49 resultaten.
Zanghulde
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 152 Anemoontje, Anemoontje,
maagdelijk schoontje in het woud
ben jij weleens zoet bezongen
zuiver om je hart van goud?
Om je beelderige kroontje
en je weelderig' bladerdos,
jij icoontje, Anemoontje,
Anemoontje in het bos?
Dan is dit voor jou een versje
vol van verve en een blos
zing ik samen met de roodborst
en de merels erop los
Anemoontje…
Teder
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 69 Anemoon, teder
voorbericht van de zomer,
licht na winternacht……
Meermin
netgedicht
4.0 met 53 stemmen 1.428 schelpen van haar oren
ruist ruwe zee een levenslied
waterorgels van tenoren
waarin een zoute traan vervliedt
dagen tellend als een meermin
die van zichzelf niets meer verwacht
bezingt ze onze levenszin
vanuit oeroude zielenpracht
ze verkleint het allerliefste
de branding van het bang geluk
onder het zaagsel van de piste
waar ik haar anemonen…
'K weet dat vlak bij me, in 't hart van God gedoken
poëzie
3.0 met 23 stemmen 1.686 In dromen ben 'k mijn rijkdom mij bewust;
'K zie, stil, mijn anemonen. - Ik heb rust.…
'K weet dat vlak bij me, in 't hart van God gedoken
poëzie
3.0 met 87 stemmen 9.961 In dromen ben 'k mijn rijkdom mij bewust;
'K zie, stil, mijn anemonen. - Ik heb rust.
--------------------------------------------------
dit sonnet is het 6e in de cyclus: Bevrijding…
Schoonheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 634 mijn dichtershart
en vele handen duwen mij aan land
terwijl ik naar jouw gulheid snel
en je naaktheid wil betasten
maar je bent een filmprojectie en
als een doorzichtige balletdanseres
dans je verleidelijk om mij heen
terwijl ik verander in een anemoon
die jij tussen je heuvels steekt.…
In mei 2017
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 310 Kijk mee met mij, de tuin bloeit wonderschoon
Veronica, narcis, viool, aubretia
Azalea, papaver, tulp, weigelia
Astilbe akelei en anemoon!
Ajakkes, Keizer-kruid! Daar in de hoek
Eruit! Dat staat als woekeraar te boek!…
Adonis
netgedicht
2.0 met 28 stemmen 4.126 God van ontluikend, rottend groen
Uit zijn bloed bloeien anemonen
Hij barst uit de schors, uit gomhars
(Het inteeltnest door Aphrodite bestraft)
Zelfs de hel zwicht voor zijn schoon
Zo wordt hij speelbal van godinnen
Door een jaloers everzwijn belaagd
Verraderlijk in het kruis gebeten…
Bloemrijk
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.088 breuklijnen
worden zichtbaar
en – de waarheid biedt
niet altijd troost –
overmorgen is verpakt
in een vage belofte
het leven is schaken
in de schaduw waar
het strijkend restlicht
wordt geliefkoosd
in uren van glas
haastig afgestofte
herinneringen herleven
traag maar intens
vluchten kleuren
in warm zwart
het sterven naast
een boeket anemonen…
Tsunami in mij
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 153 wilde anemonen wringen
zich uit mij naar adem,
gegrift door de zee vloei ik nieuw…
Komt goed
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 477 me door een gordijn van mist
beseffend hoe ik muren metsel
en struikel over lange tenen van ijs
Door een facade van omhoog gekrulde mondhoeken
doorspekt van cynisme
rennend langs lege populieren
hijg ik wolkjes in cirkels
In 't hoekje van jouw schaduw
zie ik tinten, rose, wit, purper
zeg me dat het goed komt
en leg me op het bed van anemonen…
In een waterhemel van zeesterren
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 180 Bekoorlijk dans ik
naar het licht
Zwemmend in iedere traan
woont de zee
die een waterhemel
aan zeesterren
in dromen spiegelt
De anemoon wiegt zich
zacht murmelend
tezamen met de algen
Rijgende koralen als
vurige ogen volgen mijn
danspassen op het mulle zand
en in een pirouette
swing ik mij moeiteloos huiswaarts
intens gelukkig…
In een waterhemel van zeesterren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 196 Bekoorlijk dans ik
naar het licht
Zwemmend in iedere traan
woont de zee
die een waterhemel
aan zeesterren
in dromen spiegelt
De anemoon wiegt zich
zacht murmelend
tezamen met de algen
Rijgende koralen als
vurige ogen volgen mijn
danspassen op het mulle zand
en in een pirouette
swing ik mij moeiteloos huiswaarts
intens gelukkig…
In een waterhemel van zeesterren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 309 Bekoorlijk dans ik
naar het licht
Zwemmend in iedere traan
woont de zee
die een waterhemel
aan zeesterren
in dromen weerspiegeld
De anemoon wiegt zich
zacht murmelend
tezamen met de algen
Rijgende koralen als
vurige ogen volgen mijn
danspassen op het mulle zand
En in een pirouette
swing ik mij moeiteloos huiswaarts
intens…
toch weer, lente
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 211 sneeuwklokjes
schuchter de kopjes
scheefweg geloken
witwassend een zee
tussen de bomen, en
daarna de anemonen,
vaak wit en soms roze
akoniet, geilend geel gillend
om aandacht, schiet uit de grond
krokussen, Japanners flitsen
foto's wereldoverstekend
naar het Lange Voorhout
de lente naakt
en smaakt
naar zoveel meer…
Hoogmoed ?
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 96 Waar de zee
zich in liet bewonen, stolt
het bloed van anemonen in
een hoogmoed van de tijden
en laat overtollig moraal zich
verleiden tot een niet te stuiten
vloed om dijken te doorbreken.…
Koning winter
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 175 Ik heb zo'n zin in speenkruid
Maar dat duurt nog een eeuw:
De grond is een bevroren kluit
En daar bovenop ligt sneeuw
Ik heb zo'n zin in speenkruid
In de buurt van anemoon
Ik opper dat... dag in dag uit
Maar de vorst blijft op zijn troon
Ik…
Laat mij maar struinen door de velden
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 98 Waar tere anemonen stralen,
wit als sterren op het mos.
De beek die in zijn bedding klatert
laaft me als ik dorstig ben.
Voert me mee naar vreemde plekken
die ik alleen uit verhalen ken.
En als ik 's avonds moe gelopen
liggen ga in het zachte gras,
dan heeft het pad tenslotte mij gevonden
en me gemaakt tot wie ik was.…
Het hangt in de lucht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 251 er staat een wachtrij in mijn tuin
van irissen tulpen en anemonen
een voor een laten ze zich zien
en dansen op de lentetonen
de zon lacht en temperatuur stijgt
het leven voelt opnieuw geboren
al het grauwe is verdwenen
voorjaar klinkt in onze oren
ruik het groen voel zonnestralen
duik een bos in en ervaar
zie de kuikens en de lammeren…
Vaakbeestjes
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.161 In jouw ogen zijn, verdrinken
zinken naar de bodem waar
kalk en zout conserveren
schelpdieren, anemonen hechten
Draai om vrouwen van Lot
bedek de ogen, volg of versteen
zie geen meteoren brandend dalen
onmensen smelten in de straten
Massief blijf ik bewegen en jij
kraakt steen, verkruimelt mij
krakend tussen de vingertoppen
van duim…
fjord
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 318 kruipend ijs sleet het dal uit
alsof een zeeslang in de berg beet
een flank die steil onder de spiegel dook
oplopend naar een drempel van puin
daar ligt de verlaten haven
altijd dieper naar de bron toe
in de zomer rijst het peil
zoete regen aan het oppervlak
zout in de donkere diepte
een wemeling van plankton en anemonen
haaien die…
Fjord
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 296 Het kruipend ijs sleet het dal uit
alsof een zeeslang in de berg beet
een flank die steil onder de spiegel dook
oplopend naar een drempel van puin
Daarachter ligt een verlaten haven
altijd dieper naar de bron toe
In de zomer rijst het peil
zoete regen aan het oppervlak
zout in de donkere diepte
Een wemeling van plankton en anemonen
Haaien…
LIKÖFERWAND
gedicht
2.0 met 23 stemmen 7.720 Zou de wind wel waaien
de anemoon wel bloeien
en de sneeuwvink
zou die voor zijn jongen
beestjes vangen op de rotswand
aan de overkant?
Heel die wand zijgt als je opstaat
kreunend neer –
decors
ze worden in een oogwenk afgebroken
de rekwisieten in een kist gegooid.
--------------------------------
uit: 'Ik heet Welkom', 2007.…
Lentekriebels in Zuid-Frankrijk.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 398 Anemonen en lissen steken hun kop omhoog
langs de oeverkant.
Een jong stelletje loopt hevig verliefd
langs het water; hand in hand.
Gele en roze bloesems sieren reeds
straten, parken en pleinen.
Geur van de lente hangt in de lucht,
terwijl de zon alweer dagelijks
zijn warme stralen laat schijnen.…
Melodie
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 853 Omhelzing tussen verlegen vijver
bewoners spitsen hun sprieten
genieten van het lenteatoom
anemoon van toon en tekens.
Tuin maken doe je zo
groen graven mollen zomers
pluisjes plegen hun aanslag
luchtig bellen blazen
en dan vooral de zon aanbidden.…
Dromen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 543 Enkele bloemen:chrysanten en anemonen,
maar veel liever zonnebloemen en rode rozen...
War kom ik je tegen en durf ik vragen
wat ik weet en toch niet helder krijg?…
Het venster,
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 450 Hij vraagt zich af of hij,
Wie het gegund is hier te wonen,
Niet, Voor een enkel dag,
Gerust, Tevreden is
en de jonge vrouw,
Ginds bij die anemonen,
Vanacht geen minnaar
in haar armen drukt.
Van uit een open raam tuurt ze
naar de andere bloeiende tuinen,
En, Hopend en verrukt,
Droomt van een nieuw geluk
nog zonder een naam.…
Toen alles Vergetel bleek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 489 haren kraakten web brak verbleekte
hangende kruinen van zee-anemonen
oprukkende grijstonen in
tranen in kastanjehulzen
mijn kromgetrokken handen
tussen je krachteloze tanden
het slotaccoord van onze inspanning
klonk als een verloren kroniek
de bergen lagen geestesziek en comateus
als lakens in ons verlaten bed
we zaten aan weerszijden…
Zeg het met bloemen.
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 1.058 Onze Lavatera
staat nu bij Vera
en de Anemonen
heeft Astrid
meegenomen.
De Angelier
is aan de zwier
de Akelei
heeft averij.
Maar mijn
Lelietjes van Dalen
kan niemand
komen halen,
want die heb ik
voor het leven
eens aan jou
gegeven.
Gevlochten in jouw
bruidsboeket,
Mijn liefste,
nog ruik ik het.…
Zondag
gedicht
3.0 met 25 stemmen 12.816 Spreeuwen kwetteren dat het lente is
de tuinmeubelen tevoorschijn gehaald
en in de zon gaan zitten kijken naar de mieren
die een autostrada aanleggen op ons terras
Later, binnen, het strijklicht over de anemonen
rose en paars gloeiend in de lenteavond
ik dacht: God is een natuurkundige formule
die het licht over de bloemen breken laat
Nog…