11725 resultaten.
grot
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 272 uit water en steen
rijzen witte pilaren
op zoek naar de lucht…
krokant
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 1.215 helaas
het lukt me niet altijd
te zeggen
wat ik voor je voel
ofschoon ik graag
een pittig eitje
bij een fiks ontbijtje
met je pel
maar kijk
zoals de zon klimt
uit de zee
sta op mijn fee
was je ogen
met mijn dauw
eet je eitje gauw
ik vind je zo krokant
kom zet je
aan mijn kant
er beeft ontroering
in mijn keel.…
Volwassen worden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 954 ik pel de lagen af
van mijn huid
alsof ik een ui ontdoe
van zijn vertrouwde jas
de trui uittrek,
die moeder ooit
goedbedoeld
voor mij kocht
ondergoed
zuiver ik met Dreft
vellen verdwijnen
één voor één
in de afvalemmer
onder de gootsteen
vinden zij rust
tussen wortelresten
en zuur geworden melk…
De smaak van bloed
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 280 tussen drog en droom
rijdt werkelijkheid
haar scheve schaats
ik wil niet dat
mijn hunkering
in helderheid op gaat
ik neem je hand
steel je vingers
maar geef jou geen plaats
kus je lippen
roze rood en bijt
de smaak van bloed
pel mijn sluiers
een voor een
ontdek ontloken vloed
in vuur
versmelt mijn naakt
met jou voorgoed…
Van kat tot erger...
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 786 Soms jaagt ze me
de gordijnen in,
ik fulmineer me lekker rot
Ze vreet aan me,
zuigt me langzaam uit ,
doorgaans tot op het bot
Toch komt zij meestal
fier en als triomfator
uit de strijd
Terwijl ze onbeschoft
en zelfvoldaan
haar kopje neder vlijt
Ik streel haar zachte pels
maar denk : Ach poesje rot toch op
Ze spint en lonkt…
Passant aan een touw
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 166 ben beneden begonnen
heb haar beklommen
triomferend de top gehaald
maar arm en berooid
weer snel afgedaald
het waren illusies
in rots en ravijnen
kleine plateaus
waar het zicht in de
mist leek te verdwijnen
ik dacht
haar te hebben
maar op de top bleef
zij koel ongenaakbaar
ik luisde haar pels
zij heeft het hart
niet geopend
ik…
versmelt mijn naakt
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 332 tussen drog en droom
rijdt werkelijkheid
haar scheve schaats
ik wil niet dat
mijn hunkering
in helderheid op gaat
ik neem je hand
steel je vingers
maar geef jou geen kans
kus je lippen
roze rood en bijt
de smaak van bloed
pel mijn sluiers
één voor één
ontdek de warme vloed
door vuur
versmelt mijn naakt
met jou en dan voorgoed…
zout water
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 640 in het nat van zijn verdriet
vegen lieflijk glimmende tanden
tot strepen van gefrons
en alle geluiden verdrinken
tot een schreeuwend modder
hij tracht als een egel
onder de koplampen van het leven
in zichzelf te vluchten
de pels stijft tot pinnen
in het brandend warme gal
schenk zijn bloemen de nacht
in wiens zwarte zon en…
gemoedelijk werk
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 234 ijs in het schilderij
als witte pels
onder schaatsers
die compositie
is een begaafd
portretkunst
zij scherpt het hoofd
bladstilte sijpelt ijl
binnen als warme stippen
schaduw trekt blijmoedig
over het platteland
dat uitgeslapen ligt
velden vormen fietstochten
langs een rustig bestaan
en brengen appels mee
blaren helen…
Nooit eerder ...
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 1.006 Ik pel het vel van
mijn gedachten
omwikkel mijn
woorden met een
zacht stukje huid
blaas mijn adem
in jouw handen
schraap het eelt
van mijn ziel
keten het gewicht
van zinnen vast
in mijn gevoel
waar het verstand
elke letter telt
dicht mijn ogen
in de jouwe
waar verborgen
taal teder ontluikt
en omhelst wordt
door regels nooit…
De boom met de moeilijke naam
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.514 ."
"De mis-pel-boom zul je bedoelen,"
Wijs ik haar snel terecht.
"Ja, ja," zegt ze, "dat weet ik wel:
De mip-sel-boom."
En ze verdwijnt onder de dichte bladerkroon.…
Homunculus
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 160 bedenkelijk
dit zal geen dag worden om lang
de adem te sparen, het lachen is
al lang vergaan nu het lijf zich om
gepijnigde botten wikkelt in een
door blindheid omlijst landschap
mijn ik vraagt aan de spiegel wat
hier de bedoeling van is, of elke
voorzet doel moet treffen, zoals
geestverwarring zonder spraak
ik doe mezelf de das om en pel…
Zonder Yulia
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 57 Gelukkig gaf hij ons een levensteken
Luis in de pels, van trojka
hier tot daar
In aanloop tot een nieuw verkiezingsjaar
Nog niet aan Poetins
wolvenjacht bezweken
“Ik ben nu jullie nieuwe
Santa Claus,”
Zo tweette dissident
Alex Navalny
Vanaf zijn nieuwe plek -
een winterkamp
Ten noorden van de Poolcirkel
en Oeral
Hoe vaak zal…
Schrander dier?
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 101 Het is om even hoe je
mag heten, toch
zal ik je strelen, om
zovele dromen met je te
delen, de zwakheid
van je kracht, tot mij zal
blijven spreken, tot je
droeve ogen zullen breken,
in een morgen of in de pels
van een nieuwe nacht.
( Saudade 2, groet uit Lissabon )…
Een onvoorziene nacht?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 33 ,
ga, loop niet in dood
spoor mij jezelf achterna,
je verlangen in te dammen
tot schrander dier, wat doe
je nog hier, het is om even
hoe je mag heten, of
hoe ik je kan strelen,
om alle dromen met
je te delen, de zwakheid
van je macht, tot mij zal
spreken, tot je droeve
ogen zullen breken,
plotseling of op een morgen
uit de pels…
Mét z'n zevenen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 179 Er graasden zeven warm geklede schaapjes op de Peel
een ruige herder hield hen met zijn stok in het gareel
de schaapjes blaatten over sappig groen en witte wol
van zeven schapen is dat al snel zeven zakken vol
de harde herder knechtte gans de horde dag en nacht
met opgeheven stok hield hij de dieren in zijn macht
maar één opstandig…
Ontlopen ?
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 149 ontloop ik vele anderen,
als een boom die ik zie
zich vormt tot bos, in
beken herken ik de spiegel
van een jeugd in een
gevalganiseerde zinken teil
en in de voortgaande oceanen
die ik zag, geen hand die
zich daarin kon wassen van alle
twijfels en nooit gekozen kansen,
als hond die de druppels van zich
schudt, blijven die hangen in
mijn pels…
Steelde godvergeten trots
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 297 kom ik ben
de zon weer even zat
wil je oogsten
zien wat
vruchten ons beloven
ik schil je niet
pel nooit je nieuwe bast
maar wacht je opengaan
en weet jouw zomer
is nog niet gedaan
je kleurde lente
blauw en groen in ogen
bent de wildste bloem
die mijn hemel ooit
nog zal gedogen
je kiemde na het
vurig rood van de papavers
ze maaiden…
Elegie
gedicht
3.0 met 31 stemmen 12.046 Haar snauw bevroor, haar oog besloeg,
haar zijden pels werd hard en droog -
een lieflijke vriendin
keert tot de wormen in.
Maar ik vergis me niet: de Dood
(herkende hij een speelgenoot?)
deinsde heel even voor haar moed.
Toen stak hij, en stak goed.
----------------------------
uit: 'Gillette', 1998.…
Een plaag
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 1.938 De luis in jouw pels
heeft zich ingevreten
Waarom nu juist bij jou
zullen wij wel nooit weten
Maar het vermoeden is bekend
en wel omdat je nu eenmaal
de betere dichter bent
Er zijn luizen die akelig blijven plakken
En die zelfs met een tang niet zijn aan te pakken
Dus zullen wij hen met minachting bezien
En gaan zijn vieren-delen te…
Peperkoeken huisje.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 150 Mens en viervoetertjes toeven er in respect en complete harmonie
In grote tegenstelling met de hedendaagse kakafonie.
Daar waar sprookjes werkelijkheid zijn!…
samen met de rest
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 339 de krullen in haar haren
weerstaan moeiteloos de daden
die hij onbeheerst stelt
telkens zij samen zijn
en hij haar heeft verteld
over haar wijze draden
gesponnen over zijn wilde jaren
ze zeggen dat ze samen horen
bedingen een bezoekje thuis
om mee te kunnen proeven
van hoe het warm kan zijn
zonder altijd het overtroeven
in de duurste pels…
Toverbal
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 254 er zijn soms van die dagen
dat je een antwoord zoekt
op al je vragen
zoek het antwoord in jezelf
jij bent je eigen toverbal
ontdoe haar van haar vele lagen
pel jezelf en delf
misschien vind je het antwoord
in jouw aller diepste gewelf
het is zuiver en ongehoord
wat je mogelijk tegenkomen zal
in dat hoekje diep verscholen in jezelf
maar…
Mijn Betweter...
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 479 Nee, jij wordt zo groot...
Maar jij bent aan het krimpen...
En jij bent levensgroot...
Ma, je bent ook wel een beetje dik...
Nee, jij, jij bent te mager...
Maar, jij bent echt al oud...
Maar nog niet echt, jij slimmerik...
Zo staan we vaak te kletsen
zijn armen om me heen
Het is zo'n heerlijk fijne knul
ik kan niet om hem heen...…
Mijn Grote Liefde ...
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.211 Gedachten door denken en door dichten
zal dat ooit eens overgaan
ik weet 't, het moet de geest verlichten
tot de woorden er weer staan
Een wandeling, de golvende zinnen
de storm, de honden, het zand en de kust
waarom geeft mijn grote liefde
mij nog steeds niet die innerlijke rust ?…
Nuance
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 495 Respect verdien je door onderscheid
't Grote verschil tussen Goed en Kwaad
Mensen in tranen, van woede
Vele verward, geslagen
Maak het verschil
Men kan bij hoog en bij laag beweren
Vasthouden en -pinnen, dogma's vastgeroest
Starre lijnen
Strak gespannen
Maak het verschil
Milieu, ongeacht welk dan ook
Verdien vrijheid met liefde.…
Vandaag ben ik te groot
netgedicht
3.0 met 49 stemmen 7.897 Ik sta op en ik voel me
Te groot voor deze ruimte
Te breed voor deze stad
Ik stoot mijn hoofd aan de hemel
In te kleine schoenen
Zet ik mijn voeten op de grond
In één stap op mijn werk op tijd
In een hinkel thuis
- Hoe was het?
Vandaag was…
Ach laat maar schat
Het is een kleinigheid…
groots
hartenkreet
3.0 met 32 stemmen 1.704 heel klein nog
schuil ik,
vol angst voor alles
zo klein
is jouw wereld
een groots gebeuren
mijn kleine ik
luistert
met grote oren
trots
op jouw grootte
groeit lanzaam
mijn gevoel
van veiligheid
en het besef
als kleintje
pas ik goed
in jouw grootse wereld…
boompje groot
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 968 groeide dan mijn huis
en alle andere bomen
na zestig jaren ging mijn eik
mij plotseling vervelen
hoewel de kinderen van mijn kind
er fijn in konden spelen
maar heel mijn kleine achtertuin
was louter stam en takken
waarom ik op een boze dag
mijn kettingzaag ging pakken
van boven af heb ik de boom
tot onder weggenomen
want boompje groot…
-Omdat alles voorbij gaat -
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 649 Hier op de zoveelste verdieping met uniek uitzicht
boten varen als wolken, het water als lucht
en de mens is als vis geboren.
Tussen de zwarte lijnen en de scherpe pakken
is er soms een ontmoeting, jij bent ergens net als ik
maar de metro raast ritmisch door en
ik ben niets dan storende harmonieuze pretentie
Gebouwen…