Alle inzendingen over rijk rijm

simpele stek die bloem nog niet ontloken en bloeide op de verkeerde plek niemand had haar geur geroken ze was zo voorbestemd helaas en belandde in een vieze bak in plaats van een vergulde vaas vooroordelen voor het gemak verspillen vaak latente talenten en minachten de praktijk dat kost de overheid veel centen zo wordt ons land nooit rijk…

het rijm in dit gedicht is voornamelijk ontleend aan een man die speelde op zijn eigen maat er werd hem zeer veel eerbetoon verleend hij kende de psychologie van de straat to be or not to be karakters zoals wij konden ontmoeten onder het Engelse volk, eeuwen geleden hij volgde daarin zijn onvolprezen route geen mensenziel werd ten tonele…

ze is in woorden niet te vangen laat staan in rijm ik laat r maar zo zijn…

wij keren terug in stilte naar het niets ontwaken is het lot dat ons bind de reis is prachtig mooi ik fiets verder weg tot je de waarheid vindt zolang alles draait om alles heen blijven de koren spreken in `t veld alles verdwijnt zelfs in `t veen houdt daar geen rekening met de tijd die blijft wel doorgaan tot ieders spijt in de ruimte…

een, twee hupsakee, wie doet er mee met het maken van een rijm nodig is: wat lijm aardig wat woorden een pet die je dan opzet en je voelt of je een blij of droef vers bedoelt een pen, potlood of p.c.…

't Is waar, 't is waar, de zin van 't leven rijmt nergens op, want is geen rijm, maar wie een fout begaat in 't rijm is waardig niet meer voort te leven. februari 1925…

Die Hanneke heeft prachtig laten blijken: Een versje schrijven is wat ieder kan, je houdt je strikt aan haar vier-stappen-plan en zie er staat al één kwatrijn te prijken. En vind je dat wat aan de schrale kant - je zou nog wel wat meer kunnen behappen - dan ga je rustig door met nog vier stappen; welaan spring maar eens lekker uit de band.…

Rijm lustig uit de losse hand en voel me als een delirant van alle dwang bevrijd. Maar heb ik dan zo’n versje klaar vergaat me steeds de pret: Het lijkt dan altijd, ja heus waar -al wijkt het af zo hier en daar- wel haast weer een sonnet.…

Een hersendokter toonde onlangs aan dat als je maar heel vaak gedichten schrijft -op onversneden rijm wel te verstaan- de geest, zelfs hoogbejaard, goed werken blijft. De versvorm schijnt er weinig toe te doen. Het werkt al bij het simpele kwatrijn, Ottava, Retourné of een Sermoen, dan wel een Ode, Balladette of Sixtijn.…

Helaas, ik kan alleen in vormvast rijmen functioneren en zal derhalve nooit met vrije verzen gloriëren.…

Er waren twee motten Één van hen dacht, die zotte complotten, ‘k wil niet worden bedot ‘t vloog hem zelfs naar de strot Hoe hun vriendschap toen vlotte? Want zij had van hem een verbod op ‘t andere nieuws Maar hij was niet van de botte En zij wou niet dat ‘t ging rotte Ze badderden, fladderden en zij dacht aan gaten in truien en sokken…

Een dichter die niet rijmen kan, Dat noem je toch geen dichter, man! Dat is gewoon een zwijmelaar, Die breit wat woorden aan elkaar. Als ‘k al die zinnen zo es zie, Vind ‘k dat beslist geen poëzie.…

Wanneer ik mijn rijm niet vinden kan, voelt de dichter in mij zich eenzaam. Wanneer mensen elkaar begrijpen gaan, wordt er onverwacht op mijn deur geklopt. Hallo rijm! Wees welkom! Woorden vinden elkaar ineens spontaan, in gedachten die vanzelf gaan rijmen. Gedichten brengen mensen rijm, binnen een ongerijmd bestaan.…

Na enkele uurtjes boodschappen zeulend met tassen zo zwaar Komt poeslief spinnend dolblij likjes geven, ben de hemel te rijk. Zoon hoeft maar een gil te geven, mama, kom je beestje-sitten Net gejaagd door de wind - ja, ik wil. Best een zacht karakter, kan dus heel wat hebben.…

Sjieke rij chicorei Nog een grapje erbij. Langsheen de landerij Verscholen tussen ’t gras Tierde ’n ander gewas Die ‘k wel in ’n slaatje pas.…

Rijmen onder, rijmen naast elkaar. Grijze schitter. Dichter, schrijf het maar.…

(vraagje van kleinkind, 9 jaar, na school) - och, het mag geen naam hebben (ik) - en moeten gedichten dan niet rijmen? - nee hoor, gedichten die rijmen worden gemaakt met het hoofd, gedichten die niet rijmen worden gemaakt met het hart - bij jou rijmt het niet... dus je maakt ze met het hart?…

zeven magere meisjes zaten bij elkaar, ze kauwden blauwe bessen en praatten over haar.. Er was dus nog een achtste, die had een foute coupe dat was, ontegensprekelijk, het schaapje van de troep. Ze gingen wel eens roken, dat deden ze per zeven want wil je erbij roddelen, dat doe je dat oneven.. Ze hadden ook een leider, al was die informeel…

het bezoek van een geestelijke een klein familiefeest het waren de jaren van het rijke roomse leven waar hiërarchie nog belangrijker was dan wat de priester in zijn brevieren las ieder de zegen kreeg want met wijwater werden de ergste zonden weggeveegd…

De meesten zien alleen de schil, hun ziel niet sterker dan de wil, want zoekende naar diepgang, de maskerade en haar zwanenzang, zul je me vinden onder mijn huid, de parelzak waar je op stuit, want midden in die fraaie zak huist parel in een mantelpak.…

Je geeft me vleugels Geeft me vlinders Maakt het mooiste in me los Laat me zweven Doet me gloeien Laat me lopen over mos Doet me leven Maakt me sterk Geeft mijn leven weer een lijn Nooit zal jij kunnen beseffen Wat jij nu al hebt gegeven Door bij mij te willen zijn Je doet me blozen Laat me stralen Als je lieflijk naar me kijkt Geeft…

Niets is zo rijk als de onuitputtelijke weelde van de natuur. Ze toont ons alleen oppervlakken, maar - ze is miljoenen meters diep…

in ruis deemsteren de sporen van mijn wereld, hard, brutaal mag magnolia mij redden met schoonheid, geur, in glundertaal ach, ‘k veracht beurzige vrienden hoogschoud’righeid is zo banaal diep platonisch vult mijn leven zich zielsgewijs; het geld neemt wijk niets kan mij beurs noch baksteen geven ik sterf ’t liefst nog arm, maar leefde rijk…

Hoe vaak was ik verloren? Zo vaak als ik moest verweren Hoe vaak dacht ik ‘ach laat maar dan’? Steeds ging ik maar weer door Hoe vaak heb ik gezocht? Vaker dan ik iets kon leren Hoe vaak was het ‘maar niet heus’? En vroegen gedachten: ‘Waar ben je dan?’ Ineens zie ik ‘hier ben je!’ Ineens is vorm verkregen Ineens is er intens gekust…

zie ik een beeld op ansichtkaarten van Drenthe en ons dorp dan zie ik huizen met rieten daken met als decor in 't groen als was het voor het plaatje de eeuwenoude eik kastanje in de bloei en wasgoed langs het straatje beschermd is nu dit dorpsgezicht voor "nieuwe rijken" heel wat waard voor mij de langvergeten warmte van voeten om de…

en ik werd innerlijk rijk.…

ik loop vandaag met m'n kleinzoon in de kinderwagen door de stad door allerlei gedoe heb ik het even helemaal gehad ik voel me helemaal alleen en laat mijn gedachten de vrije loop alles komt goed dat is wat ik hoop een zwerver houdt me staande en kijkt in de wagen en zegt U bent rijk ik kijk hem aan en dan weer in de wagen en zeg man…

Ik laat je gaan Kan niet zegt mijn hart Jij doet je ding Kom hier wil mijn wil Zo zacht zo levend lief Mij rest ontroering rijk…

men zij er op bedacht bij dag zowel als nacht dat niets is zoals het lijkt hetgeen het leven zeer verrijkt…

Vrouwen zijn gewoon rijk. Al denken ze bij dat woord, aan alles wat bij een fijn leven hoort. Een miljonair is een rijk man. Wat is dan een rijke vrouw? Geen woordenboek kan het aan, wat wij daar als vrouw onder verstaan.…