Alle inzendingen over een wimpel waait

Ik heb de vlag met wimpel uitgehangen, En roep de nieuwe koning hulde toe. ‘Oranje boven’ word ik nimmer moe, Ik barst graag los in vrolijke gezangen. Maar diep van binnen brult in mij de leeuw: ‘Dit is toch niet de negentiende eeuw?’…

de wind waait en waait het water stroomt en stroomt door alles van mijn ziel…

De avond waait aan mijne wangen – Ik bijt de kleine bloemen stuk, En voel een nameloos verlangen Naar 'n vrucht – een vrouw – naar ’n groot geluk, Naar – God ik weet niet wat!…

ik sta hier in de duinen die in wolkenlucht verstuiven windvlagen die wuiven met handpalmen van gras zie de manen van ruinen langs briesende paarden die niet meer bedaarden toen het éénmaal zo ver was zij nemen de benen het strand op naar zee langs het water gaat het in rengalop goed te pas ga ik er even helemaal in mee…

Met vlag en wimpel slaagt er één als beste, Cum laude is de papegaai geslaagd. “Wij Lorres spreken feilloos alle talen, Door alles wat wij horen te herhalen.”…

De nacht ervoor was dag geworden en het vroege licht tikte op de schemermorgen als lepels in de glazen als messen op de borden we hezen vlag en wimpel vrij en zonder zorgen onwetend van het open graf dat God ons al ras liet delven. Slechts achttien zomers telde hij pas.…

De dode wimpels rimpelen even.…

De dode wimpels rimpelen even.…

van de eekhoorns tussen machtige eikenbomen het ligt in de klanken van de eerste vroege vogels in de warmte van de prille lentezon vergeet de overdonderende kleuren van de herfstbladeren niet om ze mee te nemen in je hoopvolle dromen vergeet het eenvoudige niet de vlag is mooi maar veel subtieler is de bescheiden fierheid van de wimpel…

Met een sponde aan tijd lag hij haar tegenwicht te wimpelen (tegen de haren in) de heldendaden tilde hij naar haar ledenen op het lemma in het splijten van een paar seconden en een weinig stuurmanskunst zij telde zijn paar gespleten borstharen getuige van wat speelgoedgeluk hier in zijn moestuin het oeverloze emmeren de glunder op zijn…

Met een sponde aan tijd lag hij haar tegenwicht te wimpelen (tegen de haren in) de heldendaden tilde hij naar haar ledenen op het lemma in het splijten van een paar seconden en een weinig stuurmanskunst zij telde zijn paar gespleten borstharen getuige van wat speelgoedgeluk hier in zijn moestuin het oeverloze emmeren de glunder op zijn…

De wind waait mij ver weg van hier over uitgestrekte vlaktes van onbestemd verlangen ik wacht waar de wind mij waait aan de oplichtende horizon is de dageraad slechts een manestraal ver weg ze waait over onbereikbare bergtoppen laat sporen na in de bedding van de rivier er waait zomaar ineens een andere wind geeft een…

in het voorbijgaan groet ik je even gewoon een knikje niets overdreven vandaag geen zin om te delibereren spoed huiswaarts met rasse schreden voel me niet te min om Oranje te eren wat is het leven dan simpel verstand op nul lekker snoepen bij de buis we worden kampioen ik weet het zeker en nog wel met vlag en wimpel…

telkens opnieuw de zee ’s nachts, traag voorbij mijn oog alleen al dit woord beweegt mijn armen naar de horizon gebouwd in schelpen; purperrood ik heb mijn huis nooit geweten noch het wentelen van de vlakte ik weet slechts dat ik drijven moet met de zee als wimpel aan het roer foto Robin ©…

Verdwijnt het in sluierende zandgordijnen vergaat het langs het strand schuurt het witte zand van de getijden de machteloze hand aan de horizon van kalkstenen muren druipt vloeibaar zout staan bloedkoralen pilaren geëtst in houtskool kerven naalden waaien wimpels tot tenten uiteen in onzichtbare namen.…

Met vlag en wimpel bloeit de trots en voelt de vrijheid plots; als een samenbindend element. Een volk dat weer de eenheid kent. Geen vijand krijgt Holland klein. Want voor rood wit blauw in top moet men een morele winnaar zijn.…

verholen, doch scheppende geest, waai als wind weer vrij zing uw bruisend lied in alle talen over liefde, vurige liefde verrijs uit stof naar licht voor wie dood geen duister einde is louter een doorgang naar U Gij allesomvattende Geest…

ik zou graag een gedicht schrijven zonder woorden, als muziek zonder akkoorden en een baspartij dan leg ik mijn pen terzij met bombarie en mimiek om even later over te drijven…

de wind draait de weg was lang het weer werd slecht het hoort erbij dat alles in elkaar stort dat alle rijmen uit gedichten vallen de zon schijnt het vriest in je kop dat kat spint de kraan lekt je hebt je best gedaan voor alles wat mislukt is heb die viool en al mijn vingers nog en een jas buiten is het feest ------…

Ik draag ze op een ademteug op de wind die leven geeft; Gedachten onuitgesproken. Luchtig in de wolken blaast de wereld van mijn denken, aan mijn gemoed ontloken. Zij dwaalt doelloos op een zucht slechts hoorbaar als de stilte door een storm gebroken.…

Nooit windstil De wind waait Dansend Fris uit het oosten Zwoel uit het westen Warm uit het zuiden Vooruit Waait de wind Fluisterend Zo zacht als fluweel Zo fijn als zijde Zo teer als spinnenrag Verder Waait de wind Fluitend Draad na draad Klos na klos Doek na doek Door Waait de wind Neuriënd Langs de zon Langs de sterren…

Ik leef met vlag en wimpel. Ik rook en drink niet meer. Verder houd ik het simpel. Ieder mens gun ik een leven, zoals ik dat gezegend leef. I practise what I preach!…

Vechten tegen de wind die niet draait Een eindeloze oversteek maken maar het waait, waait en waait Wanneer je het gas stevig indrukt ben je verloren Dan vliegt de wind je nog harder om de oren En vraag hem niet, om te draaien Van zwakheid zal hij oplaaien Je zal moeten leven met tegenwind En wanneer jij zegt: het is me niet gezind Ga dan maar…

Haar zilte onverschilligheid dwaalt passief over een dor maïsveld Haar zachte zoete lippen blazen frasen en gewogen woorden Stuurloos als een wimpel voelt zij aangename leegte en zoekt naar stilte Plotseling met een windvlaag van verbijstering daalt zij zelfverzekerd treden af Haar silhouet tekent mooi af in de mist Prachtige contouren…

er waait wind van hier tot ginder een zucht van tijd niet meer of minder een vleugje zijn in eeuwigheid... er waait een briesje in mijn hoofd die mijn gedachten zal verfrissen een einde maakt aan 't ongewisse dat deel uitmaakt van mijn bestaan…

De Sint en Piet waren in een grote haven aangekomen kinderen zongen en dansten met een wimpel op de kade vlug Piet strooi de manden uit met snoep en chocolade en ‘s nachts glijden we door de schoorsteen, wijl ze dromen… -hoe krijgen kindjes in oorlogslanden, hun snoep in handen?…

wind waait weelderig. welnee, de wind waait woest en wild. waarom? waarheen waait die wanhoop van kou? waarneembaar een welhaastig wapen, wellustig wervelend wegstuivend al wekenlang. weersgesteldheid, windkracht winters walgelijk en wederkerend. weersvoorspelling weerzinwekkend.…

Wind waait weelderig. Welnee, de wind waait woest en wild. Waarom? Waarheen waait die wanhoop van kou? Waarneembaar een welhaastig wapen, wellustig wervelend wegstuivend al wekenlang. Weersgesteldheid, windkracht winters walgelijk wederkerend. Weersvoorspelling weerzinwekkend.…

Wij deden onze kleren uit en alle dingen werden nieuw aan ons in het rusteloze licht aan de kade klotsend klepperend met vlag en wimpel in de ongeruste vrede aan het raam. ------------------------------ uit: 'Heimwee naar', 2006.…

De torens buigen met vlag en wimpel. De driekleur wappert in het hele land, van Groningen tot Brabant. Wie het juk kent van de bezetter, volgt bevrijdingsdag naar de letter. Een nieuwe generatie, onwetend van bezetting, kent de smart van oorlog niet, laat staan het grote verdriet. Vrijheid, we kunnen niet zonder.…