ach, oude Haagse nozem op je Puch
een helm verhult je wilde grijze haren
je vrienden kwamen langzaam tot bedaren
het is alsof de tijd jou oversloeg
nog dikwijls stop je bij die oude kroeg
en denkt terug aan glorierijke jaren
er klonk muziek van losgebroken snaren
je was er altijd zat, maar nooit genoeg
je staat daar maar, verzonken in getuur…
zoetelieve knul van mij
zij aan zij in mijn getij
schreef ze van haar eiland
ik had mijn puch nog
buddysit hoog stuur
mijn grote beurt
zou gaan komen
zij wond mij op
haar gebriefde lippen
schreven boekdelen
onder olijfbomen
wilde bloemgeuren
hoge bergen diepe valleien
haar palet de regenboog
ik huilde - heel droog…
en begin het lijstje in m'n hoofd
automatisch af te strepen
solex /zundapp /kreidler
berini /puch /thomos
om tenslotte uit te komen
bij de meest voor de hand liggende
namelijk de kaptein mobylette…
Als tiener droomde ik van een Puch.
Als twintiger jeukten soms mijn handen.
Als dertiger was ik een man, die driftig op een carrière joeg.
Als veertiger kwam uiteindelijk het gezinsbesef.
Als vijftiger vond ik politiek laf en klef.
Als zestiger had ik alles wel in ’t leven gezien en beleefd.…
meubilair
Tienduizend boeken in bananendozen
Chinese vazen zonder plastic rozen
De hele mikmak handlen wij
with care
Een mountainbike een kleine molshoopfiets
Met lage instap zonder middenmotor
Met toeter voor een snottebellenkoter
Die gaan op spierkracht,
gratis en voor niets
Wij kunnen tegen meerprijs u ontlasten
Van extra zware puchs…