Alle inzendingen over Sluiproute van de ev

Evolutie, het genetisch aanpassen aan omstandigheden zodat we overleven, treurend om die-genen die stervend in de berm van de evolutie achter bleven; door ‘t zoeken van partners die in de mode zijn, bepalen wij waar we als soort naar toe evolueren, door keus van de partners zijn we de mensheid genetisch aan het manipuleren in beschaafder,…

Het is mijn sluiproute wat dagelijks kostbare tijd scheelt om onze harten te verrijken Mijn ingestelde navigatie laat geen weg overbodig guitig weerklinken dat laat mijn sluiproute wel blijken.…

De kritiek zwelt allerwegen aan, en commentaren zijn, ook letterlijk, niet van de lucht Volgend jaar mag Schiphol Europa's drukste doorvoerhaven doorgaan met de uitbreiding Op die minuscule postzegel van Pietersberg tot Pieterburen en van Groenlo tot Cadzand Geen hond zegt nee laat staan die ballengooiers van de VVD en blijft…

(She got ev'rything she needs she's an artist, she don't look back) Dichten is net als koken: je pleurt maar wat in de pan als je koken kan. ------------------------------------------- uit 'Verzamelde gedichten' (1985)…

vredig sterven aan het water mijmeren over de leuning van de brug, het weidse van torenhoog bekijken verkeer onder je door zien razen, de trilling voelen van een snel naderende trein dronken stilstaan bij een veilige sluiproute met scherven in je hand tot aan de bodem gaan…

De sluiproute van de olie door misdaad overwoekerd macht is eigenlijk honger zuchten en kermen worden niet gehoord de woestijnwind blaast maakt vlinders van steen hoe komen wij hier weg hoeveel hoofden tel ik zijn dit echt de werkers zij hebben wel houwelen maar kunnen er niet mee richten bind nu alles samen dan is die beklemming…

Winterochtend Kwart voor vijf aardedonker ontbijt kleren jas motor aan ruitenkrabben kwartier later klere end snelweg naar ns toch parkeerplek kaartje wachtkamer werkvolk intercity interstaatie halfuurtje utrecht zee es zes uur negenentwintig (ongeveer) gouda zeven uur dertien deo volente regen blaadjes gladde…

Een nieuwe stekker kreeg ruzie, met een al wat ouder stopkontakt. of was het andersom? Kip? Of ei? Hoe dan ook, de ruzie nam niet af. De weerstand nam behoorlijk toe. De communicatie ging haperen. Een gezonde auto vleugellam. Onze zonnepanelen kwaad. De discussie raakte verhit. De bestuurder verdrietig. Wie is schuldig? Wie begon? De…

de avond de avond valt mijn wereld gaat op in zwart zwart het duister sluit om mijn hart zwart ik ik val de avond de avond valt schemer zwart…

een beweging gevormd door haar hand een klank gevormd door haar mond de nacht gesheiden van het zwart de stilte gehuwd met het woord wanneer haar ogen mij verblinden wanneer haar lippen mij verstommen dan zal ik de liefde beleven…

mijn liefde een kleurschakering op haar palet van woorden waaruit haar penseel herinneringen opdiept die ze neerstrijkt op het doek van haar zelfbeeld niets weerhoudt mij te beminnen niet haar vlammende blik die mijn ziel schroeit niet haar treffende woorden die mijn hart verwonden ik een levenloos lichaam deinend op door liefde en bloed…

Zegen deze' avond, God: ons handen rusten ; en, kenden onze leden 't kleed der vreemdste lusten en ons verlangen 't pad van de' ongewoonste waan : thàns zijn onze ogen moede als van wie sterven geen... - Stil-wegend staat Uw leve' op de onbewogen blaên ; om iedre boom-gaard gaat de vrede van Uwe ogen; en wij, die elke vrucht in onze…

O Gij, die kommrend sterven moest, en Váder waart, en míj liet leven, en me teder léerde leven met uw zacht spreken, en met uw strelend hande-beven, en, toen ge stierft, wat late zon op uwen baard; - ik, die thans ben als een, die in den avond vaart, en moe de riemen rusten laat, alleen gedreven door zoele zomer-winden in…

't Is triestig dat het regent in de herfst, dat het moe regent in de herfst, daar-buiten, - En wat de bloemen wegen in de herfst; - en de oude regen lekend langs de ruiten... Zwaai-stil staan grauwe bomen in het grijs, de goede sider-bomen, ritsel-wenend; - en 't is de wind, en 't is een lamme wijs van kreun-gezang in snakke tonen stenend…

Het doel van zogenaamde koffieronden Is de verdeling van de rijke buit. Men komt er tot een unaniem besluit De oplossing wordt meestal gauw gevonden. De koffie, die men daarbij dan serveert Is `oploskoffie`, maar dan wel `verkeerd`.…

Ik ben met u alleen, o Venus, felle star. En, waar 'k vergeefs in mij uw stralend gloeien zoeke, blijft leeg mijn marrend harte, en bar. Mijn harde mond is strak aan beide starre hoeke. Geen vraag. En zelfs wat 't eerst me naêrt en 't laatste scheidt : zelfs ángst en komt mijn ijlt' bezoeken. Ik ben met u alleen, mijn ogen droog…

Het mooiste gedicht is wat ongeschreven blijft, voor eeuwig leeg en wit ligt in een smetteloos heelal, zo zuiver als windstilte in het riet, zo ijl en hoorbaar als een opmaat rust aan de muziek vooraf… en niets daarna volgt nog.…

Sluit uwe ogen op het licht: Dieper zal het branden… Nimmer is me uw lief gezicht Liever, dan waar ’t veilig ligt Binnen mijne handen. Keer uw zinnen van de dag: Langer zal hij duren… Rijker langend wordt uw lach Waar hij schemert door het rag Der verleden uren. Neuren als een voorjaarswind Bij geloken wachten… Mondje, dat geen vraag…

het grijze ledikant verbleekt twee ogen turen van verleden vragen niets dan stervend keren van de tijd tijd, verloochent tijd; bedekt het gaan van ‘t leven ontbindt verdoken onder dekens eenzaamheid het blanke ledikant verstijft tien ogen turen van verlaten zeggen niets dan lekkend staren naar de tijd…

Zoveel weemoed in het vergezicht waarop jij lijkt blue eyes, zoveel blue sky dat er stapels wolken aan onderdoor gaan. Zoveel zomermelodie in de speler rond je oren en in je hoofd: pijn zingt rond Zoveel weemoed in de wereld lief, zoveel, takken van bomen kraken onder dat gewicht bij wijze van winter en liefde wordt heilige pijn, een…

Filmfragmentjes met jou, compact en 5 seconden: de schepping van een godsoogdoosje Met aanzien van jouw open blond en blauw moet er gedacht zijn dat het zo wel goed was. Het wordt een lied: hoe mooi is het bewegen van jouw lief gezicht dat oefent op een schuchter blooslachje. Vangen, denk ik, vangen jongen, in een gedicht.…

Heb ik je ooit teleurgesteld, het moet geweest zijn als een bosrand grenzend aan weiden, een versomberen van licht en geurend gras. Heb ik je ooit teleurgesteld, het moet geweest zijn in de scherpte van een strandwal of een waterkering, dorstige vloek van de najaden. Heb ik je ooit teleurgesteld? Ik kan mij slechts herinneren het…

Ik weet: noch van jouw leven noch ook later van je dood blijft er een stoffig huis achter in de herinnering die dan door de hemel waait. Nee, hoe ook de seizoenen over elkaar uitgebuiteld zullen zijn, en de jaren voor altijd zwijgen, alles zal buiten zijn van zon en liefdestuin een nooit verdwijnen van vlinders in struiken.…

...Want in Roemenië goddelijk apathisch waar al meer dan tien jaar geleden een god werd weggezonden omdat de mens hem niet meer moest draaien steden langzaam om de as van de inflatie draaien de nek om dragen vrouwen het hoofd in doekjes voor het bloeden de jaren vijftig wederopbouw veegt men straten die nog vol bladeren waaien zullen…

Eerst laat zij als kind de koude moeder achter, wrijft zich wat eerstelingslicht uit de ogen: er komen klokjes, er aarzelt groen. Dan gaat zij voorzichtig lopen met het vermoeden van een feest verderop en later en bloost het veld, waar haar voeten gaan. Maar dan bevangt haar een hals- over-kop van levensliefde en buitelt zij over…

Zij laat als kind een witte moeder achter, wrijft zich wat eerstelingslicht uit de ogen: er komen klokjes, er verzamelt groen zich in eentonig groene regenbogen. Zij gaat aarzelend lopen en vermoeden dat er een feest broedt verderop, of later. En heel het veld bloost waar haar voeten gaan, want twee, drie tinten dragen haar op handen.…

Dat jaar, The Beatles bloeiden, moet er heel veel zonlicht zijn geweest. Dat jaar, mijn vader sloeg een hoek om, moeten er onaardse luchten zijn verwaaid. Dat jaar, in jou wakker geworden, moet zacht geritsel te horen zijn geweest in bomen waar al fruit kwam rijpen. Dat jaar was dus vol onbestendigheid, en ik die week na week maar sliep…

Het meisje opgezweept, muzikaal paard van een gedegen stal: ja mijn moeder en mijn vader ook jazeker als het raam open stond en de geuren van de klanken als grashalmen binnen kwamen zweven zo einde zomer… Het meisje moet van alles, om iedereen om kijkers en vooral om ouders die zo rusten op haar schouders. Het meisje moet en weet dat…

Als jij er niet bent valt alle beweging weg uit de dagen. Het spoorschrijven in natte autowegen, waar bomen deinen en het wachten langs de kant een oversteken weifelt. Het sukkelen in een fietsdrafje over zandpaden, die vertraging waarmaken. Het voetstoots een boswandeling beginnen, waar kraaien uit de bladeren opscharrelen en triest…

Als jij er niet bent valt alle beweging weg uit de dagen. Het spoorschrijven in natte autowegen, waar bomen deinen en het wachten langs de kant een oversteken weifelt. Het sukkelen in een fietsdrafje over zandpaden, die vertraging waarmaken. Het voetstoots een boswandeling beginnen, waar kraaien uit de bladeren opscharrelen en triest…