23481 resultaten.
zand erover
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 778 werd reeds opgezet
schietend schreeuwt zij okee zand erover…
nat zand
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 605 gebonden aan een touw
en de kracht van de maan
langs duizenden sterren
in de hemel gegaan
in aanzwellende stormen
van geweld
op zoek
naar haar held
zonder naam
zonder weet
van haar bestaan
in de rust van de nacht
onder een hemel van sterren
schrijf ik mijn naam
in het nog warme zand
ik geef haar mijn hand
en weet
dit is goed
het is…
Het Zand
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 127 Zand
ik zie
alleen
maar
zand
Ver weg
dichtbij
voor
achter
en
opzij
alleen
maar
zand
Ik
voel
overal
zand
in mijn oren
in mijn ogen
knieholten
en ellebogen
overal
zit zand
Ik ben gek
op zand
op kuilen
duinen
en bergen
grof geel
en fijn wit
zand
Ik geniet
van
woestijn
steppe
en strand
hollen
lopen
dolen
in…
De woorden in het zand.
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 123 Ik schrijf met mijn tenen,
letters in het zand,
de letters vormen woorden,
daar op dat warme strand,
de woorden die verdwijnen
zodra de zee weer aanrolt.
Ik schreef de woorden
in het warme zand,
alleen bestemd voor mijn ogen,
daar aan de kust,
in dat langzaam verdwijnende zand,
in het water.…
Liefde als zandkorrel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 310 Liefde begint als een zandkorrel,
langzaam worden dat er meer,
een handje vol zand en elke keer,
komt er een beetje bij.
Liefde is als een schep zand,
het ligt sterk besloten in je hand,
maar zodra je de vingers van elkander doet,
glipt de liefde als zand,
je door de vingers.…
Zand
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 107 Zilte zee als onze horizon
schitterend in zonlicht
zeilschepen laveren
over golven, gulzig
glazig in mijn droom
niets weet ik meer dan jij
over iedere zandkorrel
uniek in samenzijn
een vader
die zijn zoon niet kan vinden
een ader
die zijn droom niet kan vinden
op het strand.…
Sahara 2007
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 159 ik weet nog van het zand
en die enorme vlakte
van mijn handen
rond mijn mond
roepend naar een fata morgana
waar mensen
zwijgend staarden
die alles omvattende stilte
en de eenzaamheid
die mij overviel…
Niet saai
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 159 De winterjasmijn
kroop beloftevol omhoog
het wordt een bloeier
de rododendron al vol knoppen
lacht in zijn vuistje
het wordt niet saai dit jaar
er roert wat in mijn tuintje
ik speur het
er komt een taaie winter
het is middagtijd
nu spieden naar een stekje
om te toeven
en te proeven
wat dacht je van
een coq au vin…
Walvislied
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 847 Met jeugdbrand op de wangen
Staat de matroos in het kraaiennest
Langs de stuurboordboeg
Een opgespoten stuifwolk
Een massief duistere vlek
Sindsdien ontwent hij aan die kolos
Elegant in zijn onderwaterwildernis
Met een bultrug opduikend
-Het oog boven de muil-
Sliert hij voorbij en tilt de vin
Het gebrul plant zich mijlen verder…
Gips
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.425 ik kan geen vin verroeren
zit hele dagen stil
lopen, rennen, springen
dat is wat ik wil
ik kijk verveeld naar buiten
zie kinderen op straat
kan het niet verkroppen
dat alles verder gaat
iemand vraagt:
gaat het wel goed?
je ziet een beetje pips!
dan denk ik:
hoe zou jij je voelen?
zes weken in het gips!…
Hakken: in 't zand
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 277 Zet dan fijn, je hakken in 't zand
want geloof me: het zijn mensen met
weinig verstand, die je op je hart trappen
Dus zet ze maar in 't zand: die hakken!…
Zou ze weten....
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 109 Aan haar blijf ik voor altijd haken,
ze blijft zo koel, verroert geen vin.
Zou ze weten van mijn hunker,
zo heftig en haast animaal.
Ik sta bevroren voor haar bunker,
ze blijft zo pijnlijk cerebraal.…
Timmertje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 147 Daar staat de koningin van Nagano
De streep, de spanning, ze verroert geen vin
Ze stárt maar tegen beter weten in
En doet de troon nu over aan Margot
Een zin die ik voor altijd bij me hou;
Frank Snoeks en: 'Timmertje wat doe je nóu!'
Marianne Timmer kondigt vandaag aan dat ze per direct stopt met schaatsen.…
Zand
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 429 Hij pakt de krant
en boert
bloed, in kleur
hij zucht
pagina drie
en leest
zon, sterren
hij gaapt
niet zo veel
kneedt zijn kruis
als zandkorrels op aarde
krabt zijn navel
wellicht meer
pakt zijn bril
net - zo - veel
hij kreunt
zijn vrouw
hij staart
ze kijkt
hij beeft
ze komt
hij pakt
haar hand…
Zand
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 448 Het zand waait over de vlakte
Verstopt zich onder een struik
Nestelt zich alsof het daar kan blijven
Droog en dor is de struik
Hij kan het niet vasthouden
Daar vliegt het zand weer door de ruimte
Ik wil hier blijven roept het zand
Niemand hoort het in de eenzaamheid
Plotseling verdwijnt de zon achter donkere wolken
Het begint te waaien en…
zand
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 410 voorzichtig geopende handen
los zand
de zeebries neemt het mee
niet sterk genoeg
de zorgen blijven kleven…
zand
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 610 Mijn gedachten ploeteren maar voort
in de modderpoel van wat eens mijn verstand was
emoties hebben de controle overgenomen
en fladderen vrolijk rond in het mulle zand
dat zachtjes kraakt onder mijn gevoelens
Waar komen zand en modder elkaar weer tegen?…
Zand
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 178 Geen woorden van spijt
die deze ruimte vullen
het gaat toch om de grote vorm
dit is een nieuwe ochtend
het andere droom begin
jij, jouw schaduw, en de hond
vragen hem voor het avondeten
en hij volgt de trein naar de duinplaats
waar jij met zand de hoop ophoogt.…
zand..
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 125 zandlopers rijgen
langs hun onvaste schreden
tijdloze korrels…
Als zand
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 181 Met thermometer hoog
in het kwik, duurde de dag een
etmaal lang
De dans echter, die gaf aanleiding
voor een periode die echt
zeer verwart
Als zand in je handen verglijdt de
tijd van eeuwig, naar een moment
van duivels…
Zand
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 60 Soms zou ik het zand willen zijn
de glimlach op jouw gezicht
in alle zomerse werelddelen
om je met mijn vrijheid te bevrijden
vol zonneschijn en sproeten
omdat je in de nacht verlegen bent
aan de kust met een geliefde
ik moet me nu losmaken
uit het silhouet van jouw gedaante
je zou een boom kunnen zijn
of een reus onder de zon
nu…
zand
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 74 ze had
de kinderen
gedood
het huis
een fort
gebouwd
op zand
het weerloze
achtergelaten in
een bolwerk
van glas
de verontrusting
bedekt onder
lagen van
vage woorden
soms begint
iets pas met
de ontknoping…
Zand....
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 202 zal ik niet
aan dit landschap
zand schuurt
tussen m'n tanden.…
Uitgeput en vaarwel!
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 539 Uitgeput, niet meer in staat een vin te verroeren,
vervliegt de laatste adem, ze zakt nog dieper weg,
vervolgens geeft de laatste zucht aan,
dat het met haar leven van uitputting is gedaan!
Vaarwel…
Zie je ik hou van je
poëzie
3.0 met 155 stemmen 16.021 ZIE je ik hou van je,
ik vin je zo lief en zo licht --
je ogen zijn zo vol licht,
ik hou van je, ik hou van je.
En je neus en je mond en je haar
en je ogen en je hals waar
je kraagje zit en je oor
met je haar er voor.…
Watervleugels
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.207 Als een tovenaar van brandend licht
valt zijn mantel van behagen
zachtjes, als een zeemeermin
die golfjes opstuwt met haar vin
om mij te helpen mijn gezicht
over de zoute zee te dragen
Waar ik blijven zal de volle dagen
volle dagen ver van land
denkend aan wat stond geschreven
vleugels heb je maar voor even
en dat bleek toen woeste kragen…
alles en niets
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 146 in de nacht
hoort hij de
roep van de uil
hij ligt naast het
hulpeloze lijf dat
geen vin verroert
zijn overvolle
hoofd herkauwt
draait en maalt
iedere steen op
de achtergelaten
weg keert hij om
de dood komt niet
altijd aan het eind
van het leven
hij denkt aan de
klare lijn de kunst
van het weglaten
alles en niets
zal…
LAIS CCCXVII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 56 meewarig de zwijgende dolfijnen
gebaren: weinig vin en veel venijn. en
zout legt de zon van de zee op zijn huid,
en roepende scheepshoorn, zeemeeuwgeluid.
wonden die gutsen, golven die lonken
gieten twijfel in een vaststaand besluit:
het moet hier uit, dit schip is gezonken.…
Sint-Amandsberg
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 105 Sint-Amandsberg,
thans vervlakt:
niet enkel heiligen
schudden er zand
uit hun schoenen.
De bloemenwijk
herinnert
maar met naam
aan het fleurige verleden.
Wie erin graaft,
stoot op
s h r e
c e v n
en stopt wegens snijwonden:
het verleden laat zich niet vangen.…
(Zand)zakken vullen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 67 Hij is een prima zakkenfabrikant
En maakt al jarenlang de beste spullen,
Geschikte zakken om met zand te vullen,
Daartegen zijn ze optimaal bestand.
En tevens wordt nu een geheim onthuld:
Daardoor wordt ook zijn eigen zak gevuld.…