30386 resultaten.
Herfst
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 119 In de herfst valt alles
terug in zijn plooien
en rimpels worden
dieper uitgesneden
uit opgedroogde levenskanalen
kaalheid lijkt onvermijdelijk
hoewel weggestoken
achter een tooi van bont coloriet.
neen op afgehakte boomstronken
groeien enkel zwammen
of voor wie nog hoop koestert:
paddenstoelen.
ga er maar even bij neerzitten ...…
Het horrorspel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 137 Het hemels horrorspel
met zijn wind als de 5de symfonie
van Van Beethoven
doet mij huiveren,
verstenen tot een monument
ter zijner ere.
Het hemels horrorspel
doet mij schrikken
doet mij bibberen
doet mij zwijgen
doet mij kijken
naar bliksems als spots en stratoskopen
in zalen vol volk,
binnengestoven lijk druppels,
voor de grote vlaag…
Een regenavond
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 152 Een regenavond naar huis,
een tocht naar mezelf
langs spiegelende zebrapaden
tot de andere kant.
Die akelige achtervolger
losgooien gaat niet:
om de achttien meter sta ik
in de schijnwerpers,
ze werpen beschaduwde vraagtekens af
met betraande ogen.
En plots,
oog in oog met mezelf
tussen de sluier van de nacht
een bundel overzicht…
Oogverblindend schoon
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 529 Ze schold hem uit, omdat
hij altijd kringen achterliet
op 't pasgepoetste tafelblad.
'Die kringen vallen uit de toon,'
zo had ze menigmaal verklaard.
De vrouw was oogverblindend schoon
op beider rijtjeshuis en haard.
De kringen van z'n glas kon zij
tenslotte geenszins meer gedogen.
't Ging fout.…
Rondom een paaltje
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 112 rondom een paaltje
kring van kortgevreten gras
en geitenkeutels…
[ Het verdriet verdwijnt ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 36 Het verdriet verdwijnt
in steeds wijdere kringen --
van doorvertellen.…
K ?
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Ik zoek je naam
in het woordenboek,
Leen,
voor liefde kom je
en leed laat je achter jou.
De letter L van leven en lachen
voor de M van miezerig en muur,
na de K van koorts,
tussen warm en koel.
Jouw naam klinkt:
een uitroep van verwondering!…
19/02/1985
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 119 De woestijn, wat haatte ik
dat strand immens groot
zonder toeristen op vakantie
zonder zee van verwachtingen.
Ooit wenste ik een vloed van troost
doch vond hier enkel een oase.
Druppelsgewijs doordringend mij ...…
Avondwonderen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 Op de treden van de schaduw
stap ik reikhalzend voort.
Boven mij worden in het avondvuur
plannen voor de ochtend gesmeed.
Op sterrende ramen staan pinksterend
de antwoorden van vallende vragen.
Ondanks de kortwiekende maansikkel
bereiken die meteoren toch mijn oren.
Stil weergalmen luid in mij
de vreugdeklokken.
Gonzend doen ze konde van…
Lentespel
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 439 wij speelden heel spontaan
in kleine vrije kring
een vriendelijk gevaarlijk spel
van vrolijkheid met lege glazen
en kusjes op de mond
maar later hebben jij en ik
de kring de kring gelaten
ieder ander speels gemeen
buiten ons samenspel gezet
speelden wij alleen
zachtjes stelend van elkaar
in lachend glasbezit…
De lente ontvouwt,
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 252 de steen zeilt over het water
kringen versus kringen
gaan ze over in elkaar
de zon schittert op de golfjes
terwijl de steen langzaam afdaalt
zijn weg vindt naar de bodem
'n strak blauwe hemel waardoor
de treurwilg in knop de rust
weerspiegelt in het kabbelende water
*…
steen in het water
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 421 je raakte me
je roerde me
uitzinnig dat ik eindelijk bemind zou worden
ontving ik je liefdevol
en mijn kringen weken
hoekig en koud viel je dwars door me heen
en mijn kringen raakten uiteen
moge de zon ze verwarmen
een bries ze verkoelen
maar hoeden voor die steen
die meedogenloos tegen de bodem slaat
en nooit meer gaat…
De lente ontvouwt
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 259 de steen zeilt over het water
kringen versus kringen
gaan ze over in elkaar
de zon schittert op de golfjes
terwijl de steen langzaam afdaalt
zijn weg vindt naar de bodem
'n strak blauwe hemel waardoor
treurwilg in knop, de rust
weerspiegelt in het kabbelende water…
Het opgefokt plezier
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 252 kale koppen
bikkelden in spel
van harde lach en bier
alleen wat verder
uit de kring verliep
het opgefokt plezier
daar werd gewacht
op stilte voor
een snedig woord
voor acceptatie
door de maten
deden ze een moord
nooit ergens bij gehoord
het was alsof de warmte van
de kring de moederschoot verving…
[ Twee meisjes zitten ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 Twee meisjes zitten
recht tegenover elkaar:
een gesloten kring.…
Een dagje aan zee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 94 Zeemeeuwen doorklieven de lucht.
Zij penselen gensters van vuurwerk.
Op zijn palet tovert de zon
het zilver van de zee tot goud om.
Windvlagen vegen
de verouderende rimpels
op het eenzame zand uit.
Dan pinguïneer ik
langs pelgrimerende schelpen.
Met engelenvleugeloogjes
de van Japanse makelij zon
zien ondergaan.
Die schelpen klinken…
Still Loving You
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 Still loving you
deunt uit de luidsprekers
een heruitgebrachte gouwe ouwe
en een herstarte verhouding
na de maand februari
die acht weken lang duurde
Je zwijgt
en ik antwoord: ik ook
je zegt niks
en ik snap het…
De weg is
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 107 De weg is een stroom
waar gevoelens meevloeien
naar die weilandenzee
zonder Jan van Genten.
De weg is een slang,
herinneringen flitsend,
bijt zij mij in het hart,
me op twee plekken verscheurend.
De weg is een weg
van het heden weg,
van het stuk verleden
dat maar niet wou gaan.…
Nut in het minnen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 Met spetterend vuurwerk in haar ogen,
hoog opschietende gevoelens met o’s
die de omgeving doen blaken
en mij met kleuren bombarderen.
Ik lig plat van bewondering.
Met mijn voeten op de grond
en mijn hoofd in de wolken
heb ik banden van tederheid,
liever dat dan boeien
van zogenaamde vrijheid:
met banden kan men ver rijden.…
Déjà ému
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 404 In trossen snoep ik van je borsten,
zwevend en weldadig stromen ze.
Ik aanvaard de beker van je bekken,
met volle teugen nip ik ervan, ik smelt.
Wiegend malen jouw heupen
mijn grofste korrels tot teder.
In je mals vlees zwem ik uitgelaten,
jouw haren zwaaien me friste toe,
sirenend zing je, jaja, ik kom, ik kom al!
Met genoegen nestel ik…
Al fietsend
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 Ik keek al fietsend naar jou.
Je beeld bleef me voor de ogen.
Het landschap ebde weg
in ruimte en tijd ...
Ik keek in mijn levenswiel:
al mijn spaken vergleden,
naarmate tijd mij versnelde,
tot één doelwit, namelijk: jij ...…
Samenspel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 83 Wat kan één oog zien
zonder het tweede?
Het dieptezicht ontbreekt.
Men botst alleen.
Wij zijn de noten
van een majeurakkoord,
neem één weg en gehuil
is wat rest van harmonie.
Wij zijn klinkers en medeklinkers
die voorkomen om taal te blijven.
Hoe klinkt liefde zonder: lfd iee.
Het slaat nergens op!
Onze liefde
draagt kussen
over…
De woede over een verloren geldstuk
gedicht
4.0 met 2 stemmen 1.563 ze trekt een kring om zich heen
soms laat ze een hand toe
soms beantwoordt ze een vraag
maar ze let goed op:
niet te veel handen, niet te veel woorden
daar gaat de kring kapot van
Als haar vader haar nadert
om haar een beetje te plagen
laat ze hem maar begaan
tot hij op de rand staat
van haar kring, ze blaast
hij wankelt op z'n kleine…
Blokkendoos
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.040 Wees voorzichtig als je binnenkomt,
gooi niet met de deuren,
pak een stoel en sluit aan in de kring.
’t Is hier knus en gezellig
dus laat je verwarmen
door de zon door het raam dat ik zing.…
sterven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.580 na bijna een eeuw weer kind
aandoenlijk gekromd
tussen gesteven lakens
oude handen zoeken
wat is laatste adem
als dit lichaam ontspant
de wereld stilstaat
de kring verbroken wordt
maar als je buiten bent
gaat de wereld toch door
iedereen is zoals wij
geef het leven door
dat je kreeg van haar
lief mens in wit satijn
zo mooi was…
Hoe ik me verwerp
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 389 In concentrische kringen
zoals het ik gewoon is
en niet gaat staan.
Juist dat is het daar buitenom
zo snel denkend dat het liever wacht
tot dat het de moeite loont en
dan centreren tot abstractie taal.
En is juist dat wat afkomstig uit
het zelf niet van zich terug heeft.
beeld – be - grip…
Ragfijne relativiteit
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 134 Werp een kiezel in mijn vijver en geruisloos
haast onzichtbaar over water
trekt zijn kring
slechts één merel zingt
en de wind
speelt zacht met wilgenbladeren maar
de kleine vlinder
vredig rustend aan de rand
fladdert weg.…
Steen
gedicht
3.0 met 20 stemmen 7.601 Drie stenen zitten op een steen.
Acht stenen liggen er om heen.
Daar onder liggen er nog negen.
Andere daar naast en tegen.
Een steen steekt half uit het zand naar buiten
om zich nog eventjes te uiten.
Leert, kinderen, dit uit zijnen mond:
houdt steeds een vuist boven de grond.
------------------------------------------------------…
grotvis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 62 de merktekens
zwemt hij fataal voorbij
eindeloze kringen
draait hij,
eenzame eenzaat
tussen lotgenoten
die eindeloos kringen draaien.
als zij toevallig kruisen
-amper een rimpeling-
zijn ze reeds voorbij
achter blinde ogen
zwemt hij:
duisternis
blijft hem bespaard…
Blos
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 169 tot over je oren
in een oeverloze plas
kringen walsen
synchroon curven
op het water baltsen
en dan kunnen zoenen
en niet durven…