Alle inzendingen over vergeet mij niet

Hoe te vergeten wanneer het licht terugkeert van zijn lange reis door de zwarte tijd. Zwart kan elegant, klassiek zijn warm is het niet In de kille kleur wordt liefde snel vergeten. Wat is er over zonder warmte op de lijven van de passerende menigte Zwart is lijden licht is vergeten zonder nog te weten wat te vergeten was…

Vergeet mijn woorden, mijn tranen en mijn lach. Vergeet wie ik ben en ooit zal worden. Ik verdwijn. Te dichtbij, ben je gekomen, te dichtbij en nu ver weg. Want samen kan ik, mezelf niet zijn. In jouw leven hoor ik niet thuis. Alleen in de stilte kan ik nog wonen, met mezelf onder één dak. Vergeet me en laat me gaan.…

vergeet dan maar de gedachte aan het zonlicht in de lach om mijn mond dat mij verbond met je hart vergeet dan maar het maanlicht in mijn ogen dat sterren naar de hemel zond vergeet dan maar ach laten we toch vergeten zodat het licht van zon en maan nooit zal weten hoe donkerrood de rozen hadden kunnen geuren…

Dit is een plek om niet te vergeten zei hij terugkomen zei zij niet doen niet vergeten zei hij…

Het sloft door een verpleeghuisgang waar de dag van gisteren vandaag vergeten zal zijn. De vergeten mens vertegenwoordigt niet langer meer enige maatschappelijke waarde. Voegt niets meer toe aan de welvaart die het ook voor de aarde vergaarde. De vergeten mens leeft in een wereld die die niet meer kent.…

het beste gedicht had ik net gedroomd met pen en inkt en raadselachtige woorden ik zou het vergeten…

Ik zie je wordt vergeten, mensen schijnen het niet te weten. Ik weet, ik moet jou iets geven, ik zal je nooit vergeten.…

Ik dacht dat ik je vergeten was Ik dacht, ik kom er wel over heen Toch zie ik je in mijn dromen Ik hoor je stem en zie je lach Dat is wat niet mag Mijn tranen rollen over mijn wang Ja ik ben erg bang Bang dat je me vergeten bent Alles wat je zei was zo hard Alles wat je zei raakte mijn hart Toch blijf je me kwetsen Kwetsen tot dat ik je haat…

men begraaft de herinneringen met de doden men moet vergeten wat men met eigen ogen zag men witwast de geschiedenis ruimt de graven men leest witte bladzijden men moet vergeten hoe het was ik moet onthouden dat ik herdenk en niet vergeten zal…

je naam verstomt in mijn mond gelijk je beeld verstilt in mijn ogen ik zal slikken en mijn tranen drogen vergeten hoe je in mij geschreven stond…

Vergeten verhalen zijn verhalen die niet meer worden voorgelezen of verteld vergeten verhalen die niet meer in het hoofd zitten, zijn verhalen die hebben bestaan, waarvan men het verhaal niet meer vertellen kan. Verhalen vertellen blijft dus net zo belangrijk als eten en drinken, want vergeten doen we allemaal!…

hoe meer ik je wil verjagen uit mijn gedachten, hoe meer ik aan je denk ga weg laat me vergeten waarom ik zoveel van je hield…

Wees eerlijk, zeg dus niet: "nooit ben ik iets vergeten". Want als je iets vergeten bent dan zul je dat niet weten.…

de laatste zon de hemel wolkt zich dicht winter mij bevries de warmte die ontdooide plak mijn adem in sterren op breekbaar glas vergeet maar niet wat was…

Is het voor mij straks toch nog feest zal hij er dit keer wel aan denken Om mij vannacht iets moois te schenken Want Valentijn is schraal geweest Geen aardigheidje doet wel pijn Maar meer nog het vergeten zijn…

Soms in alle drukte Zou ik je zomaar vergeten Maar dan zie ik je zus Met precies dezelfde kus Als toen jij er nog was Soms in alle eenvoud Ben ik je vergeten Maar dan duik je weer op Voor een trein of op zolder Eigenlijk is het niet te vergeten geweest…

Nooit zal ik vergeten De lege straten in de wijk We durfden het niet te geloven Dat was onze grote fout Nooit zal ik vergeten De dag dat ik jullie heb verlaten De keuze die ik heb gemaakt Ik was nog niet zo oud Nooit zal ik vergeten De oorlog die alles vernietigde De zwarte en verloren harten Van degene van wie ik houd…

iemand die weet dat ik je nooit vergeet ziet mijn diepe verdriet dat ik niet weet waarom ik je niet vergeet en vol verdriet verliet vertel ik niemand…

Vergeten of niet vergeten de pijn van de doden is aanwezig bij de levenden die hier eerst ronddwalen en dan weer weten…

zolang tot ik vergeet…

Zal ik vergeten, nu bijen zoemen, Zal ik vergeten waarom ik rouw? Zal ik nu dromen, enkel om rozen, Enkel om rozen en zonneschijn? Zal ik vergeten mijn hart bevrozen? Zal ik vergeten mijn wondepijn? Zal ik nu zingen, om blauwe seringen, Enkel om bloemen en anders niet?…

Maar die vergeet ze.…

Laat me maar: Vergeet me, het is toch niet meer wat er eens tussen ons was. Laat me maar: Kan je steeds niet bereiken zovaak deed ik je mijn hand aanreiken. Laat me maar: Kan er niet meer tegen wilde je mijn warmte geven jouw hart kan ik niet bereiken.…

Wie hier mag zijn, vergeet het niet: palmtakken voor een koningsgroet, verraad wordt in een kus ontmoet, een rechter die zijn dood gebiedt, wie hier gedenkt, vergeet het niet: een kroon strekt niet altijd tot eer en wie men kruisigt, telt niet meer, een naadloos kleed verscheur je niet, wie hier gelooft, vergeet het niet: hier sterft Die…

je vergeten was Toch,wat je je herinnert is niet altijd wat er was en misschien was het er wel niet of alleen op die plek waar wij nooit waren maar altijd al zijn geweest in onze vergeten herinnering…

Je zult me vragen Wat het dan is Wat ik nooit zal vergeten van jou. Met of zonder woorden zul je het me vragen Zelfs zonder het te vragen, dat Wat ik nooit zal vergeten van jou.…

ik ben moe van het huilen ik ben moe van verdriet maar vergeten doe ik niet…

Altijd zal ik me herinneren wie je was nooit zal ik vergeten wat je deed Altijd zal ik me herinneren hoe lief je was nooit zal ik vergeten hoe gezellig je altijd kon zijn Altijd zal ik me herinneren wat een goede man, vader, opa en oom je was nooit zal ik vergeten hoe eigenwijs je kon zijn altijd zal ik me herinneren hoe een harde werker…

“Mijn leven loopt allang ontzettend stroef, ik drink om te vergeten”, zei hij droef, “te vaak reeds kampte ik met tegenslag”. Toen hees hij zich in een versleten jas, vertrok, en ik zag dat hij desgevraagd volledig in zijn opzet was geslaagd daar hij zojuist zijn bril vergeten was.…

Je zegt me te vergeten wat er was tussen jou en mij je zegt me door te gaan met leven je liefde is voorbij je zegt me mijn gedachten niet naar jou te laten gaan je zegt me, niet te wachten op een samen verder gaan maar, bij alles wat je zegt vergeet je te vertellen hoe mijn liefde, zo oprecht het zonder jou moet stellen…