Open uw oren
en wil horen
de ijle kanken
van het stille slapen.
Wees rustig blijf kalm
als een woordloos gedicht
dat onleesbaar vult
het wit van onschuldig papier.
Refrein na refrein
zingt het zijn lied van de leegte
van het eeuwig slapen
van het onhoorbaar zijn.…
Vanochtend
heb ik de zon
op een stokje gestoken
mijn arm steekt omhoog
uit de zee
ik houd het molentje
stevig vast
golfjes omspoelen
mijn slapend gezicht
de maan ligt op het strand
te baden in de zon
die op zijn houten been
aan de horizon staat…
Blind ben ik gekomen
naar de gele heuvels
een leeuw ijlt voorbij.
Adem zucht omlaag
tot in eindeloze diepten
ik wervel rond.
Kantelend in de sterke rover
wil ik jagen
door het glinsterende land.…
Voor mijn venster
juichen de bomen naar
het nieuwe blauw.
Een jonge zon
schittert over takken,
vindt mijn raam
en lacht
om mijn nog niet
ontwaakt gezicht.…