312 resultaten.
Je bent een geurige meneer
gedicht
3.0 met 33 stemmen 11.394 Je bent een geurige meneer.
Ik heb je geroken
toen je naast me zat.
Je was als een theedoos
van Van Nelle
met heel veel verschillende
smaakjes erin.
Al ik naast je zou liggen
zou ik je afsnuffelen
zou mijn neus in je haar
mijn neus in spleten hier en daar.
Ik zou me in een
geuren-dromenland wanen, met jou
geurig als iemand maar kan…
kat en muis
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.266 ik bespeel je zoals mijn gitaar
liefdevol en hard
de klanken laten mij beven
wij samen niet meer apart
een tinteling door mijn lijf
bij het voelen van jouw snaar
het laat mij smachten
jij zegt veel maar wat is waar?
een kat en muis spel
jij bent de kat
je weet mij te raken
maar nu ben ik het zat
geef mij de handboeien
geef mij het…
boek
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 1.731 dromen door mij heen
als een film afgespeeld
met een open eind
is dit wat je wilt
wanneer sluit je het eens af
jij komt in elk hoofdstuk voor
wanneer is het afgelopen
ik lees maar door en door
ik vergeet te slapen
ik eet niet meer
ik wil het hoofdstuk sluiten
met een goed gevoel dit keer…
Wetend van afscheid
gedicht
3.0 met 76 stemmen 73.253 Wetend van afscheid
fiets ik met mijn oude lief
door de polder.
Ik heb hem geleerd dat
het Hollandse landschap
mooi is.
Ik laat hem dus niet
met lege handen achter.
Hij zal zijn vrienden kunnen vertellen
dat hij op vrijdag de zoveelste
de enige allochtoon in het bos was
en op een zondag in mei de enige
bruine man op de fiets
in de Hollandse…
Op mijn bureau
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 646 drie boxjes Marlboro
die zij op een gepast
moment daar had
geprefereerd. Mijn
zoetekauw had er haar
ijsjes voor gelaten
in Warschau.…
Zomerland
netgedicht
2.0 met 19 stemmen 750 Twee weken later op datzelfde land
lag jij daar weer. Die boer had reeds
het vlas gewiekt - zag ik - en naakter
dan die droge stoppels kon niemand
zijn toen ik daarlangs mijn dagelijkse
wandel maakte. Jij zag me niet, ik
zag je wel: ik zag jou in je zomervel.…
Zomer
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 463 Mijn kat is dood,
de gele bomen treuren.
Zomer, roep ik,
overnacht bij mij:
want
het appelbloesembed staat klaar
en jonge paddestoelen zingen Vivaldi,
overjaarse violen knikken portato
een nieuwe geur van jasmijn
bevrucht de nacht mijn
kat is dood.…
Gent
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.237 Predikherenlei:
een visje ligt te sterven
boven de Leie.…
Brief uit 1981
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.136 Een overgebleven zomer-
vlieg probeert haar
vleugels nog te slaan,
haar winter nog te mijden.
Heerlijk is nochtans die eerste kou,
haar donkere plek in vreemde straten.
François!
Moet je eens proberen: één oor sluiten.
Als ik het doe, dan hoor ik jou,
rank als in die Bachpartita
terug de winterprelude
in c spelen,
ebbend in mijn kale…
Jean!
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 755 Ik woon niet waar ik meen te wonen
als in het donker van deze venster-
loze kamers de letters van jouw gele
naam op elke muur mijn eigen zwak-
heid tonen. Het is laat. Ik heb me-
zelf ontdekt. Hoor je, ik heb gezegd:
"Ik woon in andermans huizen waar
tuinen bloeien, steeds, als 's
zomers. In de tropen."
Mijn tere pen trekt uitgeschoven…
Zacht
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 952 Je had het zacht gezet, ons
vuur, te zeulend. Het was muziek
geweest zo, lang geleden, toch
van alle tijden. Het lukt je wel
om mij te mijden nu en sinds
het smeulen van ons vinnig
licht ken ik jouw stilste lijden.
Prince, mag ik je vragen
niet om mij te treuren, niet
om wrange beelden, niet
om onze weelde ener fel-
begeerde herinnering…
Fête des mères
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 893 Maman! Tu es le faucon
qui m'entoure et qui me suit
dans la fuite que je prends
pour les risques les plus rouges
de ma vie comme des oiseaux
sauvages et surtout ceux qui
me mordent pendant que je plonge
en te cherchant dans les profondeurs
de l'océan. Maman! Volons, nous
deux, volons donc dans l'eau jaune
de notre simple vie, maman…
Exhibitie
netgedicht
4.0 met 43 stemmen 1.951 In een prangende cadans
grijpen zengelend zijn handen
naar haar opborrelende borsten.
Haar parelende torso golft
aurorarood en mystisch
bloeddoorlopen staan haar ogen
op een godenloze hoogte gericht:
de oosterse dans der dode.…
Oranje
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 748 Oranje haar met dito strik
de leden vederlicht en rank
haar handen breed op het klavier.
Haar bleek en blits geleend gelaat
en blue de ogen bleu haar blik:
mijn steels Heleentje van veertien.…
Parels
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.533 Ik moést ze zien
de glazen parels en
de dauwranden op de notenbladeren
allen kaal aan krachteloze takken hangend.
Deze novembermaand glinstert
onverwacht
het wakke, zware wegen uit grauwe en wachtende tuinen
en zelfs eindeloos
schitteren nog de brandende pompoenen.
Zo wil ik het ook wel:
doodgaan met frêle, zere parels op de rug.…
Ic en wille u niet
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 510 Ic en wille u niet: gy zyt al lange in my verweven,
Gy zweeft in myn gedachten
En in het diepste van myn lyf voele ic u leven.
Het is uw zere beeltenisse die my doet lyden.
Kunt gy my nog verblyden?
Myn hertepyn verzachten?
Of moet ic langere tyd nog wachten?
Gy zyt zo sterk, gy doet my beven!
Blyft by my, gy, altyd, diepe in my
En in…
Une impression
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 1.397 Le timbre coloré
des perles et
d'une pureté simple et si sincère
me touche
sous les mains
comme les gouttes de rosée
éclairées par un jour blanc
en jouant Jeux d'eau de Ravel.…
Op de Leie
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 387 Een kikkerlijkje
drijft lichtend op de rivier
pas doodgebeten.…
Slaapliedje uit 1983
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.262 Bij jouw lijfje wil ik blijven,
liggend in het nieuwe licht.
Met jouw lijfje wil ik vrijen,
met jouw teer en wit gezicht.
Maar ik trouw niet met je, wichtje,
wichtje, wichtje, liefje, wit!
Lees dit straatgoedkoop gedichtje:
ik ben maar je babysit.…
Phantasia romantica
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 851 Oranjerood: Bengaalse vuren
hebben ons in gloed gezet.
Wij flakkeren op, zij doven uit.
Maar killer zal de nacht niet zijn
dan lui-ontluikend nu: 4 maart
want wat zo hevig in mij woedt,
is roder nog dan rode vuren!
Ik heb in jou een stem ontwaard,
de roes van samen en alleen.
"Ik wil jou wel!" en toch weer niet: verlangen en verzet.
Jij…
Brief uit 1982
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 690 Gij,
scherp en krochtig krijt des schreienden contrapunts,
wie zong de elegie
"Ik heb geschreid,
mijn handen zijn als droge bossen."?
Bladen (als deze) hebben dwaze (en lede) ogen,
vader, hebt gij mij gehoord?
De weg was leidend,
verbrijzel(en)d de muze
en hoe ik vaak en vaker leed,
niet iemand heeft mijn toegegroeide ogen
van een…
Fuga
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.028 In mijn handen ruik ik nog de jouwe
- blijft handengeur een maandlang hangen? -
en het snelle afscheid: jij gaat heen,
ik moet mij harden. Wenend worden
strepen stippen, versteend en in jouw
handen de mijne harden. Syl, de jouwe.…
Adellijk rondo
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 411 Ik weet niet of ik schrijven moet:
mijn licht, mijn hel en schreiend bloed,
of: tu es mon coeur du matin,
Fleur de Blasin.
De eerste, groene lentewind.
Onopgeloste dissonant,
onstoffelijk. Mijn prinsenkind,
door u, in u ben ik gebrand
en weet niet of ik schrijven moet:
mijn levenslicht, mijn woedend bloed,
jij schrijnt in mij als eb en…
François
hartenkreet
3.0 met 27 stemmen 2.745 Flets ruikt de vroege regennacht en
rauwt het natte licht
als deze onbepaalde dagen.
Niet één die clavecimbelt, mesto
cello speelt.
Of moet ik
in c
schrij(v)en?…
Lawrence
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 721 Lichtend wil ik zijn
voor Lawrence, Lawrence, Lawrence!
en voel mij donker.…
Schemerogen
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 1.343 à Guy
In je schemerogen
weemoedsregen zwemt
je zijn zigeunert
ijl
en melancholisch in do dorisch
uit je dove en waze ogen
een valtraan traant
en kriskrast in mijn hart
jouw laatste woord:
BARST!
Dans tes yeux de pénombre
une pluie de mélancolie flotte
ton être tzigane
vide
et mélancolique en do dorique
de tes yeux sourds et vagues…
Lawrence
hartenkreet
2.0 met 30 stemmen 2.569 Een wit twijgje breekt
en vliedt door het grijs water
het water dat klaagt.…
Elise
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.515 Jij brak in knop
alleen
ik kan het niet,
ik kan het niet
en wil het niet aanvaarden:
het dagelijks te witte licht
en in de lenteluchten
de zijdenlichte witte vleugels
die mijn zuchten willen dragen:
Elise! Elise!
Ik moet jou niets meer vragen,
maar
opwellend
zwellen dikke parels:
flou
ontwaar ik enkel nog jouw dichtgebleven rozenknop…
Elise II
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 1.655 Aan Elise Valcke
Elise
lig jij
in je knopje daar,
stil te zijn
en te genieten
van de frêle novemberzon?
Achter je grafje
lopen
cru, nog niet begrijpend
kinderen met roze haar:
engeltjes, bijna uit hun knop gebroken.…
Ik zal van je blijven houden
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 1.395 Ik zal van je blijven houden
zoals in de maanloze nacht
en het dode muizenhuis.
Het niemandsclavecimbel
zingt nog Johann Sebastian Bach
ademt je naam, ondanks -
geen (enkele) verheerlijking,
verbloemd en
ik noem je bij je naam,
zal van je blijven
houden.…