Alle inzendingen over Moeder

Moeder, ik zou mijn hoofd van zorgen zwaar nog eenmaal in uw handen willen leggen, terwijl uw stem m'een oud verhaal ging zeggen, waarvan ik de heugenis nog bewaar. Ik weet een avond, 't is al menig jaar geleden, zoete rook van meidoornheggen, die bloeiend bogen langs de smalle weggen, maakte mijn moede leden loom en zwaar.…

Ma, jij was het schuim van de zee, die het zeewier met zachte hand streelde. De zon, die door de wolken priemde, om de bloembollen tot mooie bloemen te laten ontwaken. De stroom, die in alle bescheidenheid, naar de zee vloeide, om het zoute een zoete smaak te geven. Een zacht briesje op een zomeravond, die onze huid deed afkoelen. Uw…

hij zei jullie praten nu precies als je moeder ja dat was dan ook precies wat ze wilden zeggen maar niet durfden zeggen tegen een vreemde ook al omdat ze het nog niet aan hun moeder verteld hadden…

En dat blijft zij iedere dag bellen zo is zij, moeder blij vertellen duurt soms ellen- lang zonder enige betekenis weten wat er is zomaar even horen dan raken wij niet verloren ze vinden ons getikt maar de navelstreng wordt nooit echt doorgeknipt!…

Moeder, mijn Moeder, o hoe váák zal ik Nog tot de vrede komen van uw woord, Dieper ellendig dan uw hart vermoedt? Met geen gebaar, geen blikken en geen snik Durf ik verraden want mijn hart vermoordt… En dit is vreeslijk, want Gij zijt zó goed!...…

Een zee van lichtjes, koele ruimte, bloemen die de tolk zijn van de dank, weemoed die hier rondhangt in de stilte, vragen, twijfels, vroomheid ook, haastig even binnenlopen, kaarsje aan, een vluchtig kruis, of wat aarzelende stappen, weg uit al dat groot gedruis..., eventjes hier wat verpozen schuifelend met zware tas... Kinderogen die zacht…

nu ze niet meer wist wie ik was keek ze me beter aan ze wist niet meer waarom ze keek men zag het haar zo aan ze keek en zag iets anders en als ik haar iets vroeg zei ze steevast dat ene ja vanzelf vroeg ze niets er was ook niets meer dat ze vragen moest dan keek ze door het venster alsof er nog een verte was maar tussen dicht…

Ik heb mijn moeder niet verloren, daarvoor gaf ze mij teveel, wat zij mij zei dat blijf ik horen: 'van wat ik ben, ben jij mijn deel'. Ik kom haar overal nog tegen, in wat ik doe en wat ik laat, Ze is en blijft voor mij een zegen, waarvan het spoor steeds verder gaat.…

Mijn moeder is gestorven ons mam, zij is niet meer nooit meer een ontmoeting en dat doet zo zeer. Het is al lang geleden zegt bijna iedereen maar voor mij was het pas gisteren toen kon ik er nog heen.…

Zie,die tedere hand nù dik geaderd trillend het album bladert…

- Kom in, Mijnheer, ik stel u voor aan Moeder. - Vrees niets, kindlief, al heeft hij naakte benen: hij is een vriend, een goede vriend, een broeder: hij is niet ruw, hij wandelt op de tenen. Tot weerziens dan. Ik kom vannacht of morgen. Gij kunt gerust een onze-vader lezen, en zet uw muts wat recht.…

lichtvoetige bewaarster van mijn vaders donkere ziel en van mijn lichaam ik zie je dromen en zingen je beleefde in gedachten romantische reizen naar het “Land des Lächelns” maar je maakte Apfelkuchen en ging voor ons te voet naar de markt we mochten over je meubels lopen en in je woonkamer tenten bouwen je was er je bent er…

U bent de wind onder mijn vleugels De kurk waar ik op drijf Mijn rots ook in de branding dat staat buiten kijf U bent me oh zo dierbaar Staat altijd voor mij klaar Ik kan u echt nooit missen u bent mijn bemiddelaar Moederlief, u bent bijzonder uniek op deze Aard' u baarde elf kindren en bleef voor niets gespaard onze vader was ook…

jouw schoot heeft mij eens gedragen in de kracht van jouw leven ik heb nooit om liefde hoeven vragen je hebt 'gewoon' alles gegeven nu zit je oud en stil in een lichaam dat niet meer wil je herkent mij niet als jouw kind al lijkt jouw vuur gedoofd, jij bent waar ik de warmte vind…

Moeders zijn... de keukenhulpjes, kinderverzorgsters in 't stulpje, nachtbrakers, cafe-uitbaters, soms ook een echte hondenuitlaters... maar ook... echtgenotes naast een eega, moeders die mee naar een feest gaat. Moeders zijn dus...…

mijn moeder Hielp me door mijn kinderjaren Kamde elke ochtend mijn haren Vertelde me over haar puberteit Luisterde tot in de eeuwigheid Gaf me tips voor op school gaf me soms een klein symbool om te laten zien ik hou van je, mijn lieve lien…

Wie had mij kunnen uitleggen, hoe het voelt om moeder te zijn Wie had mij kunnen zeggen, dat het zo zalig is en fijn Wie had durven dromen, een kindje zo mooi en zacht Dat het echt is gekomen, en het geluk me nu toelacht Wie had kunnen bedenken, ik en m`n kindje zo vertrouwd Dat het me zoveel zou schenken, een unieke liefde die…

Hij sprak en zeide In 't zaêl zich wendend: Vaarwel, o moeder, Nooit keer ik weer... En door de lanen Zag zij hem gaan en Sprak geen vervloeking maar weende zeer. Sprak geen vervloeking... Doch, bijna blijde, Beval de maagden: Laat immermeer De zetels staan en De lampen aan en De poort geopend, de slotbrug neer.…

Je was een geweldige moeder voor ons allemaal En daardoor spijt het ons allemaal Maar mam je blijft in ons hart En we wachten gewoon af Wat er hiernaar komen zal En hopelijk gaan we naar het heelal Misschien zien we elkaar daar nog een keer En dan leg ik me er bij neer Dat je hier echt niet meer zal zijn En dan verdwijnt mijn pijn…

Weet er immers toch geen een, "Moeder voelde zich eenzaam, en alleen".…

Moeder zijn dat ben je je hele leven Je houdt van je kinderen en probeert ze van alles mee te geven Maar eens dan stopt die verantwoordelijkheid Altijd te vroeg, nooit is er eigenlijk tijd Om alles te zeggen wat je wilt Plotsklap is het leven verstilt Je kinderen, daar waar je zoveel van houd Staan even alleen, hebben het zo verschrikkelijk…

Een nieuwe dag was aangebroken geen zin om op te staan Moeder stond weer van woede te koken ja, ik had het weer gedaan Iedere dag weer er was weer wat kapot Moeder was boos op mij Keer op keer Wil een nieuw leven leven zonder moeder Ook al is het maar voor even Nu wil ik alleen maar weg Waarom heb ik het altijd gedaan?…

Moeder worden is een geschenk. Moeder blijven is een gunst. Maar moeder zijn en blijven, da's pas een kunst!…

De eerste stralen glijden naar binnen, ze beroeren jouw gezicht, ik word verlegen, bij de gedachte dat ik naast je heb gelegen maar dat is natuurlijk kul en ik begin te zinderen er overspoelt mij 'n gelukzalig gevoel als ik naar je kijk, jij..., moeder van mijn kinderen.…

Bedankt moeder voor al die wijze lessen bedankt lieverd dat ik jouw kind heb mogen zijn…

Mijn moeder kijkt toch stilletjes toe, en ik vind dat een fijn gevoel. Hoe ik alles met mijn gezinnetje doe, ze zou ook begrijpen wat ik bedoel. Je moeder weet dat toch meteen, uitleg is dan vaak niet nodig. Een eigen moeder heb je maar een, veel woorden zijn dan overbodig.…

Ik weet nog moeder, dat wij in de avond zaten, dicht bij elkaar. Ik keek naar jou als ieder kind. Jij woelde door mijn haar. Ik weet nog dat jij teder was en mij heel diep beminde, al kende ik de eenvoud niet van dat gebaar. En dat jij zei: een ster, zij valt. Doe maar een wens met je ogen dicht.…

De navelstreng, die mij met jou verbond, is losgemaakt. Niet abrupt, zoals bij mijn geboorte, maar één voor één zijn alle vezels losgeweekt. De laatste tijd van jouw bestaan is ons bestaan. Nooit was ik dichterbij Nooit was jij verder weg dan half begonnen aan jouw grote reis. Half hakend naar het aardse leven, half verlangend…

Je weet, wij houden van je, Moeder,allemaal, maar nooit genoeg om alles te verklaren, jouw liefde spreekt een duidelijker taal en kan ons woord jouw daad ooit evenaren?…

Mijn moeder, mijn vriendin Altijd zijn we samen, altijd een team binnen ons gezin En slaan we ons samen overal doorheen Als je eens wist hoeveel ik van je hou En hoe ik je bewonder En al die kleine dingen van jou Maken je zo bijzonder Je kan altijd op mij blijven rekenen Met wat je ook doet En waar je ook zult gaan Ik zal altijd pal naast…