op avonden met prachtig weer,
wanneer ik dus mijn huiswerk leer,
hoor ik beneden in de straat
kinderen met hun kinderpraat,
al hun spelletjes en hun regels,
en al hun tekens op de tegels.
ik vraag me af in eenzaamheid
hoelang duurt die puberteit.…
Daar zit ik dan op mijn kamer,
ik open de ramen en ga leren voor een tentamen.
Boven op mijn bureau is het een troep.
dus ik roep...
Ik moet huiswerk maken,
hou op met praten.
Ik begin aan mijn huiswerk ,
en zie ik buiten op de tegels een kunstwerk.
Er staan kinderen bij,
ze kijken en praten over mij.
maar ik denk en blijf denken…