Alle inzendingen over het Plein

Op het plein bij mooie tante Miene stond een klandestiene pantomime Hij riep wat in gebarentaal Voor mij behoorlijk non-verbaal: 'k was blind en kon niets ziene.…

En altijd hoorde zij weer dat lachen Bepalend voor de rest van haar leven Dat gehoon tijdens de pauze op het plein Maar nu, bevrijd van dit psychische juk, Kon zij eindelijk zichzelf zijn…

nooit was koelte klaarder dan het water dat ik dronk in de schaduw aan je bron platanen koesteren groen de stilte blauw en wit de milde eenvoud van je plein…

het lied bruist van passie vuur op haar podium viert kunst hoogtij mensen zijn blij op een plein ondersteboven in de verf vaart een schip voorbij de rivier blaast zijn stoom af…

over een losse veter Zonnescherm bij ’t zomerfeest regendruppels vang jij het meest De plataan op het plein stil getuige van de baas of het haasje zijn…

In het voorbijgaan wil ik blijven in het breken van de ochtend in het oog in oog met de zon in het gras berijpt op het plein in alle woordenloze wolkjes in de nog zachte monden in de stilte van de sneeuw…

de oude schildpad loopt danzij een rollator weer als een kievit hangouderen vertrappen geraniums op het plein ------------------------------------- Voor toelichting kijk ook op: www.youtube.com/watch?v=jNV5bgsv984…

Onze meester is héél populair : hij leert ons over de paus Albert die op zijn Rood Plein achter 'n ijzergordijn pipi doet in 't cordon sanitaire !…

Het moet de Eufraat zijn geweest er is geen plein geen weg die nog bestaat geen smalle brug gaat naar de overzijde. Bij de moskee een dwergooruil en wij te laat om dat te zien het moet de Eufraat zijn geweest die zich bewoog maar nooit is weggeweest.…

De flabiol zingt over het plein in dartele dansende grillige lijnen de babbelgeluiden van mensen verdwijnen: een tik op de trom en daar is het festijn. Het plein lijkt nog leeg in dit nieuwe begin met zitjes van mensen in franjes van kleuren. En rondom de leegte zijn klanken en geuren een kind loopt er waggelend rond, middenin.…

Je hoeft er het plein niet te vrezen Alleen de klinkers klinken onder schoenen De ochtend valt er af te lezen aan de huiver van muren De mensen schuchter morgen haalt met hen adem niemand en niets nog echt op dreef Muzikant met z'n muziek is er tweemaal te geef Echo van accordeon tegen muren van kerk en paleizen…

Kijk, hoe ze daar gaat, met elegante staart, het plein over en staat in dat gevlekte licht, met op haar gezicht het masker dat ze wil ophouden vandaag. Quanto è bella. Quanto è cara!…

'k Zoek in deze stad je gezicht tussen stenen zwervend over pleinen achteroverleunend op een bank kijkend naar niets zeggend of haast zwijgend 'k zoek je gezicht in deze stad…

OVER EEN HAGEDIS Een hagedis, een hele grote, loopt dikwijls rond op Lange Poten, maar hij bezoekt ook menigmaal het Spui, het Plein, de Ridderzaal. Geen twijfel over wat hij is: een volbloed ’s Gravenhagedis.…

vastberaden brengt ze haar eenvoudig gebed naar een veilig adres de kapel op het plein een brandende kaars om heel zeker te zijn Heilige Maagd Maria laat mij komen laat mij gaan…

Leef en Leef Geef alles wat je hebt Al ben je leeg Niets wat ik verzweeg Nooit gelogen Nooit bedrogen Blijf lachen met elkaar Op het plein of in de kroeg Want het leven is al kort en zwaar genoeg…

The whereabouts of love Neem een zebrapad, Loop erover en daar Kan het gebeuren, Of (tijdje niets) Bij het oversteken Van een plein Oversteken dus Zoals in mijn geval De ruimte en Mijn beweging in Die ruimte Met jou Om me heen…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Een tocht, van groot en klein; geen stem wordt nog gehoord, men draagt elkaar op het voortaan verloren plein. In deze stilte heeft God zelf het laatste woord.…

Samenscholend op het speelplein spelen skeeleraars vaak samen Om te keten op hun skates scholen ze samen voor de ramen Leren ze ook samen spelen door te skaten op het plein Speelt het steppen ook een rol terwijl ze ketend samenspelen Skaten is een sport en skeeleren een spel voor op het plein Samen skeeleren en steppen…

Een omtrekkende beweging op het natte plein. Een rookgordijn ontstaat. Wie wordt er gevangen door wie? Een brommer bewijst wat in potentie bestaat. Een ritueel zo oud als het marktplein van Vianen.…

Op straat, plein en zeg.…

boven de toren achter het plein - de stad - in wijde omgeving gaan langs het water voorbij - helblauwe luchten in geel – woestijnbries in het helmend riet aan de oever van de stroom – verborgen - het niet…

Het voetbal, Tour de France, daarna de Spelen De kijker werd verwend of juist gekweld Verlangde stiekem naar een antiheld Bij wie je je zo lekker kan vervelen Nu hoort hij overal en plein public Lethargische verkiezingsretoriek…

Het is - en plein public - a bloody shame Dat Waylon het niet lukte om te zwijgen, Van dat hij hem niet meer omhoog kon krijgen, Gelukkig heb ik daarmee geen probleem. Want staande op de kop (zelfs met een kater) Hang ik hem zo nog in een emmer water.…

zacht fluisteren huizen de woorden van hun bewoners opgeslagen achter raam en deur mêleren zij hun eigen geur ontsnappen in vlagen die door wind van straat naar plein worden gedragen waar werk en verkeer de echte stemmen zingen in het koor van de grote stad…

"Het Witte Plein", voor actie zonder rellen, bood plaats aan wie beslist wilde betogen. Dat bleek ineens niet op het Spui te mogen; men was genoopt zich elders op te stellen. Dus staat zo menig ras-republikein straks uitgerekend op het Kóningsplein.…

Mijn dorp ontwaakt onder witberijmde daken herinnering aan winters van vroeger Op pleinen en in straten herneemt het leven zijn dagelijkse gang met vallen en opstaan Mensen praten, mensen doen niets blijft hetzelfde alles is in beweging…

Inderdaad, die zon zei zij en zachtjes wapperend verliet zij het plein Die zon, die op dagen als deze haar stralen dempte Als eerbetoon aan – Een ver verlaten vader die ook zonder woorden zijn kind kon kwetsen Men trekt zich heel wat aan zonder die zonnestralen…

Het overlijden van van der Laan is geen doodlopende weg maar een blijvende Laan waar wie goed doet goed ontmoet, op DE EBERHARD VAN DER LAAN LAAN en alle overige straten, pleinen, stegen en grachten van Amsterdam!…