46 resultaten.
ridder ravot
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.176 in de laatste maand
op de zevende dag
vieren wij van ridder ravot
van duimelot tot kleine ding
de groeitocht van wiegklein
naar pinkeltje groot
jouw jaartjes tellen nu
vijf in getal
net zoveel als bij jou thuis
nu mensen wonen
papa patrick en mama jacqueline
immers maken jou
naast noa’s kleiner broertje
ook boaz’ grote broer!…
rakkers
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 135 rakkers en deugnieten
schelmen zijn het
of schavuiten
die cool en bontgekleurd
stoeien ravotten en klimmen
een robbertje met elkaar
stoeien of vechten zij
als niet in bos of boom
een hut getimmerd wordt
of een kuil gegraven
schaafwondjes opgelopen
bij het klauteren en struikelen
net als de kapotte broek
worden op de koop toe
genomen…
SIRE
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 238 Als jongen had ik meer moeten ravotten
Ik zat maar bij de kachel met een boek
Kwam nooit eens thuis met gaten in mijn broek
Daarom wou mijn ontwikkeling niet vlotten
Dus ga ik nu alsnog 'n beetje dollen
Bijvoorbeeld door dat bushokje te mollen!…
Effe Weffe
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 35 De lucht is puur en zuiver in Davos
Een prima plek om heerlijk te gaan kuren
Vol energie gaan in de avonduren
Na saaie meetings alle remmen los
Er is geen tijd voor schimmige complotten
Men komt hier om een potje te ravotten…
de mooiste bloemen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 208 ik heb een grafhekel aan bloemen
de mooiste bloemstukken krijg je
niet te zien
men heeft je ogen gedicht
en je lijf in een kist geschoven
dichtgetimmerd uit het zicht
de mooiste bloemen staan boven
en ondertussen ravotten
maden speels darmen en botten
het is mij om het even
maar waarom geeft men die ruiker
niet bij het leven ?…
Boekenwurm
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.477 Een boekenwurm van amper tien
hield niet van treintjes of lego
niet van ravotten of sport zien
ook prietpraat lag hem niet zo.
Hij zat 't liefst in de bibliotheek
boekwerken te verslinden
als iemand sprak of keek
kon hij zich flink opwinden.
Tot...iemand naar hem lacht
een boekenwurm zoals hij
maar van het andere geslacht.…
Achter jouw stilte
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 82 Nu jij dit leest
voel ik de adem van de zee
de duinen waarop wij
ooit ravotten
jij bent het niet voor mij
achter jouw stilte
begint de horizon met dromen
open jouw geest vol mooie beelden
voor mij ben jij het nooit geworden
achter jouw stilte lik ik mijn wonden.…
voorbij het blauw en groen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 632 er dwarrelt
bloesem in je ogen
voorbij het blauw en groen
in rood en wit
buigen de takken door
de rijpe oogst van toen
in vlagen wind
proef ik de kersen en wil
het kind wel uit je persen
laat het toch vrij
in zonnestralen, ze kan
nog steeds haar jeugd inhalen
een generatiefeest maakt blij
want zie ze eens ravotten
jouw kind…
Rue de Vivegnies
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.325 Dansende kasteelprinsessen
ravotten feest’lijk door de straat
onwetend hoe een psychopaat
gruwelijk smachtte naar excessen
Gretig, genadeloos gegrepen
door handen met klauwende kracht
sleurend als beesten in de nacht
tot bevrediging van een begeren
‘Aux Armuriers’ tapt het verdriet
van een verpauperende wijk
onder een helsporende dijk…
Verwantschap
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Het zit niet in het bloed denk ik,
dat heimelijk verbond,
als krachten in atomen
Altijd trekkend naar elkaar
door deels juist af te stoten
Misschien wél in de spiegelingen
van eenzelfde meesterhand,
terug te zien in ieder werk
Maar het meest toch in het vossennest
waar je dezelfde geur van draagt
Met herinnering aan ravotten
en…
Leeg huis
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 5.083 Een huis waarvan de bewoners
zijn vertrokken op eentje na
laat voelen dat er geesten zijn
ravotten met de haren van de hond
de tocht als er een deur opengaat
drie engelen binnenlaat
één zet er thee, ruimt de aanrecht op
die met tonsuur gaat wandelen
met de te dikke hond, één zoekt
de kleren uit, de bruikbare in zakken
dan praten ze nog wat…
Windekind
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 607 weer zie ik
mezelf schommelen
een plankje
spande bogen
tussen wringende touwen
achtjarige beentjes
hoger, hoger
schopten in de leegte
tegen hemelsblauw
ik zweefde met de vogels
zag de aarde buigen
het kind van de wind
ravotte in mijn haar
ik zie mezelf
nu schommelen
onder een
ongrijpbare hemel
in verdachte kleuren
het…
afscheid
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 3.682 we gaan we gaan,
het afscheid komt er strakjes aan
de tranen prikken in mijn oog
ik veeg ze met mijn zakdoek droog
we hebben het zo leuk gehad
ravotten op het speeltuinpad
kattekwaad en spelletjes
maar nu is het dus wel welletjes
ik zeg je gedag en gedoeg
is het niet te laat en niet te vroeg?…
Femke's zoon
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 45 Ik droomde dat ik ergens lag te slapen
'k Zat nog op school, ravotte met wat knapen
We gingen een verlaten woonark kapen
Met een op echt gelijkend speelgoedwapen
Opeens verschenen er drie donk're apen
Waren het duivels, in een vacht van schapen?
Net toen ik al m'n moed bijeen moest rapen
Bleek het een boze droom, kon niet meer slapen…
het groene bankje in de tuin
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 359 ik zie je nog zo vredig zitten
altijd op dezelfde plaats
het groene bankje in de tuin
wat te pitten tussen gras en bloemen
of naar leuke vogels staren
die ravotten tussen takken
rustig aan je pijpje trekkend
denkend aan vervlogen jaren
het bankje treurt en blijft maar staren
geduldig wachtend... op mijn opa
het had absoluut geen flauw…
Meeuwige rust
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.411 en liefst dan binnen, achter glas
honden ravotten langs de branding
en apporteren stok of bal
een baggerboot bevecht verzanding
een peuter kotert in een kwal
tegen het mistig zeedecor
schuiven traag zeilen van canvas
en wappert fier hun tricolor
naar de pimpelaars op ‘t dijkterras…
Nevelkind
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 483 die wervelend door de hemel zweven
waar ze zich in het maanlicht baden
voor zwaluwen ze tot wazen weven
en ze gewikkeld als ragfijn lint
draperen in de schemersluiers
van het blinde nevelkind
dat door regenbogen begeleid
lachend langs de zonnestralen
zonder aarzelen of dralen
zachtjes naar de aarde glijdt
om te spelen in de bomen
te ravotten…
Houterig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 434 De stam is gebarsten, de bast gaan rotten
het leven kwam er weer in ravotten
omdat het bij zagen is gebleven.
Ik heb die bundel maar begraven
-waar ik papier van wilde schaven-
tot pulp geschreven.…
Elkaar lichtjes raken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 121 het stoeien
schateren en ravotten
is al lang voorbij
wat rest is
netjes handen thuis
blijf af dat is van mij
elkaar lichtjes raken
drie kussen in de lucht
gaat in een zucht
wij zoeken geen
contact meer in
woord en oogopslag
dat is te dichtbij
die ervaring hebben
wij zelfs nooit geleerd
ook in eigen kring
is privacy een bastion…
R I J K
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 4.035 er is een zoon geboren
bij de buren hiernaast
het was te verwachten
't heeft niemand verbaasd
je kon 't zien aan buurvrouw
ze was ronder dan voorheen
leuk voor ouders en dochter Lily
een broertje, hoera, niet meer alleen
in het najaar lekker samen ravotten
dan kan de kleine vast wel lopen
en volgend jaar in de zomer
de deur naar de…
Stil
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 3.221 Het is zo stil
zonder jou,
Jesper
je kamer leeg
je bed onbeslapen
geen teken van leven
alles onbewogen stil
en jouw stem
rennend, lachend
of ravottend
klinkt niet langer
door het huis
aan tafel
een lege plek
vier werd zomaar
drie
stuurloos
machteloos
de smaak
van pijn
een maandag
nooit meer
een alledaagse
dag
zie…
Waarom?
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.098 Een kriebel in mijn nek, een blaadje
Een reiger voor me langs, zo snel
Een wolk schuift langzaam verder, een blauw gaatje
De zon die vindt zijn weg wel
Kleine mannen, een duim zo hoog, lachen en ravotten
Een bluesman speelt gitaar, ik hoor het in de wind, de wilg verliest zijn knotten
Twee oude mannen, ze fluiten eensgezind
Mijn ogen dicht, ik…
dromen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 354 ook dromen
die vleugels in zich dragen
laten sporen na
ze ravotten als kinderen
in ongeremd lawaai
hinkelen roze op wimpers
en rennen roekeloos door huizen
ze worden stil
als nerven in een boom en bovenop
baden ze zich in regen
en eenmaal vastgeworteld
draaien ze het hoofd naar alle richtingen
laten vogels uit ogen los
wie zal…
opa zaliger
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 308 ik zie je nog zitten
altijd op dezelfde plaats
het bankje in de tuin
een beetje pitten…
of naar vogeltjes staren
die ravotten tussen takken
rustig je pijpje trekkend
denkend aan vervlogen jaren
de rook steeg op
in witte pluimen
verdween in wolken
maar op een dag
stopte het leven
en je ziel volgde
de weg van witte rook
om al je…
Subliem
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 874 Wanneer ik lach is ze zo vrolijk
Dan ravotten we, echt wel olijk.
Heb ik verdriet, ze voelt het aan
Komt dan heel dicht bij me staan.
Mijn liefste vriendin, bij haar kan ik alles kwijt
Dan kijkt ze met prachtige ogen, die ik benijd.
Oprecht en trouw, voelt steeds met me mee
De sublieme verstandhouding stemt me tevree.…
LENTE SCHOONHEID
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 630 misgelopen bruid
Lentebenen, al een beetje bruin
oogden smachtend de wereld in
Lentetopjes, met een roze kruin
kerels droomden van die godin
Blanke borstjes in haar bloesje
juichten uitdagend bij elke stap
Mannen probeerden dat snoesje
aan te raken met een billenklap
Lentekriebeltjes gleden omlaag
over dat goddelijk heerlijk lijfje
Mannen ravotten…
Knuffel of rammelaar
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 371 Op ’t ritmisch veren van de twijfelaar
ravot je met een beest van vlees en bloed
dat bijt en proeven mag van huid en haar.
En uit de kliko hangen nu m’n poten
dus ik heb zomaar afgedaan, voorgoed.
De vreemde rammelaar heeft raak geschoten.…
Houterig
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 688 verdringen
goede en slechte jaren leesbaar in de ringen
versplinterd door het amputerend knagen
Herfst vergeten bladeren ritselen hun aderen
mos was de stinkende zwammen weken voor
vliegjes dansen het afgezaagde verleden door
hangen in groepjes spinsels te vergaderen
De bast is gebarsten, het hout is gaan rotten
het leven is er opnieuw in gaan ravotten…
Bijna tachtig
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 543 Och waarachtig
bijna tachtig
nog altijd prachtig
want ik schrijf
door de velden
met mijn helden
wilde paarden
volop in galop
grijze haren
ogen die staren
oude botten
lekker ravotten
met mijn kleinzoon
een fijn persoon
om mee te stoeien
en inkt te knoeien
blijf maar schrijven
dan zal je blijven
kon dat maar waar zijn
maar het…
Onverbiddelijk hard; kinderarbeid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 aangaande
kleur zeker niet
qua stijl wel
erg jammer
echt meedogenloos
waar barbaars
wreed en on-
verbiddelijk hard
is kinderarbeid
verricht door
(lagere)
schoolkin-
deren die horen te
ravotten
gericht op tijd
die ooit van hen zal
zijn...?…