16666 resultaten.
haikuïstenwens
netgedicht
3.4 met 5 stemmen 173 Weven van letters
naar indringende woorden
vol vurig elan
De ziel beroeren
voor de heling van pijnen
zo lang ik het kan.…
Bewaarengel
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.207 Verkruimeld
Als een vastgepinde vlinder
Het stof van zijn huid gespoeld
De lust, de overlast afgeschud
Graait en tolt en zoemt
Iemand onder mijn harnas
Wisselt van geest en gezicht
In een bekende schemer
Een soort pluimgewicht…
Balans
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 125 als ik het even niet meer zie
klim ik op een laddertje
stof de zwarte wolken af
die rondgaan in mijn hoofd
ik ontdek nieuwe zachtheid
vind bloemen onder 't stof
veertjes van troost stuur ik
naar wat oud verdriet
al heb ik hoogtevrees
ik klim die ladder op
.…
Bevroren zijn de dagen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 357 de feesten zijn verwaaid
nog zwerft er
hier en daar een kale boom
ontdaan van kerst en droom
knallen opgeschoten jongelui
de laatste rotjes weg
met opgespaarde angst
zij bewaarden ze te lang
het nieuw elan is bang
koud en bevroren zijn de dagen
die om de veranderingen vragen
zoals beloofd om twaalf uur
het vuur was snel gedoofd…
Verlossing in de Alchemie I en II
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 136 is een daad
ook het woord wordt tot stof
Omega
Wat verfijnd is wordt grof
dàn is het dat de geest de stof verlaat
Lemniscaat
De dood als laatste heilige communie
opgenomen in de Goddelijke Unie
N.B.: kunstwerk: zonnestelsel I, Irmlinda de Vries…
Stof stof stof
gedicht
3.6 met 45 stemmen 12.156 wat maakt het ons uit of ook het stof tot stof vergaat?
wij zijn de douche-generatie, ordelijke gel-gebruikers,
wij laten niets
aan het toeval over.
wij shockeren de pillenslikkers van de bestbeprijsde kwis.
wij houden van de doofpot der sterren en kometen.
wij zijn allergies voor knarsende sloten
want wij roesten niet.…
Door het stof
gedicht
3.9 met 15 stemmen 8.036 ik stuif melig door de gangen
die vandaag nog zijn behangen
met wat schamele restjes jou
fladder een stofdoek langs gedachten
aan de afgelopen nachten, nog ver
voor je vertrekken zou
nooit eerder was je deelbaar
zo weergaloos ongrijpbaar
als in het stof dat nu verwaait
dromerig verschoon ik de lakens
verzet met liefde enkele bakens…
sterke motor
hartenkreet
2.2 met 4 stemmen 876 vanaf vandaag geen stof meer
onder het kleedje
want weet je
ik ben nog niet jarig geweest
maar`t was een feest
in plaats van bloemen
met hulpstukken
extra zakken, én..
een vijf meter lang snoer
hoe blij kan je een vrouw maken
met zo`n aankoop
plus garantiebewijs…
stof
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 117 nachtgedachten
eens zit ik hier
niet meer
lichtzinnige prikkels
vinden hersendood
tussendoor plet ik
een motje op een wit scherm,
licht trekt
klaarblijkelijk aan
hoever kun je gaan…
er zijn dagen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 146 het goud aan m'n vinger
blijkt roestvolstaal laat bruine kringen
ik blik je lik de laatste druppel
bubbels uit je glas, ik ga
ik moet het stof nog sorteren
m’n verliezen tellen m’n was
binnenhalen m’n tranen drogen
de vuilnis buiten zetten
en m’n dromen
overboord…
stof
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 229 hij was er aan toe,
de boekenkast
na duimendik afstoffen
zag ik mijn jeugd terug,
science fiction,
mijn tijd voorbij
Jack Vance, Keith Laumer
zomaar twee namen
fantasie geprikkeld,
het overdenken waard
ik ga de kast weer in…
Kiwi en stof
netgedicht
1.8 met 11 stemmen 83 Blijkbaar ben je wakkerder
dan ik zei ik ze lachte luid
eet je ook een kiwi vroeg ze
zo word je niet rap oud
De cd-speler viel stil
stof op de plaat riep ik
Andsnes speelde Haydn
Leif had ook wel eens pech…
en anders niet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 212 begon
zonder achterklap
zonder pijn
ik wil leren kennen wat de lust is
kijkend in een spiegel door bronzen engeltjes omrand
ik wil leren weten of het een gunst is
wanneer je ziel al is verbrand
ik wil leren te vertrouwen
in een roze vingerige dauw
ik wil de wereld leren zien zoals jij haar ziet
de spiegel toont jou
wij zijn allen stof…
Stof
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 107 Alles is stof…
[ Ik doe het licht aan ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Ik doe het licht aan
en zie: de wereld bestaat –
uit niets dan stofjes.…
Huiselijke toon
netgedicht
4.9 met 24 stemmen 59 leven
zij hebben de
wereld leefbaar
gemaakt met nieuwe
normen en waarden
op een aarde die
voor allen was en
ieder mens een eigen
persoonlijkheid gaf…
die het leven is
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 2.200 als het leven mijn lichaam ontvlucht
en zij mij levenloos achterlaat
heb ik -die nu levend lichaam is-
slechts een stap opzij gemaakt
voorwaar ik zeg u: vrees niet
het lichaam komt uit stof vandaan
de geest -die het leven is-
zal eeuwig blijven voortbestaan…
Besef
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 314 Morgen zijn we stof
wachtend op een briesje
vandaag beroer ik
terloops de iconen
die als eilanden wegvluchten
naar wolken die nooit
druppels vormen
Keer op keer
verrast het toeval mij
en besprenkelt mij met
de geest van oud water.…
Tot stof vergaan
netgedicht
3.4 met 7 stemmen 227 Schrijf mijn stille woorden
In spijkerschrift op
De kristallen glazen
Van de toekomst
Raap eeuwen later
De scherven bijeen
Die verspreid onder de grond
Contextrijk zijn gebleven
Alleen mijn geest
Is vervlogen sinds
Het moment
Dat ik als stof uiteenviel…
Drievuldigheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 47 Onze creatieve geesten
bouwen met tijdloze energie,
die onze planeet omspant.
Onze onsterfelijke zielen
dragen eindeloze liefde voort,
die diep in het heelal onstond
en die op aarde voortbestaat.
Dankzij een wereld
die volstroomt met liefde.
Ondanks een wereld,
die leegstroomt van haat.…
Zij
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 209 zij reisde naar ver
om woorden te vinden voor
al die woordlozen
met elan betrad zij
de grond die nog voelbaar
is aangedaan
absorbeerde hetgeen
er geschiedde
en gaf haar pen aan de wolken…
Vocht niet vergeefs
netgedicht
4.4 met 13 stemmen 291 elan
daarmee ga ik slapen
verbeeld me wat nog kan…
Parelde de eerste lach
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 27 regeerde
is het tij uiteindelijk
ondanks alle scepsis
ten goede aan het keren
nieuw elan trekt
regenbogen in nooit
geziene kleuren bloemen
bloeien historische geuren
de verwondering voorbij
voelt de mens zich vrij…
Als de stilte schraagt
netgedicht
3.8 met 16 stemmen 216 terwijl mijn stof nog
door een zware deken
wordt toegedekt
blijkt in de hemel
een nieuwe maagd geboren;
naïef nog en onbevlekt
waar droefenis heerst
blijken bloemen te groeien
terwijl houten planken
nog moeten worden gezaagd
zie ik elders al leven bloeien
zelden ervaar ik bij het sterven
van de winter
de lente zo vroegtijdig ontspruiten…
Het stoffelijk verlangen
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 496 Ja stellig zal ik ooit verrijzen
uit het stof van grijs verdriet
op een Berg van Overgave
door het Dal van Angsten omringd
Mededogen zal de wolken vullen
die de laagten vervlakken zal
en uit het stof mijn driest herscheppen
aan de wanhoop heeft ontrukt
Als de Overgave wordt geslecht
en zomerzon het stof verzengt
resten van het nieuwe leven…
Draagkracht
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 120 op vlindervleugels zo licht draagt zij
zorgen die niet de hare zijn
moedig als zij is
of compleet gestoord
sjouwt zij deze vol elan
tot er genoeg ruimte ontstaat
of de storm zich
uiteindelijk neerlegt…
Ik heb alleen de woorden, gij de geest
poëzie
2.6 met 7 stemmen 1.448 En voor mijn woorden reikt gij me uwe lof,
Als een gekruide drank van rijpe wijn,
Die mij bedwelmt, schoon ik begeer naar meer; -
Want van uw lof gedrenkt denk ik niet eer
Te rusten voor deez' koninklijke stof
Eén roemrijk boek vol grote geest zal zijn.…
Ik heb alleen de woorden, gij de geest
poëzie
3.1 met 11 stemmen 2.401 En voor mijn woorden reikt gij me uwe lof,
Als een gekruide drank van rijpe wijn,
Die mij bedwelmt, schoon ik begeer naar meer; -
Want van uw lof gedrenkt denk ik niet eer
Te rusten voor deez' koninklijke stof
Eén roemrijk boek vol grote geest zal zijn.…
Kinderen van ons heelal
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 136 Terug tot de stof waaruit ik ontstond.
Verbonden in de geest die we samen zijn.
Daar blijf ik wie ik ben en altijd was.
Een dier zoals alle dieren waren.
Als toeval dat bedoeling werd.
Als kind van ons heelal.…
Voorzichtig woelt de advent
netgedicht
1.7 met 6 stemmen 2.302 Woordeloos heimwee naar het gezicht
van mijn jonge moeder in die dagen,
en zelf als kind onbezwaard in het leven,
nog zonder stramme rug en stroeve geest.
Dat jeugdig elan keert terug, voor heel even,
alsof het nooit anders is geweest.…