Alle inzendingen over commentaar past zich

Waar blijf je nou, met jouw 'cadeau' chapeautjes? Eerst gooi je glazen in met pistolets En dan verschiet je kleur van geel naar flets Of bak je na je gal liefst zoete broodjes? De wereld is een feest, voor vrouw en man Niet altijd zit er wijsheid in de kan…

alles is een samenvatting regie koos knipte hele Nistelrooy er uit dit keer geen ene balaanname je zag hem wel lopen Cocu niet bleef onzichtbaar…

met grote stappen voortbewegend word ik indringend aangestaard door karakterpanden met hun ramen ruiten deuren als kritische ogen de huizen en andere accommodaties volgen mij stilzwijgend tot het einde van de straat geven uiterst voelbaar commentaar over de manier van voortgaan de kerk bijvoorbeeld bromt iets onverstaanbaars de molen verderop…

Flikker toch op Het leven zonder schijn Baar dan de vrolijkheid in gein Ik heb geen zin in leuke taal Ik flap het eruit, nu verbaal En stort het over je uit Ik verhaal Ik heb schoon genoeg van je neerslachtigheid Aan, uit Licht, flikkerend zomaar Allicht Ik wil geen commentaar Ik trek de stekker eruit…

Voor het onthouden van elk commentaar is een groot geheugen nodig Voor het zich onthouden van elk commentaar volstaat een klein geheugen en een grote doofpot.…

als statement in vijf jamben neergezet en ter vermaak bedoeld, maar ook ter lering Mede namens Nemo zeg ik dan 'wie de schoen past, trekke hem eens an!…

En dat geheim archief zit voor altijd vast gelast niemand kan het openen omdat op die lasnaad niet één sleutel past.…

(Spijt?) Als sneeuw voor altijd die zon verliest soms ook mijn hart Natuurlijk niet van alle elementen Slechts van de medemens die kracht denkt te kunnen elimineren tot en met de allerlaatste vezel in onvolbrachte missie…

niet waar eindig ik waar begin jij maar ongedeeld wij ik jou vast en jij mij jij mijn rust ik die van jou jij die mij kust ik ook van jou die ene hand daar onze ogen voor elkaar perfecte glimlach nacht ochtend dag je haar je adem je zuchten je handen houden vast mijn Waar mijn bodem mijn luchten mijn branden alles past…

Soms denk ik: "Deze zijn toch beide groen", maar die nuance past niet in de mode en bij de afgegeven kledingcode. Je mag beslist niet iets afwijkends doen.…

De geuren van de blonde rook dwalen rond als je commentaar op commentaar geeft hoor je er vanzelfsprekend ooit ook bij windkliekjes beschrijven droeve keutels langzaam verder verwijdert van de muze die uit zichzelf nooit hoerig blijft geestigheid moet terug in de melkfles zodra zwellinkjes zich met ironie verrijken.…

Nooit meer vergeet ik jullie schaapachtige lach in die grafkelder van 4 bij 4 de winter maakte van jullie lijken in najaarszon De smerigheid van jullie echt vuile plan gekoekt aan de binnenkant van jullie tere en broze schedels Jullie waren jezelf niet Slechts misleid, maar bovenal geïndoctrineerd Een half-verwoestende ziekte die ervoor…

op 26 juli werd door ex renners in de media negatief commentaar geleverd op de prestaties van Lance Armstrong.…

Er komt geen wet die u of mij verbiedt Om jongetjes hardhandig te besnijden, Maar als je omgekeerd in jonge meiden Het rituele mes zet, mag dat niet. Want meisjes, zo is Donner zijn idee, Die hebben van nature al een snee.…

Een kopstoot of een grote klereschop? Of zal ik hem straks stiekem beentje lichten, een knietje geven of zijn kaak ontwrichten? Ineens komt dan een schoolse wijsheid op: Leeuwinnen leren heel vroeg aan hun welpen: Vergeet toch nooit dat alle beetjes helpen!…

Of blijf ánderen, maar níet mij, maar "plezieren" met ongevraagd commentaar . IK heb namelijk een spiegel !…

Aarz'lend tot stand Gekomen het verwijt Schuchter groeiproces Dat tot wasdom kwam Splijtend het commentaar Keer op keer - Tot op die dag - Toen ging het niet meer…

Nu men de moslimwoning aan gaat passen, een schuifdeurscheiding tussen vrouw en man, met ook een extra kraan als `t effen kan, om na gebruik van het toilet de kont wassen. Dit is beslist verrijking van culturen, met deze schoon gewassen halalburen.…

Lieve schat je staat altijd voor me klaar wat ik ook doe, je geeft nooit commentaar. We houden zielsveel van elkaar hiervoor ben ik je erg dankbaar.…

Verder nu geen commentaar...…

ik ken de pennen die vals schrijven in gif gedrenkt zie je hoe letters en krullen hun kwade genius onthullen zij schaduwen schoonheid breken met lompheid het speelse in zinnen die in hun optie nooit als kunst kunnen beginnen toch zijn zij welkom met hun pennenvruchten die nu nog zuchten onder de winterse kou acceptatie is lente kom…

Ik let te vaak op anderen, het is op hem of haar, op wat zij zeggen mogen, ik heb mijn commentaar. Alles moet anders. Ik maak een begin; ga niet op hun beweren met brute kracht meer in. Ik let nu veel op anderen, heb weinig commentaar, ik luister als zij spreken, heb oog voor hem of haar.…

Ik was van plan om mijn gedicht te wijden Aan hoe we overladen zijn met sport En ook met commentaar zijn volgestort En hoe ik dat van nu af zou gaan mijden Maar ja, toen werd ik plots #VerliefdopGriet En kwam de chute van dát sonnet er niet…

Kijk niet altijd naar het mooiste wat minder mooi, is zeker zo goed Kijk niet naar het meeste met een beetje minder, prima te doen Kijk niet altijd wat had kunnen zijn wees tevreden met wat je hebt Kijken naar wat je niet hebt brengt onvrede en sjagerijn Dus kijk naar kleine dingen een vogeltje wat fluit De wind die door de bomen ruist handvaten…

(de helft terug) Een dag als geen ander rond het eind van het elfde en de start van het twaalf- de uur. Informatief was hoewel - toen ik - voor even, tafels zag zweven stemmen werden gesmoord en licht uit mijn ogen verdween gestrekt en evenwijdig aan een deel van de bureaus met stoel minuten werden uren, en uren daarop volgend werden…

wat achter ons ligt laten we los, wat ons wacht beslagen spiegel…

Wat bevalt het me toch goed, te slapen op het zachte kussen van mijn geweten, ja, ja. Mijn laken is nooit tekort, nee, nee. En mijn goedheid voelt, als een warme deken. De nachten nooit te donker, De dagen nooit te lang. Het is toch wel bijzonder, als je zo rustig leven kan. Heb ik nu teveel opgeschept? Was mijn lepel te vol? Ja,…

't Is vrijdagmorgen 24 mei Ik ben helaas mijn snelsonnet vergeten Dat laat ik u bij deze even weten Deze omissie maakt me niet echt blij Nu moet ik op de valreep iets verzinnen Tot straks: ik moet nu echt eens gaan beginnen.…

Dick Schoof wordt straks minister-president Hendrikus Huisman stortte in elkaar Ronald heeft zijn EK-selectie klaar En Sylvie Meis vond weer een nieuwe vent Dit alles in ´t Journaal onder het eten Alweer een week om nooit meer te vergeten…

Een stuitbevalling leek die Rutte vier. Dus maar een keizersnede van een meter. Gelukkig wordt nu alles stukken beter, met op de bok weer Mark als de koetsier. Wat zegt u nu: Die Rutte kan niet mennen? Hij slalomt goed, dat moet u toch erkennen!…