48 resultaten.
Mijn oude fauteuil
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 536 In de warmte van je schoot
omarm je mij
ontkleedt mijn verdriet
zo bloot als ik schrei.
In jou wonen echo’s
van mijn ziel
je draagt mijn kruis
in gebed als ik kniel.
Je laat me mijmeren
hunkeren en dromen
leunend op je gestel
liefde tot je komen.
In een grenzeloze vrijheid
dat je biedt
overzie ik het leven
schrijf ik mijn…
Het piepjonge lezertje
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 108 Het oude zware boek
onder zijn arm geklemd
De oude fauteuil daar in de hoek
wacht al op het moment
dat de lezer, nog zo jong en klein,
met de wereld van verhalen
verzonken in zijn kussens zal zijn
en uit de werkelijkheid zal dwalen
Hij is zo trots, die versleten fauteuil,
als die kleine zich heeft ingebed
en zoveel liever in het geschrevene…
Opslag
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 486 ooit was ik belangrijk
maar mijn rug is versleten
en mijn armen ontveld
mijn tijd is uitgezeten
compleet ontsteld
word ik eruit gesmeten
de poten onder mijn
bestaan weggezaagd
ben ik verlaagd
tot nutteloos accessoir
mijn gat bedekt
met een grand foulard…
Tijdloos
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 304 ze wrijft grijsheid uit haar ogen
terwijl de klok twaalf slaat
krult de fauteuil om haar heen
vergroeid,
één met het heden
spint er in haar schoot een lapjes
met wie ze lieflijk de tijd dood…
Schildpad
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 663 Veel liever pakt hij een fauteuil.
Zeer passend is naar zijn gevoel
daarvoor de naam schildpaddestoel.…
Over de fashion fauteuil.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 681 Als trendwatcher
Kocht ik deze eyecatcher.
Maar in eenmaal huis geïnstalleerd
Bleek de kleur totaal verkeerd
Ik was niet langer gecharmeerd.
Ik gaf de zetel maar aan mijn vrind
Want die is bijziend en kleurenblind.…
Stereotiep
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 150 De ouderen zitten in hun leren fauteuils
tableaux vivants tussen rekwisieten.
Het duurt fracties van de tijd
voordat de kinderen
die iets van buiten
iets van wind en zon
iets van dier en plant
binnen de gedecoreerde muren brachten
stereotiep hun benen over elkaar slaan
in de leren fauteuils
tussen de rekwisieten.…
Nooit te oud
netgedicht
2.0 met 25 stemmen 1.324 Bij aaneengeregen opzwepende noten
in het jagende ritme van een zomerse bui
spring ik acuut uit mijn zachte fauteuil
en vergeet voor even mijn kraaiepoten
Dan dans ik vurig en lenig de lambada
ondertussen kort vertoevend in het nirwana…
Normaal
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 258 Voor iedereen met klein of groot verdriet
Houden de zielenknijpers open huis
Neem plaats in comfortabele fauteuils
Op elke straathoek wordt getherapiet
Dus knots, getikt, van lotje, abnormaal
Vandaag staan u en ik nou eens centraal.…
Verwarring
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.374 De onberispelijk geklede man
in de lederen fauteuil
haalt een hand
door zijn grijze haar
en knijpt zijn ogen toe
in een poging om
nu en verleden te ontwarren.…
Boulevard
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 113 Genot van´t leven
met eindeloos gemak
op terras in fauteuil
klagen over-gewicht.
Vrij zicht over zee
jongens van Jan de Wit
klachten over gebak
omdat er kersenpit in zit.…
Zomergasten
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 55 Hoogseizoen zomert
dromende gasten
loom achterover
geleund in fauteuils
schudden onbeschaamd
veren van 't kleed
tussen intro
en retro gemangeld
etaleren hun
intimiteiten
in camera-ogen
gevangen
bekennen openlijk
familiariteiten
Freud voor miljoenen:
kijkcijferhit…
Stil je gelaat
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 183 groots zijn jouw woorden
alhoewel deze na enig
rond dwarrelen opgaan
in het niets
ogen vurig gebarende handen
welke graag het voorgaande
onderbouwen worden nageaapt
op de muur
mondhoeken zakken stil je gelaat
langzaam wegzakkend in de te grote
fauteuil alsof de strijd verloor
*…
Geruwde wol
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 32 het schoteltje
bewoog op geruwde
wol wel geen grote
uitslagen het
kopje was nog vol
de houten
planken kierden
en de warmte
kraakte alle
kanten heen
zo ontspon zich
een licht gevecht
om wie er nu
de precieze
aandacht trekt
tot oma zich uit de
fauteuil verheft de
koektrommel
luchtigjes opent
met goedgeefse trek…
Helder moment
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 1.666 Toen je op een middag zei
dat je dacht je verstand
verloren te hebben,
viel je hopeloos neer
in een fauteuil
met verwarring in je handen.…
Buiten onweert het
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 In een fauteuil bij de receptie
van het hotel oefen ik mijn tekst
buiten onweert het
de regen klettert elke keer
dat de deuren opengaan
Zinnen herhalen
tussendoor steeds kijken
naar het publiekstheater
van de mooie buitenkant
van het bejaarde echtpaar
dat nipt aan een drankje
en ongeduldig op een taxi wacht
napratend over vrienden en…
Alzheimer
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 1.178 Toen je op een middag zei
dat je dacht je verstand
verloren te hebben,
zeeg je huilend neer
in een fauteuil
met verwarring in je handen.…
Madame Tussaud
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 235 vloeibare kleur, lintmeter
en een alpenhoorn
op een virtuele reis
als tussenstop neemt ze
in haar fauteuil de maat op
met een grote elegantie
gipsen en accordeon trekken
op tocht tussen Zwitserland
en het mondaine Versailles
met een bijencocktail
gekruid in de blender
zit ze geheel onderuit
de pointe is haar bestaan
nat…
cluedo
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 151 een oneindige vlakte
hier en daar een struikje,
rotsblok
er stroomt een beekje meanderend
in één van zijn lussen
een lege fauteuil
plompverloren neergezet
de zon schijnt
een zwoel briesje kietelt receptoren
op het bijzettafeltje
een asbak en een glas cognac
halfvol
op de grond een manuscript
onaf
de gsm met een open smsje
ligt aan de…
De huisvrouw
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 397 ochtend of de avond
maar de middag valt mij zwaar
groente schoon aardappels geschild
vlees gebraden alles staat klaar
huis geboend kleding gestreken
boodschappen binnen wassen gedraaid
vuilniszak buiten bloemen geschikt
wat knoopjes aan een vest genaaid
dan neem ik even een rustmoment
voel moeheid in ieder gewricht
zet mij neer in een fauteuil…
Omlijst silhouet
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 188 Nu jij daar weer zit
geprojecteerd silhouet
omlijst aan de muur
deel jij weer in jouw fauteuil
zonlicht van de dageraad.
Op ontwaakt netvlies
gezien als het blauwe uur
met oranje gloed
ver weg aan de horizon
voelt jouw schilderij dichtbij.…
als het inzicht kwijnt
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 1.206 je zit in jouw eigen stoel
hij ruikt nog naar de flat
een eiken fauteuil
met een verleden gevoel
er was ook een ander
maar al jaren onbezet
de beweende leegte
nog wel in een lijstje gezet
de wereld in jezelf
verliest steeds meer
ook het gezicht van weleer
je vraagt naar de onbekende weg
ontelbare malen, keer op keer
over van…
En dan nog een keer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 Halverwege kwebbel kwebbel
ik plagerig om je klein te krijgen
en dan opnieuw
je groot te likken en het genot
uit te smeren, gemengd
met het avondlicht
de wieken aan het plafond
de lange gordijnen, het geel
van de muren en de twee dikke
fauteuils van groenbruine aarde
Er zweeft een warme zucht over
ons zweet van bevrediging
en dan…
Raamzicht
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 68 de fauteuil spant strak om haar frêle lijf
hij draagt haar het liefst op een mooie dag
over zijn rimpels doet ze geen beklag
het raam bij de tuin is sinds kort zijn verblijf
ze houdt van het panoramisch uitzicht
het madeliefje die uit haar knop springt
het voorjaar die haar liefdevol bezingt
en inlijst in het opkomend ochtendlicht
zijn strakke…
Van adel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 333 Hij zit op zachte
fauteuils en hij krijgt de malste
vleeswaren voorgeschoteld. Hij moet
wel van adel zijn, dat kan niet anders,
zo weelderig en er wordt volop gelachen.…
Thuiskomen 2
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 305 Dan steek ik de sleutel in het slot
van de kunststof voordeur
en draai ‘m
voor de zoveelste maal alweer, om
Een soort verwachting,
een beetje een mengeling van hoop en twijfel,
en tegen beter weten in,
doet iets met mijn buikspieren
God mag weten waarom
Je zelf gek maken,
heet dat, maar wie ben ik
Ik laat me in de oude fauteuil…
De topvoetballer en de burger
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 159 de penaltystip
Bedachtzaam achteruit wandelen
Cool keepers branie negeren
Gierende zenuwen bezweren
Vastbesloten loopt hij aan
Trapt krachtig, met panache,
De bal over de liggende keeper
Hoog over het lege doel
Radeloos zoeken zijn handen zijn hoofd
Atletisch krimpt hij tot een bal ineen
Zichzelf op een hoopje gespeeld
In zijn fauteuil…
Voor het einde...
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 735 Een fles Chateau Margeaux staat te ademen
De afdronk wordt er beter door
Twee comfortabele fauteuils naast het vuur
Ik getroost mij veel u te behagen
Kom, laten wij praten tot het einde
Vergane tijden passeren ons
Wij weten samen de eindigheid van het jaar
Wanneer de nieuwe maan zich wast
Breken er andere tijden aan, voor u
En ook…
Zonder titel
gedicht
1.0 met 321 stemmen 103.646 Hij neemt fauteuil en ether in, hij snijdt mijn adem af.
Dan sluip ik nors de kamer uit, ze werd te veel de zijne.
Te veel zijn lucht, zijn bloed, zijn brood dat ik wel eten moet.
De hand die ik dan buit en die me steeds weer voedt.
En dat ik zwaarder werd van heupen met de jaren.…
De werkster spreekt
gedicht
3.0 met 32 stemmen 15.909 .'
Ik had maar weinig schik in zijn fauteuils.
Zijn staande schemerlamp werd neonbuis.
Ik ben tenslotte bezemkunstenaar.
Ik gaf zijn bed mee aan een scharrelaar -
Zijn dikke, donzen dekens ook.…