234 resultaten.
Schelpen
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.815 We kochten kaarten, maakten foto's en deze
vitrine met namen van schelpen op kaartjes
die het leven had moeten betrappen maar kansloos
liet ontsnappen, vergeeld, verregend onder
stof; Bontmantel, Watermuiltje, Hartschelp.
------------------------------------------
uit: 'Voor een dag van morgen', 2011.…
Pavlov
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 794 Bij oma eet ik pinda’s
Bij opa proef ik worst
Bij tante steel ik snoepjes
En bij kroegen krijg ik dorst
Ik lijk die hond van Pavlov wel
Reageer bij ieder beeld
Laat me willoos weer dresseren
Ook al is de kiek vergeeld
Je geest is een computer
Zegt mijn psychotherapeut
Wat op je harde schijf staat
Wis je niet zo mak’lijk uit…
Verloren Valentijn
netgedicht
3.0 met 84 stemmen 7.888 In vergeelde zinnen
schreef ik je leven,
nog voor het begon.
Kanten linten bonden
de brieven, nooit verstuurd,
in pakken bij elkaar.
Dozijnen lipstick
verbruikte ik, om
brieven af te kussen.
Weeïg, de geur van
parfum, die ik telkens
mee had willen sturen.
Maan en zon en sterren
schonk ik jou, maar
dichterbij, kwam ik nooit.…
Nog raarder dan dat
gedicht
2.0 met 99 stemmen 38.409 Dat je over nog wat jaren
via de prullenmand
bij oud papier belandt
vergeeld, een beau
van oma, geen één
van je opeens extravagante
gepassioneerde onberedeneerde
jongehonderigheden heel.
Geen één voorstelbaar.
En deze regels lezen
nu al vreemden.
--------------------------
uit: 'Bijvangst', 1999.…
Misschien, misschien
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 266 ik heb een liefde verslapen
om kuiltjes-wangen te kussen
goedlachs
aan de hand van vergeelde foto’s
kantel ik, als ware
opstandig zonder gebaren
met droge ogen
als ik wakker lig bij maanlicht
weerspiegelt alles
misschien, misschien
was jij er gisteren wel
onopvallend maar waakzaam
tot diep in de nacht
bemin, bemint, beminnend…
De vierde
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 796 Sterfelijke ziel
de vierde dimensie is
een kwestie van tijd
ik heb je ontmoet
in de derde dimensie
gevormd als een beeld
de tijd vervlakte het
en plaatste het op één lijn
met de projectie
ik zie nu je beeld
dat vergeeld wordt gespiegeld
als een herinnering
terug in gedachten
sta jij plotseling voor mij
als derde dimensie
mooier…
Oostzee
gedicht
3.0 met 17 stemmen 5.527 Het strandtafereel is krap,
vergeeld en zonder kleren.
De Oostzee heeft geen veren.
--------------------
uit: 'Golf', 2003.…
Be-TEKEN-is
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 onder de vlierstruik van de oude woordhut
luierden letters in het mulle zand
overmoed en fierheid, hielden ze in stand
omarmd door het woord dat de meester had benut
het teken in ziel en vaandel gegrift
zachte avondwind blies het verweerd signaal uiteen
erf geëffend met wat sprokkelhout zonder grafsteen
vergeelde foto in een album van schoolschrift…
Vergeten
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 513 Voelbaar
is de eenzaamheid
die onafgestoft is
blijven liggen
op het kastje
naast haar bed
lege ogen door
verdwenen hoop
staren de koude
leegte in terwijl
't zonlicht zich door
'n raam naar binnen wringt
vergeelde ansicht
uit het verleden
staat onaangeroerd
evenals de klok
waarvan de wijzers
allang bevroren zijn
is de tijd…
Neuengamme und Dachau
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 944 een vergeelde foto haalde ze uit haar tasje
haar gezicht is gelaten
ze wil met niemand praten
Neuengamme und Dachau!
daar zijn haar intense gedachten
zij kwam terug anderen moesten wachten
de foto heeft ze altijd bewaard
Neuengamme und Dachau!…
Vreemde mond
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 603 Je ligt vergeeld in het dossier
als onomstotelijk bewijs
je leven loopt juridisch mee
in dode sporen van de zeis
stille getuigen spreken recht
om jouw zwijgen te verbreken
het geeft niet wat de dader zegt
dit verlies is niet te wreken
je naam klinkt uit een vreemde mond
zo onwaarachtig levenloos
wil schreeuwen dat jij echt bestond
en…
Foto
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 187 Er staan boeken in de kast
nooit gelezen, niemand tot last
een roestige rommelstoel in de ruimte
niemand die daarin nog past
zijn levensradar staat op nul
en helt over naar negatief
hij vindt alles maar gelul
heeft het leven nog maar weinig lief
dan ziet hij een vergeelde foto staan
hij herkent niet veel maar ziet vaag zijn lief
het was…
Apostille
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 226 Het blauw is bijna inktzwart
wanneer hij na iets meer
dan een halve eeuw
vaderloos
schrijft over zee en land
met een woelige krul
legt aard waardevol neer
naast een prent
tijdloos
waar ontstaan verdwijnt
opgeborgen in een kast
ontbreekt het laatste stukje
vergeeld
zoeken twee handen
moedig verbonden door zijn
de vergeten grens…
Zolder
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 130 in mijn bovenkamer liggen
tijdschriften in dozen van karton
bolle koffers vol vergeelde prenten
groeten van de costa, lekker eten, veel zon
een buizenradio, lange golf, hilversum, stavanger
mijn geheugen is nog zielsbekwaam
het gefilterde licht is de buitenwereld
door het bescheten kantelraam
hoezeer ik ook mijn kasten heb doorzocht…
Najaar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 257 De bladeren vallen,de herfst is ingetreden
op de ramen tikken dikke droppen,
in de brieven met vergeelde enveloppen
herlees je in het kort,weer je verleden.
Bij de verwarming, verlies ik mij in dromen
over de vele jaren die al zijn vervlogen
en toch in enkele minuten allen samenkomen.…
Gauw vergeten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 574 Er goort een gordijn
voor het verleden
rafelt mijn herinnering stuk
een laatste lief
sloeg de deur verdovend dicht
schrikbeeld uit vergeelde krant
bed hinkend op drie poten
slaat terug in oude stand
bereidt om weer een nacht
mijn lief te dragen
robuust stammend uit de tijd
van grootvaders escapades
streel ik het voeteneind
klaart in mij…
Ik Vincent
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 146 Droomde dat ik
in een diepe put gegleden was
als ezel met een frame
vergeeld overspannen canvas
ergens ver van thuis
op een heel breed akkerland
omringd door irissen en zonnebloemen
aardappeleters
ingesmeerd met kolengruis
blèrend omheen de rand:
wij zullen jou verdoemen
betweters applaudisseerden:
jij schildert je onkundig regelrecht…
Ontluikend verleden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 105 waren we hier al geweest
waren we eerder onszelf
in afstand, nabijheid
in gezamenlijk verliezen
hebben we nooit bestaan
na afscheid, herinnering
vergeeld vervagen, vergeten
in dozen op verlaten zolders
in avondlicht langs kale muren
als huisraad zonder handen
zullen we elkaar ooit weerzien
ergens aan zwaarte voorbij
zomaar,…
Voor Catherine
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 159 Je bent een foto
op vergeeld papier
ik hou hem vaak in mijn handen
hier
het clair obscur
van een jonge vrouw
jij was er al niet meer
ik was nog niet geboren
maar wie weet
spreek ik toch vaak met jouw woorden
ik had zelfs graag
dat krulhaar willen erven
en die mooie lach
want onze levens
zijn hoe dan ook
sterk met elkaar verweven
later…
bananendoos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 127 een vergeelde
verdwijning
uit de lijst
die toen zo
goed paste
bij de kleur
van de kast
de lege lijst
rust klein
en stil bij
de Kringloop
in een doos
van stevig
karton samen
met andere
al dan niet
ingelijste
portretten
niemand zoekt
iemand in
de blauwgele
Chiquita doos
die een
opening heeft
aan zowel
de onder…
insomnia
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 aan het plafond kleven
vergeelde memo’s
kleine etters die hem
van rust beroven
vanuit de hoogte
blijven de parasieten
plakken als vileine
ongenode gasten
balancerend op het
matras trekt hij de
rovers van het plafond
smijt ze onder bed
je moet slapen
prevelt hij iedere nacht
door zijn wimpers ziet hij
dezelfde gele briefjes…
Gedicht voor Oekraïne
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 69 Ik zie de beelden vallen,
knallen
voor haar ogen,
zwart
Een vlag in vlammen,
geen as zichtbaar
De rook over en weer
een herhaling van gevechten
uit boeken vergeeld
De laffe zot schreeuwt
vanuit zijn stoel
De daad zo bruut en zinloos
Waar geen liefde
kan wonen
Hoe ze vallen,
de beelden,
zo sterk
levend geworden
De kracht van…
Nieuw begin
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.142 Ontdoe je van de scherven
dit is een nieuw begin
ontdoe je van de kerven
negeren heeft soms zin
Vergeet de slechte zaken
doe of ze zijn vergeeld
vergeet je druk te maken
als 't spel is uitgespeeld
Begin de lei onschuldig
geschoond van alle kwaad
begin vrij en geduldig
nu is het niet te laat
Dan……
Opnames
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 610 Het heeft te maken met beleving
Hoe je je voelt, waaraan je denkt
Het zijn de prikkels van omgeving
Dat wat je raakt en tijd aan schenkt
Het zijn ook wel van die momenten
Die jou doen struikelen op je pad
Onsterfelijk beeld, vergeelde prenten
Filmdozen vol, soms meer dan dat
Wat je pad kruist, stuurt jouw stemming
Van heel uitbundig…
Zo ook de mens roest
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 187 hoe mooi is mooi
als ik lagen schraap
van de ogen
en je huid schuur
met mijn vergeelde nagels
die ook de schoonheid
van vergankelijkheid
aanschouwelijk maken
hoe vol is je leegte
als ik jouw adem
opvang in jutenzakken
voel jij dan nog
waar licht voor staat
als de avond
in krans slagaders
is gerijpt tot kalk
als ik je naakt…
als gisteren roept
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 435 hoe mooi is mooi
als ik lagen schraap
van ogen
en je huid schuur
met mijn vergeelde nagels
die vergankelijke schoonheid
aanschouwelijk maken
hoe vol is je leegte
als ik jouw adem
opvang in stoffen zakken
voel jij dan nog
waar licht voor staat
als de avond rust in
verkalkte kransslagaders
als ik je naakt zie
neen, met het kleed…
Inburgering
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 679 Vraag mij niet ooit terug te keren
naar onze bloedstollende sleur
tussen vergeeld behang verkeren
ontneemt het leven elke kleur
op kruiend ijs wil ik verdwalen
in een vuurrode vlammenzee
ik burger in bij kannibalen
met negerinnen op de thee
vergeet voorgoed alle verhalen
uit onze perkamenten rol
je zal mijn kruin nimmer zien kalen
ik…
Lethargie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 80 naar de avond sleept
waarom toch opstaan
als blijven liggen
minder moeite kost
hart klopt
bloed stroomt
net genoeg
om te bestaan
soms is er even een vaag verlangen
naar meer naar echt leven
maar dan verglijdt de avond alweer
in een droomloze nacht
want dromen nodigen niet meer uit
zijn in vergeten dagboeken beland
waar ze vergeeld…
Een oude kampioen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 1.458 Zijn naam en zijn kleuren
zijn vergeeld.…
Hymne aan Hildegard von Bingen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 552 Vergeelde woorden in Latijn
absorberen het irritante gemier.
Heilige stilte staat als een huis
en bliksemschichten
verlichten de pijn.…