De weg is lang
tussen de afstand
Van leven in liefde
naar de schaduwkant
De weg is lang
naar niet meer
Vrij ongedwongen
geen hartpijn meer
De weg is lang
eindeloos moeizaam
Naar.. zonder jou
een ander bestaan
De weg is lang
van het vergeten
Om verder te kunnen
verbreek ik het keten…
Gekke puinhoop
waanzinnig nabij
als een plotseling moederloos kind
ren je zoek je
naar bekend geborgen
bent radeloos troostloos verdwaald
bijna krachtloos
mist de moedertroost
het vertrouwde warm gevoel
tussen
troostloze hartpijnlijke puinhopen
zoeken wij
en
vinden elkaar.…
Dit is de hartpijn van mijn leven. Je moet dit altijd in gedachten
houden, mijn kind, en mijn onverwezenlijkte ambitie verwezenlijken.
---------------------------------------------------------
Uit: 'Kinksteen van Ch'in' 2003.…
hartpijn of droefenis gaan dan knagen
zelfs al hebben we onze dierbaren zo lief.
de dood kijkt iedereen in de ogen,
verschijnt plots vanuit een kerkgewelf.
loop hem voorbij in wijde cirkelbogen,
hou donkere visioenen niet voor jezelf.
ooit moet iedereen wel eens sterven,
maar dat is pas fase twee van 't leven.…
van die vragen in je hoofd
Word je doodmoe
Weer allemaal bij elkaar
Juist dan is er weer dat gemis
Want het voelt zo raar
Dat net die ene er niet meer is
Je hebt nu je eigen plekkie
Je bent voor mij heel dichtbij
Je bent weer in de familie
Je hoort er nog steeds bij
Zo kan ik weer bij je zijn
En even samen bijpraten
Maar ik heb nog hartpijn…
Had net hetzelfde probleem als jij,
jij ..die de hartpijn en vermoeidheid
bijna niet meer aankon en doorlopen,
hoe zou ik niet meer durven hopen?
Had ik je maar beter nooit gevonden,
had jouw hartstocht bijna niet gekend?
Het onbeschrijfelijk vertrouwde gevoel,
diepe liefde, kon het bijna niet beloven.
.....had je bijna niet gekend…
Ik was hier even heel alleen
en voelde slechts mijn hartpijn.
Het koude water bracht mij op de juiste weg:
Het leven is niet altijd zoals je het had verwacht
vandaar dat ik hier plechtig zeg
dat ik met het zoeken van een man nog even wacht.…