanzet door verfijning met kleur karakter en ervaring zijn gezet voordat magie voorzichtig…

hij wist het donker als geen ander te bespelen stapelde kleuren in vage vormen verstikkend op elkaar geen uitweg omdat stilte echode zonder weerkaatsen niets om te raken weer contact met jezelf te maken geen rode draad om terug te keren naar leefbare sferen een zombie die geketend zichzelf niet meer ziet alleen de gordel…

Het licht valt weer op de juiste plek bij de armsten verzacht de buskruit dampen zijn atelier ademt sfeer het alledaagse houdt op linnen doet ‘t licht met kleur bestrijken tot onze verbazing keer op keer op het gezicht aangebracht in lichtpunten zonder smoor zien wij het wereldse schitteren met een parel aan haar oor.…

Bladstil ligt ze breeduit te zijn in het blauwe uur dat schemert over haar ijzige lijf en alle geluiden lossen op in vallende duisternis hoe weinig er nu nog is van wat gisteren was zoals late zonnestralen over een nazomerterras hoe heb verwordt tot had en ik me wentel in de intimiteit van winter in de stad.…

helder glanst en schittert glas in donkere dagen veel glinsters dragen kleuren die om uitleg vragen streekjes verf uit de tijd dat beelden antwoord gaven een lief verhaal dat al generaties lang wordt uitgedragen in het zich overgeven aan de sfeer van samen en verwachten met buiten kou en binnen een zo warm familieleven…

altijd open jij eerst je ogen voordat de kleuren pijlsnel het palet overlopen helaas mijn pigmenten schieten tekort in jouw paradijselijk manifesteren jij lacht enkel hemelse sferen…

In tegenstelling tot wat naar buiten werd gebracht was de sfeer in het trainingskamp van het Nederlands Elftal niet goed. “De sfeer was bij ons echt geweldig hoor, Het was een dikke maand volop genieten.” De ware sfeer was echter om te schieten, Dat sijpelt nu de laatste dagen door.…

Met naald en draad en een klos met garen in grote en kleine gevaren en polarisatie als in geen jaren terwijl de motten kruipen in je hoed komen de mieren af op het zoet er vallen gaten we worden weer geleerd te haten dat verdrijft het zachte praten…

zij lachte innemend haar warmte straalde de gloed naar anderen uit als zij las in een vrolijke huppel nam zij de zinnen zonder hak op de tak om steeds inspringend te kunnen beginnen zij had de sfeer van het verhaal al snel te pakken geuren en kleur tekenden bekend alleen finesses openden ogen in hun subtiliteit raakten…

loungend op grote, rode kussens zie ik hoe je blonde haren vrolijk dansen in de wind In tropische sferen babbelend herken ik je ogen aan hun mediterrane kleuren, zie ik de kabbelende golfjes van jouw zee. Je neemt mijn hoofd in je handen en zonder geluid smeek ik je: Neem me alsjeblieft met je mee!…

jouw stilte gaf licht op je gezicht waar de contrasten voorzichtig eerste woorden spraken in het spel tussen zwart en wit begonnen gevoelige tonen langzaam kleur te krijgen in melodie nog waren er geen akkoorden in de wat droeve communicatie waar gevoelens als emotie rijpten speels begon harmonie de sfeer te klaren met liefdevolle…

Onderhevig aan talrijke kleuren, permanent of 'n enkele keer. Gelijk de wisselvalligheid van 'n schepsel als je 't vergelijkt met z'n eigen sfeer. Nochtans zonder ons te verlaten, gaande z'n eigen weg verlegen of ongeremd.…

Gouden septemberlicht Doorklieft de nevel Juist voor ze Om kan slaan In dichte mist - Zilv'ren draden Gesponnen door Een jarige spin, Gouden stralen Vervullen de wereld Met warmte en licht: Het bronst en doet Met ons, in liefde Voor altijd mijn wicht…

Mijn oor is kleurpositief de rode rand kookt van jouw woorden, fel licht spat uit de schelp en hangt voor mijn mond voor mijn ingehouden adem mijn lippen nog niet open mijn gedachten onuitgesproken mijn blik kleurnegatief met doorbloede hersenen gekruiste armen, gloeiend van argwaan en verzet van willen aanvallen Jij zult er niet…

Bij de avonturen van Tom Poes en heer Bommel geeft iets kleins en nietigs misschien beeldende geest aan de geschiedenis op Bommelsteins eettafel in gerieflijk hotel groot kasteel of schamel hutje staat ergens een korte kaars dik grillig en verschrompeld vol uitstulpend vet spreekt zonder vlam schept bezadigd afwachten rustig…

de sfeer is broeierig en klam we wachten op de lichtshow die ’t angstaanjagende indigo zal splijten met veel tamtam kabaaaaaaaaaaaaaaaaam daar jubelt juni het uit van plezier de hemel verandert zijn kleuren schijnt ineens weer op te fleuren door het overdonderend getier grote regendruppels likken als judaskussen langs mijn wangen vandaag…

maar sfeer laat zich creëren en volg maar jouw gevoel want zij heeft jouw geluk ten doel…

onderdoor tussen bomen die als omlijsting van een natuurlijk schilderij diepte suggereren wit landschap ton sur ton schimmen 't zijn schaapjes op het droge…

winterde in gebeden voor het pittig warme wintereten met kerst al op de hoek in maillots en gewatteerde broek zoeken wij de sfeer van weleer…

het schemert fijntjes groen met donkerrode ondertonen in goud filigraan gevat een luxe dompeling in het warme bad van sfeer en verfijning dat al uitstraalt van dit diner de chique is nog niet verziekt met shirt en spijkerbroek maar opgefleurd met kleur en smaak de couverts zijn uitgebreid en op de tafels glinstert het kristal…