7 resultaten.
Ze zeggen ik ben een Johanneskind
poëzie
2.0 met 6 stemmen 962 Ze zeggen ik ben een Johanneskind,
ik arme ik weet er niet van,
toch steek ik de brand in het hout dat het vuur
mij laai, ter eer van Sint Jan.
Gespelen komt aan, en dapper gedaan,
zo moedig als ieder dat kan,
gedanst zij de dans bij het woedende vuur,
de dans ter eer van Sint Jan.…
Daar ginder, al over de heide
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.314 Daar ginder, al over de heide
daar ging ik te morgen een gang,
mijn voeten liepen zo blijde,
zo blijde klonk mijn zang.
Doorzichtige wolken, ze gleden
en weken àl wijder en wijd,
àl schoonheid omhoog en beneden,
àl zomerheerlijkheid.
Hoog-open de lucht met het gouden
gewemel van het zonnelicht, fijn,
en rustig de wachtenden wouden
en…
Mijn lieveke open je deurke en lach
poëzie
2.0 met 13 stemmen 1.958 Mijn lieveke open je deurke en lach
en zend tot de zon je gebed,
en een vaas met een gele mimosatak
fijn-blij voor je vensterke zet.
Die zie ik van ver als ik zingende kom
al over de heide gegaan,
die zijn lijden vergeet en zichzelf niet meer weet,
nu een lente van liefde ving aan.
Zo wijd is de heide en de berken zo fijn,
ze blinken in…
KINDJE
poëzie
4.0 met 7 stemmen 3.233 Kindje dat op blote voetjes
speelt uw spel van kiekeboe,
kom maar kindje, lach maar zoetjes,
help mij die maar denk en doe . . .
Kindje,
vrindje,
lach mij toe . . .
'k weet niet of ik U zal vinden,
'k weet niet waar, ik weet niet hoe,
Goede God, in 't stil-beminde
kindje leeft Gij, af en toe . . .
Kleine,
reine,
'k ben zo moe .…
Witte en gele kransen
poëzie
2.0 met 8 stemmen 995 Witte en gele kransen
op de haren
waren,
toen de rei van kindren
zingend ging voorbij.
O dat lichte dansen,
meisjes, blond en blij,
’t leeft in al mijn dromen,
vreugd is mij gekomen
in het onbekende
mooie mei-
getij.…
Voor een natuurdichter
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.062 De dagen van de zomer zijn getogen
De jeugdpracht van de blâren vergaan,
Hun gouden tover is nog troost voor de ogen
Maar weldra zullen naakt de bomen staan.
Hoe is op deze dag mijn hart bewogen,
Dat mart in ’t bos en wil er niet vandaan,
Het weet de pracht dier zuilengang en bogen
En uchtendlucht aan ’t einde van de laan.
Nog is de droom…
Te rusten lig ik stil
poëzie
2.0 met 5 stemmen 906 Te rusten lig ik stil en hoor
het klokke-tikken
het meet de nacht, aldoor, aldoor,
met ogenblikken.
Mijn schone droomgedachte faalt
door 't tikke-takken,
de slinger steigert op en daalt,
gaat rijzen, zakken.
Dat klokgetik in stille nacht
doet ijzen, ijzen -
want slaaploos door gedachten-jacht
volg ik die wijze.…