Lofzang op het Leven III - Niet langer van de Oude Wereld
netgedicht
Daar werden wij mystieke minnaars;
ginds in 't hart van Wasias boomgaard.
Onder loverrijk gewelf-
't met ooft getooide bladerdak,
dwaalden wij langs collonades-
schorsbehangen zuilengangen.
Dronken wij scharlaken wijnen,
proefden van 't gevallen fruit.
Het geestbedwelmend zoet parfum,
verstrooide onze naakte huid.
Daarginds in 't hart van…