Alle inzendingen over Floor van der Wal

De Gouden regen heeft Toos gekregen de Ridderspoor staat bij Floor. Onze Lavatera staat nu bij Vera en de Anemonen heeft Astrid meegenomen. De Angelier is aan de zwier de Akelei heeft averij. Maar mijn Lelietjes van Dalen kan niemand komen halen, want die heb ik voor het leven eens aan jou gegeven.…

Een wesp uit Weesp had wel een gek en te berispen spraakgebrek. Zo noemde zij zichzelf steeds 'weps', zei 'wepsentaille' en ook 'geps'. Een rups uit Gaasp gaf haar wat tips, maar zij riep kwaad: "Stop dat gegips!" Toen gleed ze uit, hosp op haar bisp en pisp riep zij: "Jij ak'lig misp...!"…

De pythagorhaas zat op z'n helling en keek wiskundig om zich heen. "Ik hou het bij mijn ondersteling," sprak hij, "dat zo in 't algemeen het min of meer vrij zeker ópgaat, dat schuine zijde c² = a² + b²." Hetgeen - naar nu verluid - bevestigd is als Stelling door 'n algebrasem op Terschelling.…

Eens per jaar, om kwart voor zeven, gaan het schompus en de bral naar het foutenfestival. Kijk, daar komen ook de neven: jat en klauw en grijp en gap - foute jongens uit de klap. In de zaal weergonst het leven op de tonen van een oert; hier en daar wordt er gevloerd. Onderwijl weeft men zijn streven, de kompanen met de maats - ieder…

De oude onomatopee klimt stram uit zijn cabine en stekkert vast een '1', een '2' - zijn pet staat naar benzine. Ik vraag zijn toekomst, zijn tevree, zijn hang aan de machine. "Ach", zegt hij, "vroeger viel het mee: het is het ongeziene ..." "En", zegt hij schoorvoets, "onderzee moet ik de kost verdienen. Maar verder maak ik…

De nachtzaai schampert langs het zwerk op weg naar Donkervoorde, gevlucht voor 't eerste ochtendlicht dat aan de einder gloorde. Nu daalt hij af en volgt het grauw van schim- en schaduwgronden, totdat hij in zijn schuil verschiet - heelt eerst zijn lichtspoorwonden. Hij brouwt er aan zijn vunzig voer en voedt zijn voze leden met doem…

De kobberneel zit aan het diep en luistert naar het wielen. Oh, had hij maar een ielewiep - dan zou hij kunnen kielen. Maar kobberneel toeft onverwacht een snater in zijn touwen. Had hij zo'n euvel ooit gedacht ... hij wil zijn staken houwen. De snater linkt de kobberneel, raakt helemaal van bouten. Eén weet van tweeën één te veel -…

Oorlog, het kan je zomaar overkomen. Je kan er niks aan doen. Oorlog, het kan ineens beginnen. Het is nu en het was toen. Zij, zij zit er midden in. Zij, zit in levensnood. Zij, zij is in dat land geboren. En gaat er ook weer dood. Jij, jij ziet het op de televisie. Jij hebt iets te eten. Jij, jij denkt er dan wat over na. Maar bent het…

Waarom nu? Ik had het je nog niet verteld. Ik hou van je, heel mijn leven. Al bijna 14 jaar, op mijn vingers geteld. Misschien is het wel goed zo. Je had erg veel pijn. Misschien is het wel goed zo. Je wilde er niet meer zijn. Laat mij maar zo liggen, bracht je hem in. In de stank. In het donker. Het had voor jou geen zin. Maar eens…

...is soms te veel. ...is soms te weinig. ...is soms heel veel, en dus oneindig. ...komt nooit goed uit. ...is nooit fijn. ...komt altijd verkeerd, maar zal er altijd zijn.…

Afscheid is niet erg, je ziet elkaar toch wel weer. Afscheid is niet erg, je ziet elkaar de volgende keer. Afscheid voor een tijd is niet fijn. Maar afscheid voor een tijd doet ook geen pijn. Afscheid voor altijd doet verdriet. Maar afscheid voor 'altijd' bestaat niet.…

Zij verliest, Ik heb verloren. Zij is triest, Ik van tevoren. We zijn ze kwijt, Wij allebei. We hebben spijt, Het is voorbij.…

Een slome slak uit Oldenzaal verklaarde zich links-radicaal. "'t Vooruitgangsdenken," liet hij horen, "is ons als 't ware aangeboren. Maar 'k zeg erbij - tot onze schande - wij-zelf zijn niet vooruit te branden."…

Een maaltijd Om jouw honger te stillen Om mijn verlangen te stillen Om te zeggen dat ik van je hou Ik geef me bloot Door de smaak te kiezen Die ik met je wil delen Omdat ik je vertrouw Geen woorden Maar een combinatie van ingrediënten Die samen meer betekenen Dan "ik geef om jou" Ik wacht op het moment Dat jij honger krijgt En…

Ik ben slechts een toeschouwer van de vertoning van zijn schatten. Zijn lokken nog voller, zijn parels nog blauwer, het valt nauwelijks te omvatten. Maar het mooiste van zijn collectie is niet meteen zichtbaar. Het is het toonbeeld van schoonheid en perfectie en hij is daarmee rijker dan menig keizer of tsaar. Het is zijn prachtig wit ivoor…

Maar Wals Niet Over Me Heen...…

en moeder tevree Lieve Floor ga ik nu schrijvend en dichtend zelfs weer boksend gezondheid stichtend het leven door Mr.Bojangles come back and dance Please Mr.Bojangles oh dance, dance one more time…

Tussen wal en schip hoort een zeeman niet thuis. Want een zeeman heeft zee- benen, die voelen zich alleen op het eigen schip thuis. En ook de beste stuurlui staan niet aan de wal. Zij draaien liever aan het stuurrad van hun schip; door het ruime sop, niet op weg voor niemendal.…

Een ziel moet zien te zeilen naar de wal Over een grote, zilte oceaan Dapper door Scylla en Charybdis gaan Een haven of een baai vinden vooral Soms vaart zij in een fuik, loopt in de val Dan heeft ze averij, scheurt haar bazaan Een ziel moet zien te zeilen naar de wal Over een grote, zilte oceaan Loopt averij op en gaat door een dal Ze dobbert…

O wee die arme Walen! Zij moeten voortaan Hun koken en braân Betalen. Daar valt niet meer te pluimen, Daar valt niet meer te schuimen; Zij moeten Vlaandren ruimen, O wee! Gebruikten de Walen hun fijn verstand, Zij lieten in Belgie de boel in brand, En trokken ineens naar hun liefste land, Hun vaderland: la France!…

Zout in verstramd lijf, ligt de boot veilig aan wal maar vast aan een touw.…

Hoe holler de taal Hoe voller de zaal (En ondertussen schrijven de stuurlui aan wal hun distichonnetjes!)…

Als een wals is deze schone ochtend op me neer gestreken doch het plaatsen van mijn voeten is in tijd gebleven…

oceaan zonder eind vissen worden vogels worden geroepen…

De Waalse pistes zijn pessimistisch voor langlauf op de autostraden.…

Heel Nederland stond plotseling muurvast De snelweg vol met talloze tractoren Op weg vanaf het vroege ochtendgloren Zo’n actie vond men blijkbaar wel gepast En om de stemming verder te doen stijgen Ging men ministers met de dood bedreigen…

echt aan de grond genageld staan een nachtmerrie Hij had ze nog zo gewaarschuwd: niet een hol graven in de wal van de geweldige kuil. En nu zaten ze daar toch in hun holletje naar hem te grijnzen. Duifjes in hun columbarium. Hoofdschuddend sprong meneer Jeronimus de kuil in en de wal bezweek.…

Ik zag hoe mist wreed je oevers verhulde Die van mij pas ontdekt Wat had ik je graag zachtjes aan wal gezet…

De Walen hebben in het taalconflict de tegenstelling overbrugd en beloofd de bal ballon te noemen alleen bij ballen door de lucht.…

De weemoedige Weense weende hete tranen in haar danspartner’s hals net toen het erom ging verpletterde hij haar ~ als een wals.…