Alle inzendingen over Kegel

En 't kromt zich over warrelrotsen henen Waar elke traan, die viel, een traan verkoor Om tot albast te worden en te schoor Aan nieuwe smart, die kegels wordt en stenen.…

woede ingesloten door denkbeeldige cirkels tussen steenbok en kreeft hij zet warm en koud listig tegen elkaar op in een vlaag die aanzwelt tot windkracht twaalf ik hoor de dreun in mijn krop de zee zet een hoge borst op regen stort kletterend neer druppels als kogels in mijn kop mijn lemen huis staat langs een meer de omgekeerde kegel…

, door toeval vervoerd Vindt hij de stempel Zoals bij een maïskolf Een kam die in een bundel hangt Maar de wind verspilt hem Zijn olie en eiwit Waar de plant voor in de buidel graait Dus wenkt hij de gonzende bode met een bloem Zoals een paradijsvogel wenkt met zijn veren De wenk werkt Daar nadert een snuitkever Landend in een warme kegel…

Bij 't rossig, zwaaiend schijnsel der flambouw, Welks walmen tranen teelt bij 't krinklend stijgen, Zie 'k spichtig kegels stijgen, pegels nijgen, Wier blijde blankheid werd tot wenend grauw.…

En waar de wateren de groene kegels drenken, Volgt ’t oog, diep in het nat, de duidelijke lijn Van uitgestoken tak in water-zonneschijn, Wiens onbewogen rust geen stormen kunnen krenken. Geen kabling komt er in. De stralen, die zich deelden, Weerkaatsen ’t bodembos tot in de volle dag. Men ziet hoe rond de stam de groene mossen geelden.…

op eeltkussens zeil je door zand dat zindert omzwachteld en wijdbeens tussen vetbulten geen duinflank die jouw passen hindert het stof dat hier opstuift in kromme kegels reist op een dek van damp naar het noorden slaat met regen op stoeptegels neer jouw kameel is een loom en voos schip door een lange stok aangespoord er bloeit een schuimvlok…

Bij 't rossig, zwaaiend schijnsel der flambouw, Welks walmen tranen teelt bij 't krinklend stijgen, Zie 'k spichtig kegels stijgen, pegels nijgen, Wier blijde blankheid werd tot wenend grauw.…

ik zit in een jager met twee straalmotoren vastgegespt in een kuipzetel ga ik in duikvlucht rakelings over de klokkentoren ik scheur door dikke, lauwe lucht met een gasvlam in mijn ronde staart de gestroomlijnde neus sleept een kegel mee een werveling van cirkels die uiteenschuiven elkaar overlappen in een spitse huls die nog scherper wordt…

door een fluwelen boor graaft een gang door het smeer schampt het aambeeld, schendt het weefsel in het tere slakkenhuis van mijn oor in een hecht spel, een kwintet met drum en bas, piano en sax dwingt hij me op een dwaalspoor cool jazz en groove en funk ken eerst de regel, dan mag je hem breken het ingetoetst ventiel verkort, verlengt de kegel…

over jij kwam hier op een rafelig tapijt neergestreken geweekt in de spanwijdte van de Middellandse Zee jouw gespleten tong heeft me leren spreken toch zwijg ik en pluk de ronde vrucht mijn nagel scheurt het leer van jouw schil de pit in de korrel drijft in gelei speeksel borrelt op tot ik bijt en wil dan smeert jouw stroop de kleine kegels…

Waar ik gluur naar hun trilling Jouw vingers kruipen als kevers Onder mijn broekspijpen Verhit in eigen zweet Gesmolten in de tropen Het kriebelt Als een bange vlinder In de kom van mijn hand Jouw bekken is een donzig dal Als je kantelt in het linnen Om jouw navel te verbergen Het enige litteken waarvoor je bloost Jouw tepels zijn kegels…

de kegel van haar snavel hakt de schors open met de tong likt ze bosmieren uit de pulp morst ze melk over de deinende navel soms peutert ze met geveilde nagels aan zijn gulp scheurt het zegel, dan kruipen er vingers van bijenwas over de blonde wrong, de ontstoken knopen in de broeikas van een etterbuil, een wonde dan kietelt zij de tulp…

tint van een circusjongen maar buiten de lijst huilt een jachtbommenwerper een paard in paniek snuift het doek binnen het dak laait, de wirwar wordt scherper achter de slaande deur rolt de soldaat met een gebroken zwaard de krijtlijn tussen binnen en buiten is uitgegomd hij heeft grijze snippers uitgespaard de kleur verbannen kubus en kegel…

hier een wesp daar een vlieg it is war es ist Krieg ja, meppen doet de adrenaline stromen Meppen doet mijn talent ontluiken met grote handen maai ik om me heen als kegels vallen de slachtoffers hier een vriendschap daar een reputatie wat een geweldige preoccupatie ja, meppen doet mijn talent ontluiken Meppen beëindigt mijn lust en mijn…

heel blij de grond Ik weet nog hoe ik opstond Jouw voicemail maar bleef vragen, waar jij in godsnaam was En waarom je niks hebt achtergelaten Dan wat haren op mijn kussen, en lipstick op een glas Jochies spelen op het plein Eentje valt, verbijt de pijn Een tel later is hij dat allang weer vergeten En ik woel hier op de grond Met een kegel…

stalag-staand en stalag-hangend Drassig aanmodderende grondstoom stroom geiser nevelig dampig heet Oerpoel darwinistische levensschoot doop- en wij- Aquarellen rellen neerslagend neerslag waterkanon striemen Wolken glijdend geleidend sijpelige plets Plassend wassend overstroming stroming stenigende kracht bol van hagel Transparante heldere ader pegel kegel…

Hij krijgt dus geen klap bij de hordes met een kegel, en ook niet met haar blote handen want die stekels doen pijn.…