Alle inzendingen over Francien

Als je echt van iemand houdt Iemand alles toevertrouwt Eén die echt weet wie je bent Ook je zwakke plekken kent Die je bijstaat en vergeeft Eén die naast en in je leeft Dan voel je pas wat leven is En dat liefde geven is...…

De zee danste tot aan de horizon stormachtig - zodat ik het horen kon ik liep op blote voeten langs de kust en voelde de warmte van de zon © Francien (sien)…

(bij 'frombeneath' van Francien Krieg) Vanaf de jubeltenen kijk ik omhoog naar het rijzige lichaam van een naakte dame, die op het punt staat om te gaan duiken. Nu is haar schone lichaam nog kurkdroog en ze duikt naar mij, is mijn zoete aanname, terwijl ik hunker naar haar flinke kruiken.…

Uit de evangelisch-charismatische beweging Zijn het complotdenkers die ons radicaliseren En even verder wordt verkondigd - 't is toch van de zotte - 'We mogen blij zijn met zo'n rechtsstaat', zegt OM-man Otte Madame Francien Oomen zegt 'De ander kun je respecteren Als je eerst jezelf leert zien en met respect te eren'…

Haar aangevallen lijf, de moordenaar te machtig, bleef volop in bedrijf. Van zo één, groot en krachtig, gaan zes in een dozijn en volleyballen prachtig. Ze stopt, maar mag er zijn en niemand krijgt haar klein.…

Doe ook de online quarantaine-check Net als Piet Klaas en Sint en Francien Oomen En help coronaspreiding te voorkomen Nee echt, je hoeft geen water heet te stomen Ook gij, Brutus, kom van uw bijbelstek Net als Cleopatra op Caesar's bed Er zullen geen nonvaxers aan ontkomen Ook Sinterklaas heeft nog een zwakke plek Marie wees wijzer…

morgenstond ....ochtendzon een bootje dwalend op de golven en de wind... steeds zoekend.. naar jou.. naar jou mijn kind.…

De titel van mijn gedicht, is niet bepaald een lichtgewicht. Hoewel ze ontelbaar is beschreven, was dat een ieder naar eigen beleven. Wat kan ze dan al niet zijn, van God tot seks of zielepijn. Terwijl deze letters samerijgen, weet ik niet anders dan over haar te zwijgen.…

Als ik je ogen lachend in de lens van de liefde zie lonken vallen de schellen van mijn ogen die zich vullen met opwellende tranen. Het afscheid zal ondraaglijk zijn. Het zo eerlijk liegende beeld, gevangen door mijn roze bril, vernedert wreed mijn tere wereld. Gelaten heb ik je laten gaan. Je hebt me zoveel pijn gedaan.…

Ik zie ze zitten op het strand Dat ze verliefd zijn ziet iedereen. Ze lachen en kussen in het zand Vergeten alles om zich heen. Ik zie ze lopen langs de zee Hij slaat zijn arm om haar heen Dat zit wel goed tussen die twee Hun geluk houd ze bijeen…

Met gesloten ogen – kijk ik naar de kilte van de grond zo herkenbaar voelt de aarde ik besef nu dat ik al bestond…

Samen met mijn zus en de vriendinnen woensdagsmiddags lekker naar onze plek we verzonnen gekke en leuke dingen het was onze eigen en vertrouwde stek We maakten kroontjes van klaverbloemen om beurten waren we de koningin het koren werd plat door onze schoenen er kwamen spannende gangetjes in. Knolletjes werden uit het veld getrokken aan…

Woorden spelend laten rijmen Rijmen op het ritme van een dans Dansend naar de volgende regel Regels op weg naar een balans Balancerend steeds afgewogen Gewogen op een wijds bereik Bereiken de juiste mensen Mensen, door woorden rijk…

Hoe betrekkelijk is ons leven We krijgen het even te leen Toch blijven we maar streven En haasten ons overal heen We zullen pas echt afremmen Aan het eind van ons bestaan Ons leven daarop afstemmen Zodat we zo door kunnen gaan En als een leven dan gestopt is Niet langer meer in bruikleen Voelen we langzaam het gemis En streven we nergens…

Jouw naam in mijn adem op het kille vensterglas jouw naam leeft voort niet meer uit te wissen…

Een avondwandeling door het bos vogelgeluiden verbreken de stilte voetstappen gedempt door het mos trillend van emoties en kilte…

Een hardloper uit het mooie Assen liet iedereen met zijn snelle tijd verrassen na de finish liep hij door in draf dat vonden de mensen toch wel maf maar hij moest dan ook zó nodig plassen…

Zijn hoofdkussen was het laatste dat zo heerlijk naar hem rook Ik hield het stevig vast als ik 's avonds mijn bed in dook…

Leven als een nachtvlinder In de morgen pas naar bed Voor de afspraak weer te laat Had de wekker niet gezet Leven als een nachtvlinder De avond gevuld met rust Genietend van de stilte Drukte van overdag gesust Leven als een nachtvlinder Het dichten gaat zo fijn Woorden dansen voorbij Ik zet ze op een rechte lijn…

Leer je psalmen en gezangen werd als kind tegen me gezegd want alleen de liefde voor God is eerlijk rein zuiver en oprecht Leer van zowel het oude als het nieuwe testament zodat dit een houvast geeft als je wel eens eenzaam bent Veel heb ik moeten leren als kind met wijsheid overspoeld nog vaker heb ik getwijfeld wat God en de kerk…

Schoonheid zit van binnen niet aan de mooie buitenkant zuiverheid kunnen beminnen wat is wel of niet relevant Schoonheid zit van binnen je moet leren hoe dat voelt eerst openstaan om te beginnen niet twijfelen met wat je bedoelt Schoonheid zit van binnen houd dit niet langer gevangen in zelfvertrouwen winnen en toegeven aan verlangen…

De bleke nevels omhullen de waterlijn grijsgrauw ademend…

Treurende druppels tegen het slaapkamerraam de natuur weent zacht…

Een leven met jou als een veldboeket bloemen gebonden maar vrij…

Bladeren vallen van de bomen door de wind beroerd ze vormen een zacht tapijt als ze uiteindelijk zijn gevloerd…

Vulkaan uitbarsting lavastroom ontvlucht de schoot van moeder natuur…

De gure herfstwind kleurt wangen als sterappels rood en verfrissend…

Mijn gedachten leg ik aan banden stilzwijgend wil ik mezelf zijn Schepen achter mij verbranden God wat doet dit………..pijn…

Gedachten op papier geschreven woorden vluchtend in een gedicht gearmd met de weemoed genietend van de letters die in stilte verwoorden wat de ziel blootlegt…

Bordurende over het leven zal ik in gouden draden van een schitterend verleden voor de doffe glans van heden uit het weefgetouw diep in mij een kleed van verzoening weven…