Alle inzendingen over Alles tot niets gema

Ja! ik min u, Doornenhagen! In uw vrije, wilde groei, Die wij na de winterdagen In uw sneeuwwit reine bloei, 't Bruidskleed der natuur zien dragen, Schoon nog 't woud ontbladerd staat. Struikjes winnen 't van de bomen, Immers 't oog reeds langs uw zomen Groene plekjes gadeslaat. Daar, in de eerst versierde struiken, Door de zuiderlucht…

tevergeefs gebeuld jarenlang gesleurd gegeven en genomen schandelijk bedrogen juwelen en kleinood de liefde overboord gevoelens die wegkwijnen het waren...parels voor de zwijnen!…

Een spin knoopte een reuze web tussen drie takken en een stam. Hij knoopte op en neer, van links naar rechts, met zijde dat uit zijn buikje kwam. Toen het af was, deed hij zijn oogjes toe, kroop hij in een hoekje stil. Was bekaf van al dat spinnen moe, dacht nog: als de prooi nu maar komen wil. Daar kwam hij aan, had het vangnet niet gezien…

Ik ben een haft en ik leef bij de dag Als eendagsvlieg is er veel te beleven Ik zou u graag een voorbeeld willen geven Maar ik moet paren, ik moet aan de slag De zon ging eenmaal voor mij op en onder Heerlijk die dag...en verder geen gedonder…

Brussel, waar ik mijn brood verdien elke dag veel andere mensen zie waar je makkelijk nog kan napraten met wat vrienden over zus en zo. Brussel, waar je nog een glas kan drinken om dan later de weg niet meer te vinden waar je op houten banken nog kunt slapen om dan s ’morgensvroeg wazig te ontwaken. Brussel, de hoofdstad van ons kleine…

Het verstand zwijgt als de liefde spreekt. Ze laat zich niet scheiden, van wat ze bemint. Dwaas als ze is, gaat ze tegen de stroom in. Liefde, Verhaal wat niet slijt aan de tijd. Verlangen wat ons in beweging zet. Liefde, Liefde! Schoonheid van het leven. Wat is het hart zonder haar? Zonder haar woord, zonder haar licht, wandelen we…

Ik wil nog een keer je hand vasthouden. Met je over de boulevard lopen, kijken naar het maanlicht en staren naar de sterren. Ik wil je nog een keer zien lachen, horen lachen. Ik wil je nog een keer zien wakker worden en in slaap vallen. Ik wil nog een keer voelen hoe mijn mond open valt als je me je jurkje laat zien. Ik wil nog een keer je…

We sparen, door de spaarlamp te gebruiken dus in bijna elke schemerlamp zit wel netjes in de fitting een heuse echte spaarlamp. Er wordt heel wat afgespaard hier in ons huis en nu al helemaal want de lamp gaf de geest, het is donker hier het sparen werd ons fataal, er zullen nieuwe moeten komen Zodat we van ons spaarlampen- saldo…

Op een stille avond staar ik naar de tuinen waar nog mensen bezig zijn met het snoeien van een heg of het maaien van gras. Rust omkleedt mij en vurig verlangen dooft, terwijl langzaam achter bomen de zon verdwijnt. Grijs de hemel, maar vredig tegelijk. Harmonie vult de de zwoele lucht, woorden zijn in stilte gehuld en vervlieden langzaam…

De zon in het park waar 't grindpad ons verder leidt. We nemen de tijd.…

het zijn slechts de meeuwen aan een stille waterkant geen mens, geen voetstap in het zand we zijn gestrand in een onbekend land…

Troosteloos is de omgeving De zon zie ik niet Somber is de dag Terwijl het niet eens giet. Ik wil bij je zijn Heb geen bloemen bij me Afgesproken tussen ons Geen bloemen bij leven Dan zeker niet bij dood Ik glimlach als ik aan die woorden denk Maar dat wordt een grijns als ik je plek zie Die eenzame plaats tussen soortgenoten Geen…

Panta rhei alles stroomt alles is vluchtig alles is luchtig vooral in de zomer. Panta rhei alles stroomt alles beweegt niets overleeft ook niet de zomer.…

Ze had haar boze oog gericht op een prachtig eiland in de Atlantische oceaan hoe kan het toch bestaan dat een orkaan zo tekeer kan gaan het eiland heeft haar schoonheid verruild als je de verwoestende beelden ziet zo veel chaos, wanhoop en verdriet bevolking totaal verdwaasd want nog is zij niet uitgeraasd de natuur heeft weer haar…

het eerste scheepje een uitgeholde boomstam bracht lang geleden een vederlichte lading mee het was alles wat we wilden tot het zeilschip met één zeil ons ietsje uit de wind hield dat was alles wat we wilden een schip met méér zeilen hield ons nog meer uit de wind alles wat we wilden onder het wegstervend licht vaart…

Is het tij te keren door ons te vaccineren door de intimiteit te weren? Of moeten we leren minder te consumeren minder te begeren de bio industrie af te zweren minder winsten uit te keren aan wellustiger heren Gelijkwaardigheid te waarderen en de natuur te eren. Laten we daarvoor demonstreren…

Wanneer het levenspad ten einde loopt, er geen licht meer is dat begeleid, zelfs de stilte in duisternis verdwijnt, dan is het leven bijna uitgedoofd. Dan blijven er hooguit herinneringen, die al naar gelang het leven, en met een paar uitzonderingen, een last zijn om te dragen en diep met je zijn verweven. Onherroepelijk komt de vraag, wat…

Regels die in zichzelf Zijn opgesloten, ontoegankelijk Voor wie ze lezen wil, 't Is geen opzet, Eerder zijn ze het Product van een mens Die met stomheid geslagen is, Die uit pure onmacht Sprakeloos werd…

Een veelvoud aan korreltjes. Moeilijk bijeen te houden, glippend door de vingers, vallend op de grond. Om aarde te worden, bodem van waaruit wij leven.…

Wie nog nat achter de oren is is vooral nog nat in d'r broek!…

Hoe wij van elkaar verschillen. Vervelend, die onzekerheid. Eerst was er het gerucht dat je met tienen mocht samenkomen, wat de sociale dieren onder ons niettemin hogere wiskunde deed uitvoeren. Wie zouden we dan vragen? Waar zouden we die juist zetten? Met hoeveel meter tussen de stoelen? Dan bleek dat achteraf weer een gerucht. Zouden…

De rijder en z’n paard, ze zullen zeker komen daarom oefen ik m’n vleugels in ’t ruisen daarom is m’n bed zo zacht we zullen luisteren naar ’t geluid van de regen op ’t golfplaten dak maar misschien is z’n bus wel blijven steken in de modder zoals laatst hoe vind je eigenlijk m’n lippenstift?…

Oh, dat onvolmaakte verlangen, zo met enig lot verbonden, zacht ontaarde onrust, spiegel in de tweedeling van geaarde geslachten. woeste drift van het ongewisse in een warme golfstroom, avontuur gebonden…

Ik liet telkens alles los in mijn leven, om het daarna weer te hervinden, maar aan jou bleef ik me binden, poëtisch als spiritueel, en vooral ook hartelijk emotioneel.…

Kringloop van de vragen, het gras waarop we lagen heeft zich allang weer opgericht. buigen sterren en de maan naar dat kleine stukje grond om de wereld even aan te raken, het juiste woord te vinden in het malse gras waaronder je ligt, waaruit jij korrels vrolijkheid blaast uit de toekomst in beide monden, zorgen, zoet en bitterheid…

K on ‘k maar drie meter in de hoogte springen S pring ’s in the air: zo’n vogelvrij gevoel! T raag, niet te snel, de zwaartekracht bedwingen A mper ten prooi aan Gravitatie ‘s Pull O mhoog, omhoog, en even blijven hangen P al naast een eekhoorn die ik een nootje geef S traks zorgt de pure kracht van mijn verlangen P op-pop dat ik als een kurk…

1 Voorlopig blijf ik alle dagen thuis 2 en nies vakkundig in mijn elleboog 3 Maar wel bezoek ik oma op driehoog 4 en klus naar hartenlust in moeders huis 5 Een fors bedrag naar ieder rampgebied 6 en deze vijf... die doe ik lekker niet!…

Laat woorden Nooit een stilte kraken die de liefde breken…

oudjaar vier ik alleen alleen met mezelf mijn pc en de tv god kijkt op me neer terwijl ik lig te kijken eenzaam en alleen vanavond,niemand om te praten te dansen of te zingen of iets wat mij gelukkig maakt geen programma' s meer de tv die zet ik uit met mijn pc in slaapstand ga ik naar de keuken ik rook een laatste sigaret terwijl…

Jan Krediet is overleden Jan Krediet is dood maar hij is nog niet begraven hij is namelijk nog springlevend maar nu wel onder zijn condities weg met alle plagerijen, pesterijen over zijn naam, zijn geld, zijn zijn Jan Krediet is dood, is overleden Jan Jacob Krediet leeft door met zijn 2e geboorte- en doopnaam die zijn verwekkers hem…