Alle inzendingen over Terlouw

Wantrouwig tijdsgewricht Meningen knetteren Hypes flitsen langs Bij Van Nieuwkerk en Pauw Hopelijk doen we in 2017 Iets met het wijze Verhaal van Terlouw…

De toespraak ook gehoord van Jan Terlouw? Hij had het over touw en brievenbussen en over het klimaat dat we gaan blussen. Alleen Monasch dacht: “man wat zeg je nou”. Maar wat zo’n toespraakje al niet vermag. Hij komt: De Nationale Touwtjesdag.…

, Sprak Jan Terlouw laatst op de radio, Het voelde als een onverwacht kado, Waaraan heel Nederland zich kan verwarmen. Als hulde aan de oud-politicus, Hang ik een touwtje uit m’n brievenbus.…

Het kopstuk Jan Terlouw is welbespraakt. De kijkers thuis, dat geef ik op een briefje, zijn door zijn ode aan het madeliefje als broos symbool van de natuur, geraakt. Een bloempje herwaarderen, goed idee! Doe maar van plastic; gaat-ie langer mee.…

later volgt de afrekening Film n.a.v het boek van Jan Terlouw…

Kamperveense wonderboy Terlouw Werd in een domineesgezin geboren Schreef Oorlogswinter, Koning van Katoren En bleef zijn levensidealen trouw Hij koos het midden, wilde niet meer praten Met Hans noch met de felle progressieven Was meer van redelijk alternatieven En zelfs van plan de boel de boel te laten D66 slonk tot één procent Toch werd…

Als ik zo’n stukje Tour zie op TV Denk ik altijd ~Goddank, ik doe niet mee Die smalle zadels en ook altijd heet Dat schrijnt toch aan je reet met al dat zweet~ Ik snap niet dat die kerels zoiets doen Alleen voor op de meent die slappe zoen…

Christusverloochening! Kerst is een verkoopfeest ’t Is een vertoning die Hypnotiseert Daarom negeer ik die Manifestatiedrift Thuis bij mijn boompje Zit ik niet verkeerd…

De heer Jan Terlouw u weet wel die oude man van houtje touwtje tot de Corona-risico groep behorend laat van zich horen in de NRCourant regering leg uit waarom je doet wat je doet en vooral waarom je laat wat je laat geef ons de bronnen, kengetallen, feiten laat ons meevoelen, denken, doen, handelen 17 miljoen Nederlanders 17 miljoen meningen…

Mijn lieve zoon dacht ons laatst met een airco te verblijden maar bij de eerste windstoot uit dat krachtig apparaat verdwenen onze boedel en wijzelf bijkans op straat ikzelf wist nog maar net een vrije zweefvlucht te vermijden Wel waren we verrukt om zulk een krachtige propeller al blies ons nieuwe bankstel dan ook hulploos door de ruit maar…

De zilveren maan Strijkt 's avonds En 's nachts Als wachter, magneet Nooit geheel onverwacht Over onze planeet Tussen zonsondergang En de komst van de hoeder Der minnaars en maagden Als aanstaande moeder…

Een sms-je van een vriendin, vind jij ook dat ik niet luister? sms-je terug, ruzie met je man? Piep, doet m'n mobieltje, nee die slaapt, maar ik had visite en die zei me da'k niet luisteren kon, wat vind jij, klopt dat? SMS-je retour... heb je gelézen wat ik je stuurde, weet je nog wat ik je als berichtje zond? Piep..natuurlijk weet ik nog…

Tot morgen, zeggen we bij 't afscheid. Maar of morgen nou volgende week is, dát ben je bij 't zachtjes sluiten van de deur, al kwijt. We lopen de deur uit, in 't besef, dat je vergeten bent dat we er waren.....…

Steun en toeverlaat, ben je voor mij, rustpunt in deze soms hectische maatschappij. Altijd een luisterend gehoor, áltijd ben je er voor mij. Heb ik iemand nodig, is een simpel nummer zó gedrukt, ben je er een keertje niet, kijk ik gewoon of 't me lukt, je mobiel te bereiken. Altijd weet ik je te vinden, máken we tijd vrij voor elkaar…

Hé, persoon met een probleem, blíjf je nou toch aan de gang? Kun je nérgens anders heen, nee sufferd, óns maak je niet bang! Dat ben je zélf blijkbaar wel, want tevoorschijn komen, doe je niet. 't Enige wat we van je weten, is als je lángs bent geweest. Dan zeggen we kijk, hij/zij was weer hier, want het cijfer prijkt voluit EEN VIER…

Vrouwen, bóven een bepaalde leeftijd,krijgen eens per vijf jaar een oproep,er wordt ze dan gevraagd of ze mee willen doen aan het borstkankeronderzoek. Nou is het best wel nuttig, om te weten, van tevoren, of je wat mankeert, maar ik heb me lopen zwéten, omdat je weet dat 't píjn doet maar moet je hóren. Na een paar minuten, is 't achter…

Geen mán weet, hoe of het voelt, om ongestéld te zijn... Ze hebben wérkelijk geen idee, hoe 't is om zwánger te zijn... Totáál geen vermoeden van, bevállingspijn... Zij blijven verschoond van dit soort pijnen en ongemakken, hoeven bij 't toiletteren niet door hun bénen te zakken. Blijft de vraag, zou ik 't willen zijn ... een mán?…

Voor Gurien en An Door het plaatsen van ónze gedichten én de leuke reacties erop, gingen we nóg meer schrijven... Waar we voorheen alleen van konden drómen, zit er dankzij "HARTENKRETEN" nu dan toch écht aan te komen.... We gaan een BUNDEL uitbrengen, Gurien en ik, geniéten van de voorpret en ál het werk eromheen, maar vergeten toch…

En alweer gaat de tórenhoge prijs van de loterij, mijn neus én de rest van mijn lijf voorbij! Een ánder is de gelukkige, bij deze wel gefeliciteerd. Ik blijf wel goochelen met mijn geld, want wat moet je met miljóenen doen? Ik zou 't bij God, niet weten, maar ietsie meer dan ik nu heb, zou bést welkom zijn! Geen miljoenen, ben je mál…

Mijn Maatje, betrouwbaar, als een rots in de branding. Niet altijd denk ik zo, schieten we beiden in de brand. Klaart de lucht weer lekker op, is er niks meer aan de hand. Daarom blijft ons schip zeewaardig, kan het menige storm trotseren. En wat een ánder daar van vindt, ach, wat kan het ons ook déren. We weten wat we aan elkaar…

Vriendschap per mail, nooit teveel, eerder voldoening. Vriendschap per mail, zélfs van de póstbode kreeg ik niet zóveel. Dank je wel vrienden en vriendinnen, voor ál die warme vriendschap in mijn mail en néé het wordt me niet TEVEEL!…

Jaloezie, 't meest lastige woord in deze tegenwoordige tijd. Want waar men vroéger met áfgunst naar keek, píkt men het nu, uit pure nijd?…

Wanneer mijn hart niet meer klopt zoals het kloppen moet, wanneer mijn adem niet meer stokt als ik je zie, wanneer dat alles verdwenen is, zeg ik GÁ, dan wordt je niet meer gemist!…

Sinds twee dagen ben je dat..., je KLEINKIND is geboren, een méisje nog wel.... is dat even wat, een kind wat er al helemaal bij is gaan horen! Je bent van pure blijdschap de weg een beetje kwijt, da's helemaal niet vreemd hoor, dat een mens zó gelukkig wezen mag, is gewéldig. Je toont het door te huilen en ook dat is normaal, het zijn…

De vooruitgang, nee, die hou je niet tegen, maar toch zou je wensen, dat al die mensen, die vroeger zouden hebben gezwégen, ook nu nog terug zouden denken aan de tijd van toén. Overdoen nee, geen optie, maar denken aan wat je ooit niet had en nú in overvloed, moet je toch aan 't denken zetten. Alles moet maar gróter, móóier, méér... wanneer…

Alles moet maar gróter, móóier, méér. Wanneer stopt dat nou een keer? Wanneer is een mens eens echt tevreden, wanneer is ie dan écht voldaan? Desnoods door stélen dan verkregen of door iemands hersens in te slaan, ach, wat maakt het allemaal nog uit, als jij het maar in je bezit hebt, dan interesseert de rest je toch geen fluit?…

Bedekken met de mantel der liefde... Waar heb ik die jás geláten.... Foutjes door de vingers zien... m'n hand ligt er haast áf... Van verwaandheid náást je schoenen lopen... Ik ga voortaan blootsvoets.... Spreken is zilver, zwijgen goud... Ja, maar ik ben al zólang stil.... Stóppen wil ik nu, met van m'n hart een moordkuil maken..…

Op een rustige zaterdag, helemaal alleen, rinkelt de telefoon, of je me stóren mag... hebt last van het fenomeen, de overgang, heel gewoon. We kletsen, zéker ánderhalf uur, lachen en huilen en ik zeg je opeens, wél bekend he, dit hele gebeuren... tijdens zwangerschappen zaten we ook zo te zeuren, een pijntje hier, een probleempje…

Levensgevaarlijke stunten. De nieuwste rage heet schampen, 't woord zegt al genoeg, in dit geval is schamper met je leven omgaan, niet waar je naaste je om vroeg. Zij moeten verder met in hun hoofd waaróm? Valt dit nu nog onder de noemer DOM? Of is 't gewoon roekeloos en ondoordacht, geef de ouders en nabestaanden kracht, dit zinloze…

Als je voorgoed naar een ánder land vertrekt, heet dat immigratie, wanneer je belt of schrijft met iemand, noem je dat communicatie. Als je het niet meer ziet zitten, noem je het een depressie, wanneer je 'gezichten' kunt trekken, heet het expressie. Als men belust is op ándermans ellende, heet dat gewoon sensatie, wanneer je een hekel…