Ja, het was in een roes
je wist niet hoe dat ging
als je steeds maar jong was
had je nog geen gedachten
van afscheid nemen
kreeg je eeuwig spijt
in dat gevoelige woordenboek
werden er danszalen ingericht
naar het inzicht van jouw geestdrift
sloofden wij ons uit in trage jurken.…
haar toon
is de mijne
haar stem is die van mij
ze omarmt ze troost ze verwarmt
ze weekt en trilt de mijne los
zo heel gewoon
met haar gevoelige klanken
het klinkt of het haar ziel is
de aller diepste levenskern
opgeroepen door het strijken
van haar snaren
bewogen maar toch ook ferm
kan ook ik de roering van mijn
gevoelens ontwaren…